Είχαμε σχεδόν πειστεί ότι στη δική μας ζωή δεν θα δούμε πόλεμο επί ευρωπαϊκού εδάφους στην κλασική του μορφή. Με εχθροπραξίες δηλαδή και συγκρούσεις στο έδαφος. Μέχρι και το βράδυ της Τετάρτης, οι ειδικοί αναλυτές ήταν σχεδόν πεπεισμένοι ότι κάτι τέτοιο δεν θα συνέβαινε και ότι ουσιαστικά ήταν κάποιου είδους τακτική του Πούτιν.
Μέχρι που ξημερώματα Τσικνοπέμπτης είδαμε να εξελίσσεται στις οθόνες μας το worst case scenario. Οι σειρήνες του πολέμου δεν ήχησαν στη Συρία, στο Αφγανιστάν ή κάπου αλλού, αλλά στην Ευρώπη. Μια εξέλιξη που απέδειξε ότι ο Πούτιν είναι πράγματι ικανός για όλα, και κυρίως ικανός να αμφισβητήσει τα όσα μέχρι τώρα θεωρούνται δεδομένα. Δηλαδή τα σύνορα και την εθνική κυριαρχία μιας χώρας.
Αυτό, λοιπόν, δημιουργεί ένα προηγούμενο και αλλάζει πολλά. Κυρίως, όμως, η ευκολία με την οποία η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία, στέλνει σε όλους το μήνυμα της αναρχίας και κάνει σαφές ότι η Ευρώπη είναι αδύναμη να αντιδράσει.
