Η Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης εμφανίζεται αύριο στην Κοζάνη με ένα πλούσιο συμφωνικό πρόγραμμα, υπό τη μουσική διεύθυνση της Ζωής Ζενιώδη και σολίστες τους Αλέξανδρο και Τιμόθεο Γαβριηλίδη-Πέτριν.
Το πρόγραμμα ξεκινά με την ατμοσφαιρική ουβερτούρα ‘Οι Ναϊάδες’ του Μπένετ σε πρώτη εκτέλεση από την Κ.Ο.Θ. και συνεχίζεται με το τελευταίο συμφωνικό έργο του Μπραμς, το ‘Διπλό Κοντσέρτο για βιολί και τσέλο’, που ερμηνεύουν τα ιδιαιτέρως ταλαντούχα αδέρφια, Αλέξανδρος και Τιμόθεος Γαβριηλίδης-Πέτριν.
Η συναυλία ολοκληρώνεται με τη λαμπερή ‘Συμφωνία του Ρήνου’, ίσως το πλέον αισιόδοξο έργο του Σούμαν, εμπνευσμένο από τις παραδόσεις που συνδέονταν με τον μεγάλο αυτό ποταμό, ο οποίος έμελλε να παίξει τόσο δραματικό ρόλο στη ζωή του συνθέτη τα επόμενα χρόνια.
H Ζωή Ζενιώδη για τη συναυλία
Η Ζωή Ζενιώδη μίλησε στην Μαρία Πάσχου για το πρόγραμμα των συναυλιών σε Κοζάνη και Θεσσαλονίκη ‘Συμφωνία του Ρήνου’
Ερ. Πώς νιώθετε για τη συνεργασία με την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης, για τη συγκεκριμένη συναυλία με θεματική τη Συμφωνία του Ρήνου και την επιλογή του συγκεκριμένου προγράμματος;
ΖΖ. Χαίρομαι πάρα πολύ που βρίσκομαι σήμερα εδώ και θα συνεργαστώ ξανά μετά από αρκετά χρόνια με την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης. Έχουμε συνεργαστεί στο παρελθόν σε δύο πολύ διαφορετικές συναυλίες. Η πρώτη μάλιστα συναυλία έγινε κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου , οπότε είμαι πολύ συνδεδεμένη με αυτή την Ορχήστρα λόγω εκείνης της συγκεκριμένης πρώτης μας συνεργασίας.
Την είχα απολαύσει και είμαι σίγουρη ότι και τα παιδιά την είχαν απολαύσει. Οπότε αυτή τη στιγμή επιστρέφω με ένα πρόγραμμα, το οποίο είναι ξεκάθαρα μέσα στο ρεπερτόριό μου και το οποίο επέλεξα εγώ. Εκτός από το κονσέρτο, το οποίο μου δόθηκε ως δεδομένο. Συνεπώς έπρεπε να φτιάξω το πρόγραμμα γύρω από το κονσέρτο. Για αυτό το λόγο, διάλεξα το υπόλοιπο πρόγραμμα.
Το κονσέρτο που μου δόθηκε είναι το διπλό κονσέρτο του Brahms για βιολί και βιολοντσέλο, που θα το ερμηνεύσουν δύο εξαιρετικοί Έλληνες σολίστες, κορυφαίοι! Είναι το τελευταίο κονσέρτο του Brahms. Το έγραψε το 1987. Είναι από τα τελευταία του έργα και αυτό περιλαμβάνει όλο του το βάθος.
Λόγω αυτής της επιλογής του κονσέρτου, επέλεξα τη ‘Συμφωνία του Ρήνου’ του Schumann. Είναι η τελευταία του Συμφωνία, άσχετα αν ονομάζεται Νούμερο 3, αυτή η ονομασία βασίζεται στην έκδοση. Είναι το τελευταίο του έργο, ένα έργο επίσης με πολύ βάθος. Είναι μια Συμφωνία με πέντε μέρη, σχετίζεται με τη φύση και με το ποτάμι του Ρήνου, που ήταν πολύ σημαντικό στη ζωή του Schumann. Αυτή η συμφωνία είναι πάρα πολύ ιδιαίτερη λόγω των πέντε μερών που έχει και του πώς συνδέεται για παράδειγμα με την ποιμενική συμφωνία του Beethoven. Έχουν παρόμοια στοιχεία.
