Στην εποχή μας κυκλοφορεί πολύ ψέμα. Όχι ότι πριν ήταν σε έλλειψη, απλά τώρα είναι ο μαζικός τρόπος που διακινείται, o οποίος τρομάζει.
Εξ’ ου και η λέξη της χρονιάς στο λεξικό της Οξφόρδης ήταν η λέξη μετα-αλήθεια (post-truth).
Η λέξη «μετα-αλήθεια» περιγράφει την πολιτική ρητορική/πρακτική που αγνοεί την αλήθεια και βασίζεται σε μια προσωπική, ενίοτε εντελώς πλαστή, εκδοχή της πραγματικότητας.
Είναι σχεδόν συνδεδεμένη, αφενός με την εκστρατεία Τραμπ και αφετέρου με το Brexit. Αρκεί να αναφερθεί πως πολλά απο τα όσα τερατώδη κυκλοφόρησαν κατά την αμερικανική προεκλογική περίοδο αποδείχθηκαν αναληθή ή διακινούμενα απο ψεύτικα sites (έρευνες Guardian και Buzzfeed, στοιχεία απο journalists for journalism και lifo).
Και σ’ αυτό έχουν μεγάλη ευθύνη οι αυθεντίες, οι ειδικοί, όλοι αυτοί που ταιριάζοντας τα ευρήματά τους, στους ευσεβείς πόθους των πελατών τους με το αζημίωτο πάντα, κατέστρεψαν κάθε έννοια αξιοπιστίας.
Κι αν κάποτε η σημαία ενός μέσου ήταν η αξιοπιστία του, οπότε δεν έπαιζε και πολλά παιχνίδια, σήμερα που στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τα πάσης πρόελευσης μπλογκς η διακίνηση του περιεχομένου έχει γίνει σχεδόν ανέξοδη, ο τόπος γέμισε επίδοξους βαρόνους Μινχάουζεν.
Ιωάννα
