Μιλώντας κ. Πρόεδρε στους συντρόφους σας, για τη δραματική κρίση του 2015, θεωρήσατε προφανώς ότι απευθύνεσθε σε αμνήμονες, ή σε κάποιους που δεν ζούσαν σε τούτη τη χώρα, όταν εσείς αποφασίσατε να παίξετε τα επικίνδυνα παιγνίδια με το δημοψήφισμα. Αντιγράφω το σχετικό απόσπασμα, για να ξέρουμε για τι ακριβώς μιλάμε:
Και τι δεν δοκίμασαν για να μας λυγίσουν; Χρηματοπιστωτική ασφυξία, απειλές ολικής καταστροφής. Βρήκαμε απέναντι μας όχι μόνο τους θεσμούς και την άτεγκτη στάση της Γερμανίας αλλά και ολόκληρο το παλιό πολιτικό σύστημα της χώρας»,
Μόνο που η αναφορά σας αυτή εμπεριέχει δύο ατοπήματα. Αμφότερα ηθικώς απαράδεκτα.
Το μεν διότι πρόκειται απλώς για ένα αυταπόδεικτο πολιτικό ψέμα. Διότι κάθε πολίτης αυτής της χώρας θυμάται πολύ καλά, πως όταν βρεθήκατε με την καυτή πατάτα ανά χείρας, με το «περήφανο ΟΧΙ», που, όπως αποκάλυψαν οι τότε συνεργάτες σας, κάθε άλλο παρά ήταν η πραγματική σας επιδίωξη, ακριβώς σε αυτό το «παλιό πολιτικό σύστημα» προστρέξατε για βοήθεια. Συγκαλώντας αμέσως την σύσκεψη των πολίτικων αρχηγών. Από τους οποίους ζητήσατε να σας στηρίξουν πολιτικώς ώστε να υπογράψετε μια νέα συμφωνία.
Με μοναδική εξαίρεση το ΚΚΕ, -η Χρυσή Αυγή δεν μετείχε σε αυτή τη διαδικασία- τα κόμματα που αντιπροσώπευαν το «παλιό πολιτικό σύστημα», δηλαδή η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, μαζί με το νεοφώτιστο στο κοινοβούλιο «Ποτάμι», σας έδωσαν την εξουσιοδότηση που ζητούσατε. Σας στήριξαν. Στήριξαν τη χώρα και την κυβέρνηση της, αποδεχόμενα το πολιτικό κόστος μιας τέτοιας επιλογής. Διότι προέκριναν το εθνικό από το κομματικό συμφέρον. Και μάλιστα όταν οι πιο λαϊκιστές του δικού σας κόμματος, οι δικοί σας υπουργοί και βουλευτές, αρνήθηκαν να σας στηρίξουν.
Πέρα λοιπόν από το ψέμα, υπάρχει ένα ατόπημα που για τα ήθη του ελληνικού λάου θεωρείται βαρύτατο: Η αχαριστία. Και είναι πράγματι προκλητική περίπτωση επίδειξης αχαριστίας το να καθυβρίζεται εκείνους που σας έσωσαν στην πιο δύσκολη στιγμή σας. Διότι, αφού δεν στερείσθε φαντασίας, δεν είναι δύσκολο να μαντέψετε, που θα είχε οδηγηθεί ο τόπος αλλά και που θα βρισκόσασταν εσείς ο ίδιος, αν ο Μεϊμαράκης, ο Βενιζέλος, ο Θεοδωράκης, σας άφηναν ξεκρέμαστο, την ώρα που σας καταψήφιζαν ο Λαφαζάνης, ο Βαρουφάκης, η Ζωή, οι σύντροφοι σας.
Λίγη τσίπα, χρειάζεται και στην πολιτική, κ. Τσίπρα.
Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
