Κ(αλή) Κ(αρδιά)
Η συνεχής γκρίνια και σχόλια για τις Απουκρές από πολλούς για αρκετά από τα θέματα που σχετίζονται με αυτές:
οι ξένοι επισκέπτες είναι πια λίγοι και φεύγουν αυθημερόν (μην τυχόν και αφήσουν κανένα € στα μαγαζιά και τα ξενοδοχεία)
προχειρότητα στη διοργάνωση,
χαμηλή η συμμετοχή,
τσίκνα και καταπάτηση των κανόνων δημόσιας τάξης,
φασαρία & πολύ δυνατά η μουσική από τα μαγαζιά,
ξαναβγήκαν τα τασάκια παντού (φτου να πάρει),
έλλειψη φαντασίας στα πάντα,
λίγες εκδηλώσεις για τα παιδιά,
ελάχιστες εκδηλώσεις στα χωριά,
συνωστισμός στην πρώτη γραμμή εμφάνισης των χορευτικών της κεντρικής πλατείας,
έλλειψη συναυλίας με επώνυμο καλλιτέχνη για να γουστάρουμε, πχ σαν το Φλωρινιώτη και την Τσαμπά (ποιον αφορούν τα τζαζο-χάλκινα άραγε;),
πολύ μικρό το κιχί του βραβείου Γκίνες (του χρόνου να καλύψει όλη την πλατεία νά’ ρθουμε να πάρουμε με ταπεράκι και για το σπίτι),
μας έστησαν στο κρύο τα κανάλια του κράτους της Αθήνας που προωθούσαν το ευθέως ανταγωνιστικό Πατρινό Καρναβάλι,
ευτυχώς που ακυρώθηκε και η παρέλαση γιατί ανεμενόταν και φέτος πολύ μεγάλη σε διάρκεια,
όπως μας κουράζουν πάντα και τα πολύ αργόσυρτα πολυπληθή πεζοπόρα σχήματα,
Ιταλός και όχι ‘θκος’ μας ο κατασκευαστής των αρμάτων που ‘τζιάμπα’ κατασκευάσαμε (μήπως τυχόν ήταν πρόσφατα και στο Μιλάνο και μας ‘κουβάλτσιν’ και τίπουτα;),
‘μαζώχκαν’ πολλοί κλαρινιτζήδες και φέτος από τα Σκόπια,
μας λείπουν (Θεέ μου πόσο μας λείπουν) το Ξενία και οι ντισκοτέκ – αλλά μας φλομώσατε & στα ανέμπνευστα καρμπόν το ένα με το άλλο βλαχο-ντισκο-λατιν-πάρτυ,
η νεολαία και κυρίως τα κορίτσια δεν πολυσυμμετέχουν στα παραδοσιακά events (και βγαίνουν μόνο μετά τις 2 τα ξημερώματα με τς κ’λιές και τα μπούτια απόξω για τα κλαμπ),
τα sourd games ξεζούμισαν και δεν λεν χωρίς αλεύρια και μπουγέλα (καλά έκανε και τα κατάπιε κι αυτά ο Κικίλιας),
τα θεατρικά στην ιδιωματική είναι ακριβά για τον πολύ κόσμο (να τα πληρώνει ο Δήμος και να΄ναι τζιάμπα σαν τα κιχιά κι αυτά),
η αφίσα ήταν τραγική επανάληψη των προηγούμενων τραγικών επαναλήψεων των περασμένων ετών,
το σποτάκι ήταν πρόχειρο,
οι παρουσιαστές ήταν μια από τα ίδια,
τα ξενοδοχεία δεν γέμισαν το τριήμερο της μικρής Αποκριάς και με την ακύρωση των εκδηλώσεων της μεγάλης μπήκαν πλέον εντελώς μέσα,
οι χορηγίες από Δήμο και Περιφέρεια δεν φτάνουν ούτε για ζήτω,
τα κιχιά είναι πάντα παγωμένα,
το κρασί είναι εδώ και αιώνες νερωμένο …
ουφ,
ευτυχώς δεν είχε βροχές και ψοφόκρυο και φέτος κάπως δεν πολυγκρινιάζαμε,
αλλά ήρθε η ακύρωση την Πέμπτη και όλα (δεν) γίναν στη συνέχεια αλλιώς!
αυτή είναι η Απουκρά που μισούμε να λατρεύουμε,
η μοναδική στον κόσμο πράγματι /
χωρίς όλα τα παραπάνω,
θα βαριόμασταν αφόρητα και θα παίρναμε τους δρόμους για άλλες Πολιτείες …
Κ(αλή) (Κ)αρδιά λοιπόν,
και του χρόνου να έχουμε ακριβώς τα ίδια να γκρινιάζουμε χωρίς περίεργους ιούς να μας σκιάζουν,
ποιν,
μετά
και κατά τη διάρκεια του κορυφαίου αυτού πολιτιστικού γεγονότος της πόλης …
