Ο πόλεμος στην Ουκρανία έθεσε σε δεύτερη θέση επικαιρότητας την πανδημία εκ του κορονοϊού. Ίσως όμως και ο πόλεμος να υποσκελισθεί, καθώς η ενεργειακή κρίση πλήττει στη χώρα μας ολοένα και περισσότερα νοικοκυριά, που αδυνατούν να ανταποκριθούν στην εξόφληση των τρομακτικά διογκωμένων λογαριασμών των παρόχων ηλεκτρικής ενέργειας. Στον καταιγισμό των συμβαινόντων μικρή είναι η προσοχή της κοινής γνώμης στον αγώνα που δίνει η ομάδα των υγειονομικών, η αναστολή εργασίας των οποίων έχει παραταθεί, με πρόσφατη απόφαση της κυβέρνησης, μέχρι τέλους του έτους. Μας αρκούν τα δικά μας προβλήματα, φαίνεται να αποκρίνονται οι πολλοί. Ίσως κάποιοι να είναι πιο επιθετικοί: Αυτοί με τη στάση τους επέλεξαν να υποστούν αυτά που υφίστανται. Ας ακολουθούσαν τη στάση της πλειοψηφίας. Ίσως μάλιστα οι αγωνιζόμενοι υγειονομικοί να έχουν απέναντί τους και μερίδα των συναδέλφων τους που επωμίσθηκαν, ως εμβολιασμένοι ή νοσήσαντες, το πρόσθετο βάρος της νοσηλείας στο ΕΣΥ, καθώς η Κυβέρνηση δεν κάλυψε τις κενωθείσες θέσεις ούτε και ήταν δυνατό να τις καλύψει υπό τις παρούσες οικονομικές συνθήκες. Το επιχείρημα ότι δεν εκδηλώθηκε ενδιαφέρον γι’ αυτές είναι έωλο.
Εκείνο, που δεν προβάλλεται, όσο θα έπρεπε, είναι οι επιπτώσεις της πανδημίας στην υγεία και στην οικονομία των φτωχών στρωμάτων του πληθυσμού της χώρας. Τα ιδιωτικά νοσοκομεία και οι ιδιωτικές κλινικές έκαναν «χρυσές» δουλειές, καθώς τα νοσοκομεία του ΕΣΥ ανέλαβαν κατ’ αποκλειστικότητα το βάρος αυτής επιβραδύνοντας χρονικά όλες τις άλλες λειτουργίες και κυρίως τα χειρουργεία. Δεν γνωρίζω, αν το όλο ζήτημα απασχόλησε τις ιατρικές και οικονομικές σχολές των Πανεπιστημίων μας, ώστε να έχουμε εν καιρώ στατιστικά στοιχεία της ίδιας λεπτομέρειας με τα άλλα, με τα οποία βομβαρδίστηκε κυριολεκτικά ο λαός μας επί διετία και διαμορφώθηκε κοινή γνώμη με πλήρη εν πολλοίς την αποδοχή των προβληθέντων από τη μικρή οθόνη. Θα εξέλθουν οι ειδήμονες να διαβεβαιώσουν τον λαό μας ότι, κατά το διάστημα της πανδημίας, δεν επιδεινώθηκε η δημόσια υγεία; Θα το πιστέψουν αυτό πολλοί; Θα δουν το φως της δημοσιότητας μελέτες, που να δείχνουν την αύξηση εισπράξεων και κερδών του ιδιωτικού συστήματος υγείας; Η αγοραστική δύναμη του Έλληνα μειώνεται συνεχώς από την έναρξη των μνημονίων, που επέβαλαν στη χώρα μας οι δανειστές μας, λόγω της άφρονης διαχείρισης του εξωτερικού χρέους από τις κυβερνήσεις μας. Πόσοι εξάντλησαν τις τελευταίες τους οικονομίες για χειρουργική επέμβαση μέλους της οικογενείας σε ιδιωτική κλινική; Πόσοι αναγκάστηκαν να εκποιήσουν κινητά ή ακίνητα περιουσιακά στοιχεία, για να ανταποκριθούν σε παρόμοια ανάγκη; Είναι μήπως χωρίς σημασία αυτά τα στοιχεία; Βέβαια γνωρίζουμε ότι το διεθνές σύστημα εξουσίας ήδη από τη δεκαετία του 1990 βάλλει διαρκώς κατά του Κράτους και ιδιαίτερα κατά του Κράτους πρόνοιας. Το ΕΣΥ επί σειρά ετών υπονομεύθηκε από τους πάντες, ακόμη και από τους θεμελιωτές του. Δυσφημίστηκε ακόμη και από τον λαό μας, ο οποίος, χωρίς αμοιβή, διέδιδε την ανεπάρκειά του, ανεπάρκεια όχι βέβαια λόγω συγγενούς αδυναμίας του συστήματος, αλλά λόγω έλλειψης διάθεσης των κυβερνήσεων να σκύψουν σοβαρά επάνω από τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει ο λαός μας, καθώς η διαπλοκή με το κεφάλαιο οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια στη συρρίκνωση του δημόσιου τομέα.
