Το 2011 στη Θεσσαλονίκη ως συνταξιούχος πια ,κατέβηκα στην Τσιμισκή. Βρέθηκα στο αρχαιοπρεπές κτίριο της Τράπεζας Ελλάδος. Μετά περπάτησα την οδό Κατούνη που αρχίζει από Τσιμισκή και πάει προς το λιμάνι. Το κατάστρωμα του δρόμου από γρανιτόλιθους, όπως κάποτε η κατεβασιά από πλατέα προς Αη Νικόλα στην Κοζάνη.
Θυμήθηκα την πρώτη επίσκεψη μου στην Κατούνη. Μικρό με πήρε ο Θρασύβουλος μαζί του, είχε κατέβει για επίσκεψη σε προμηθευτές και άλλες δουλειές.
Μπήκαμε στο κατάστημα ‘’Γκατένιο & Σια ‘’ δεξιά κατεβαίνοντας την Κατούνη. Ισπανοεβραίος εμπορευόταν παστές ρέγγες σε ξύλινα κιβώτια, σαρδέλες παστές σε στρόγγυλα τενεκεδένια κουτιά αλλά και σχοινιά –τριχιές Σιζάλ από κάνναβη σε ρολά. Διαθέταμε στο μαγαζί ως « τσιασίτ’ι » που έλεγε ο παππούς και τριχιές για τα άλογα και μουλάρια των πελατών από τα χωριά. Στο βάθος του καταστήματος υπήρχε μια ξύλινη τζαμαρία κλειστή, όπου ήταν τοποθετημένο το γραφείο του Γκατένιο και δυο τρεις καρέκλες απέναντι. Καθίσαμε αφού μας καλώς όρισαν θερμά. Τότε ο μαγαζάτορας ρώτησε:
– Θρασύβουλε θα πάρεις ένα καφέ;
– Καφέ όμως, καφέ μέτριο.
Πράγματι ο καφές ήρθε μέτριος ελληνικός σε γυάλινο φλιτζάνι και ένα ποτήρι νερό.
Αφού δόθηκε η παραγγελία πήγαμε λίγο πιο κάτω απέναντι. Ανεβήκαμε μια απότομη ξύλινη σκάλα στον 1ο όροφο. Εκεί ήταν το γραφείο του κ. Ξενοφώντα Παπαβασιλείου, συνεργάτη του παππού επ’ αντιμισθία. Εκ Βοίου ο κ. Ξενοφών χρόνια εμπορικός πράκτορας και εκτελωνιστής στη Θεσσαλονίκη.
Μ’ άφησε ο Θρασύβουλος εκεί, λέγοντας :
– Κάτσε εσύ εδώ με τον κ. Ξενοφώντα μέχρι να τελειώσω τις άλλες δουλειές.
Περιεργαζόμουν το χώρο του γραφείου, γραφομηχανή ,έγγραφα, φάκελοι.
Κάποια στιγμή ο κ. Ξενοφών είπε :
– Μπρός τώρα έλα μαζί μου. Πρέπει να τελειώσω μια δουλειά στο λιμάνι.
Απ’ το χέρι και κατεβήκαμε προς το λιμάνι. Από την πύλη και μετά πλακόστρωτο με γρανιτόλιθους μαύρους. Μπήκαμε σε ένα κτίριο, ήταν καφενείο με τζαμαρία μπροστά, τραπεζάκια στρόγγυλα και βιενέζικες καρέκλες.
– Μανόλ’, φέρε στο παιδί ένα υποβρύχιο.
Βανίλια σε κουταλάκι του γλυκού βουτηγμένο σε κρύο νερό της παγωνιέρας.
– Δεν θ’αργήσω, να διεκπεραιώσω και έρχομαι να σε πάρω.
Ο κ. Ξενοφών τηλεφώνησε από τηλεφωνικό θάλαμο με κέρμα που πήρε από τον καφετζή. Μετά από μία περίπου ώρα αναμονή επιστρέψαμε στο γραφείο, όπου περίμενε ο Θρασύβουλος. Γεμάτος εικόνες και πλήρης εντυπώσεων. Πράγματα πρωτόγνωρα για μένα, καράβια, φορτηγά κόσμος πηγαινοερχόταν οχλοβοή. Επιβιβάσθηκα στο αυτοκίνητο για την επιστροφή. Τότε έλυσα και την απορία μου γιατί ο Θρασύβουλος είπε : Καφέ, αλλά καφέ όμως.
Στην πρώτη επίσκεψη του στο Γκατένιο πριν χρόνια για παραγγελία πάλι ,συνέβη το εξής γεγονός :
Ο Γκατένιο μετά την έκφραση της επιθυμίας του Θρασύβουλου να πιει ένα καφέ, φώναξε δυνατά προς τον Χαϊμ το βοηθό του:
-Χαϊμ ,ένα καφετζίκο για τον κ. Θρασύβουλο .
Ο Χαϊμ πήγε γρήγορα ως την πόρτα του μαγαζιού και φώναξε βαριεστημένα :
-Έναν καφετζίκο
Ο καφές δεν ερχόταν, η ώρα περνούσε οπότε ο Θρασύβουλος αναγκάστηκε να αναχωρήσει. Κατά την δεύτερη επίσκεψη μετά από ένα χρόνο, πάλι Χαϊμ ,πάλι καφετζίκο και πάλι πάπαλα.
Την τρίτη φορά, η εντολή στον Χαϊμ ήταν:
– Ένα καφέ μέτριο για τον κ. Θρασύβουλο.
Τότε βγήκε ο Χαϊμ από την πόρτα και φώναξε δυνατά :
– Έναν καφέ, μέτριο
Μόνον τότε ο καφετζής έφερε καφέ και νερό.
Γάτος ο Γκατένιο, αλλά και ο Θρασύβουλος γάτους μι πέταλα!
Υ.Γ. στη φωτογραφία δίπλα στον παππού ο Σάκης κρατάει τον Γούλη αγκαλιά.Ο Σάκης ανέλαβε υπηρεσία μπακαλόγατου το 1951, 16 χρονών τότε. Η φωτογραφία κατ’εκτίμηση πρέπει να είναι το 1953 με 1954.
(Η ιστορία δημοσιεύτηκε στην ομάδα του facebook Κοζάνη-Μνήμες-Αναμνήσεις».