Λόγω λοιπόν της επιλογής της 3ης του Schumann, την οποία θέλω πάρα πολύ να την κάνω επίσης για έναν άλλο λόγο. Τελευταία φορά που την έκανα ήταν για το Δίπλωμα μου για τη Διεύθυνση Ορχήστρας. Το Διδακτορικό της Διεύθυνσης Ορχήστρας το έκανα με τη Συμφωνία του Ρήνου. Ήθελα λοιπόν μετά από πολλά χρόνια να την επαναλάβω και να δω πώς συνδέομαι τώρα με αυτό το έργο. Εν συνεχεία λοιπόν, λόγω της επιλογής της Συμφωνίας του Ρήνου, επέλεξα την εισαγωγή «Ναϊάδες» του William Sterndale Bennett. Αυτό το έργο θα παιχτεί πρώτη φορά στην Ελλάδα. Είναι πρώτη εκτέλεση στην Ελλάδα. Γράφτηκε το 1937, οπότε είναι λίγο περίεργο και ιδιαίτερο που κάνουμε πρώτη εκτέλεση αυτού του έργου αυτή τη στιγμή. Το επίσης περίεργο είναι ότι εγώ αυτή την εισαγωγή την ανακάλυψα πολύ πρόσφατα βρισκόμενη στη Βραζιλία για συναυλίες, όπου πήγα να ακούσω τη συναυλία ενός Άγγλου φίλου μαέστρου που ζει εκεί. Δε γνώριζα το πρόγραμμα και όταν μπήκα στην αίθουσα, ξεκίνησε να παίζει αυτό το έργο. Πραγματικά ήταν τόσο όμορφο που δε με ενδιέφερε το υπόλοιπο πρόγραμμα. Μετά από τη συναυλία τον βρήκα και του είπα πρέπει να το «κλέψω» αυτό το έργο, πρέπει να το κάνουμε στην Ελλάδα.
Γράφτηκε το 1837 και ο συνθέτης είναι Άγγλος. Γενικά δεν υπάρχουν πρώιμοι ρομαντικοί Άγγλοι συνθέτες. Έχουμε μεταξύ, όπως λένε όλοι, … μεταξύ του Purcell και του Hubert Parry, ο επόμενος πιο σημαντικός συνθέτης της Αγγλίας είναι ο Bennett. Γιατί μετά από αυτόν έχουμε τον Elgar, τον Vaughan Williams, τον Britten. Αλλά σε κείνη την περίοδο, δεν υπάρχει κάποιος άλλος συνθέτης που να έχει γράψει κάτι τόσο σημαντικό. Έκανε ένα τεράστιο έργο ο Bennett για την αγγλική μουσική και πέραν αυτού είναι συνδεδεμένος με τους Mozart, Mendelson και Schumann. Ειδικά ο Schumann για τη συγκεκριμένη εισαγωγή είχε κάνει εκπληκτικά σχόλια. Είχε πει ότι είναι ένα έργο απαράμιλλο, το οποίο θα μείνει στην ιστορία. Κι επίσης το υπέροχο συνθετικό του στυλ! Είναι γεγονός ότι τον συνέκριναν αρκετά με τον Mendelson. Μάλιστα ο Schumann είχε πει ότι θεωρούσε ότι το βάθος του ήταν ακόμα μεγαλύτερο από του Mendelson.
Υπάρχουν λοιπόν για μένα πολλά στοιχεία που συνδέουν τον Bennett με τον Schumann, αν και έχει το στυλ του Mendelson, αλλά επέλεξα αυτή την εισαγωγή όχι μόνο για το όνομα, που προφανώς οι Ναϊάδες είναι οι νύμφες των ποταμών, οπότε συνδέονται πολύ όμορφα με τη Συμφωνία του Ρήνου. Αλλά επίσης και για το γεγονός ότι συνήθως όταν θέλουμε μια εισαγωγή εκείνης της εποχής παίζουμε Mendelson. Και ξαφνικά ανακάλυψα ότι υπάρχει η εισαγωγή του Bennett και σκέφτηκα «γιατί να μην κάνουμε κάτι πολύ διαφορετικό και κάτι πάρα πολύ όμορφο»!
Θα το ακούσετε, είναι ένα εκπληκτικό έργο!
Δένουν λοιπόν όλα και αυτός είναι ο λόγος που ήθελα να κάνω αυτή τη συναυλία. Γιατί για μένα είναι σαν μια ολοκλήρωση διαφορετικών δικών μου εποχών. Η εποχή της γέννας μου και η εποχή του διδακτορικού μου πιο πριν και το ρεπερτόριο το οποίο συνήθως κάνω. Είναι ένα ρεπερτόριο το οποίο πραγματικά χρειάζεται πάρα πολύ χρώμα, πάρα πολύ βάθος και σύνδεση. Είμαι πάρα πολύ χαρούμενη που θα γίνει όλο αυτό σε συνεργασία με την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης!
Η συναυλία ξεκινά στις 20,30 στην Αίθουσα Τέχνης Δήμου Κοζάνης.