Καθώς η φτώχια ογκώνεται, ολοένα και μεγαλύτερο τμήμα του λαού μας θα βρίσκεται αντιμέτωπο με το πρόβλημα, που αναλύσαμε. Τα δεδομένα δείχνουν ότι μάλλον βρισκόμαστε προς το τέλος της πανδημίας. Δείχνουν ακόμη ότι οι ειδήμονες, υπέρμαχοι του εμβολιασμού, φάνηκαν στην αρχή υπερλίαν αισιόδοξοι. Οι εξελίξεις τους υποχρέωσαν να αναθεωρήσουν κατά καιρούς απόψεις. Όμως στο διάστημα αυτό πολύς ο λόγος για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των πολιτών. Οι πλείστοι του πολιτικού φάσματος, στο όνομα της δημοκρατίας, την οποία, υποτίθεται ότι προασπίζονται, τάχθηκαν υπέρ του υποχρεωτικού εμβολιασμού και στηρίζουν τα μέτρα της Κυβέρνησης, άσχετα αν εξακολουθούν τις συγκρούσεις, ώστε να παραμένει πεισμένος ο λαός μας για την σε βάθος αντιπαλότητά τους! Πλείστοι όσοι συνταγματολόγοι αποφάνθηκαν περί της συνταγματικότητας του υποχρεωτικού εμβολιασμού. Αλλά λίγες είναι οι μέχρι τώρα κατάφωρες παραβιάσεις του συντάγματος με τις ευλογίες συνταγματολόγων, που ερμηνεύουν το σύνταγμα με βάση την κομματική τους τοποθέτηση; Είναι όντως συνταγματικά κατοχυρωμένη η απόφαση της υποχρεωτικότητας ιατρικής πράξης; Η ψήφιση νόμου για τη μη υποχρεωτική ένοπλη εκπλήρωση των στρατιωτικών υποχρεώσεων, ομάδων όπως αιρετικών και αντιρρησιών συνείδησης, χωρίς την παράλληλη στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων, είναι συνταγματική; Και τον νόμο αυτό ψήφισε Κυβέρνηση του ίδιου κόμματος με τη σιγή της τότε αντιπολίτευσης!
Ας δεχθούμε ότι στο στάδιο της λήψης της αρχικής απόφασης για την αναστολή εργασίας των ανεμβολιάστων υγειονομικών, υπήρχε όντως αυξημένος κίνδυνος μετάδοσης του ιού από αυτούς. Ισχύει αυτό ακόμη και σήμερα; Πρόσφατα στη Βουλή επήλθε για μία ακόμη φορά ευτελής αντιπαράθεση επί σοβαρού θέματος, καθώς βουλευτής της μείζονος αντιπολίτευσης έφερε στο φως στοιχεία, που δείχνουν θανάτους πλήρως εμβολιασμένων και κατηγόρησε, ως συνήθως συμβαίνει, την Κυβέρνηση γι’ αυτό. Αλλά η ευθύνη, αν τα στοιχεία είναι πραγματικά, δεν βαρύνει την Κυβέρνηση αποκλειστικά, αλλά όλους τους εμπλεκόμενους στο ζήτημα ιατρούς, πολιτικούς, νομικούς και άλλους εκτός της χώρας. Ουσιώδες λοιπόν είναι το ερώτημα, αν τα εμφανισθέντα στοιχεία είναι πραγματικά ή όχι. Στο διαδίκτυο έχουν αναρτηθεί κείμενα, στα οποία αναφέρεται ότι ο αριθμός των πλήρως εμβολιασθέντων και προσβληθέντων από τον ιό, για τους οποίους κρίθηκε αναγκαία η διασωλήνωση, έχει υπερβεί πρόσφατα το 40% του συνόλου. Βέβαια αποσιωπάται, καθώς όλοι αρεσκόμαστε στις παραποιήσεις, ότι τα ποσοστά εμβολιασθέντων και ανεμβολιάστων διαφέρουν σημαντικά. Το ουσιώδες και εδώ είναι αν τα στοιχεία είναι πραγματικά ή όχι. Αν όχι έπρεπε να είχε ήδη ασκηθεί δίωξη για διασπορά ψευδών ειδήσεων, που επιφέρουν αναστάτωση στον λαό μας.
Οι υγειονομικοί σε αναστολή, ευρισκόμενοι σε απόγνωση, καθώς αρκετοί αδυνατούν να διαθρέψουν τις οικογένειές τους, έκαναν πορεία προς το κυβερνητικό κτίριο. Δεν έγιναν δεκτοί. Κάποιες άλλες ομάδες έχει ευκαιρία να δεχθεί ο πρωθυπουργός της χώρας. Μικρός αριθμός αυτών άρχισε απεργία πείνας. Τίποτε δεν προβλήθηκε από τους τηλεοπτικούς διαύλους της εγχώριας πλουτοκρατίας, η οποία βομβαρδίζει επί μακρόν τους τηλεθεατές με την άκρως αναλυτική παρουσίαση εγκληματικών ενεργειών! Οι απεργοί πείνας έστειλαν επιστολή και προς τον αρχιεπίσκοπο ζητώντας τη βοήθειά του. Θα λάβει μέρος στη διαμάχη ή θα απαντήσει αναρμόδιος; Ας υπενθυμίσουμε ότι εκκλησιαστικοί κύκλοι επέκριναν εδώ και καιρό τους αρνούμενους να εμβολιαστούν ως κοινωνικά ανάλγητους και στερούμενους αγάπης. Βέβαια και μεταξύ των αρνουμένων τον εμβολιασμό κάποιοι επιτέθηκαν κατά των εμβολιασμένων μελών της Εκκλησίας με την κατηγορία των προδοτών της πίστης. Σε κάθε περίπτωση αντιπαράθεσης ελλοχεύει ο φανατισμός ένθεν και ένθεν. Καιρός λοιπόν συνδιαλλαγής, καθώς τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε θα ογκωθούν στο εγγύς μέλλον.
Το ουσιώδες να απαντηθεί ερώτημα είναι: Θα επιβαρυνθεί η υγεία του λαού μας με την άμεση ανάκληση των σε αναστολή εργασίας υγειονομικών ή θα βελτιωθεί;
«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»
