Και αφού κουτσά και κυρίως στραβά, πέρασε το καλοκαίρι και ήρθε η ημερομηνία σταθμός για τον Έλληνα, και αφού είδαμε κάθε λογής απεγνωσμένη προσπάθεια με επιχειρήματα δεκάχρονου παιδιού να μας πείσουν να εμβολιαστούμε, και δεν κατάφεραν τίποτα ως προς αυτό και αφού δεν καήκαμε ζωντανοί ας πάμε σιγά να δούμε τι μέλλει γενέσθαι για το χειμώνα που έρχεται.
Μην ακούσω κανέναν να με λέει καλοχειμωνάκια. Ναι, είμαι. Όμως, άλλο πράγμα πραγματεύεται το κείμενο.
Είναι η ώρα να κοιτάξουμε κατάματα ότι ο χειμώνας έρχεται και ότι το state of mind ή estate on fire καλοκαίρι πέρασε με τα παρατράγουδά του, ίσως, ίσως να είναι η ώρα να δούμε με σοβαρότητα μετά από 2 χρόνια αποτυχίας το πώς θα αντιμετωπίσουμε τον ιό και τη διαχείρισή του το χειμώνα με μαγαζιά ανοιχτά και σχεδόν κανονικό κύκλο οικονομίας.
Απ’ ότι μας είπε αρχικά ο Άδωνης τα επιδόματα έσωσαν και μεις θα πρέπει πάλι να δουλέψουμε. Βέβαια, το πώς δεν μας το είπε.
Αλλά να δούμε τα πράγματα λίγο από την αρχή. Η σαιζόν άνοιξε με ένα τρομερό μούδιασμα. Μετά από αυτό είχαμε μια μουδιασμένη συνέχεια με τον κόσμο να μοιράζεται ανάμεσα σε αστικά κέντρα και τουριστικά μέρη χωρίς όμως ουσιαστική κίνηση. Εξαίρεση φυσικά για άλλη μια φορά αποτέλεσε η Μύκονος την οποία όμως μετά από σοβαρές διαβουλεύσεις κλείσαμε πάνω στα ‘ντουζένια’ της. Βέβαια προκειμένου να αποφύγουμε τον λιθοβολισμό αποφασίσαμε 3 μέρες μετά ότι τελικά δεν είναι και τόσο επικίνδυνη και αφού χάσαμε και μερικές κρατήσεις και μερικά εκατομμύρια ευρώ την ξανανοίξαμε.
Έπειτα ο Αύγουστος έμοιαζε να είναι ο μήνας που θα θρέψει τους 11 αλλά με μερικές εκατοντάδες μέτωπα από φωτιές και αυτό δεν πήγε πολύ καλά.
Στις 14 λοιπόν του μήνα και ενώ μετρήσαμε 3270 κρούσματα, 236 διασωληνωμένους και 24 θανάτους αλλά όλοι ευχόμαστε καλή Παναγιά, ανακοινώνεται ότι από το Σεπτέμβρη τέλος οι κλειστοί χώροι για τους ανεμβολίαστους. Ωραία. Αυτό είναι όντως ένα καλό σχέδιο. Ας καταστρέψουμε την εστίαση και το εμπόριο για να πείσουμε όποιον δεν έχει εμβολιαστεί να το κάνει.
Ο χειμώνας λοιπόν μοιάζει μαγικός. Προβλέψεις αποτελούν οι παρακάτω. Δεδομένου ότι το ποσοστό εμβολιασμένων δεν είναι αρκετό για να συντηρήσει τα εστιατόρια, δεδομένου ότι η ψυχολογία έτσι και αλλιώς δεν είναι η ίδια χειμώνα και καλοκαίρι και ο κόσμος που ξέρει ότι το εμβόλιο δεν αποτελεί ανοσία θα μαζευτεί, ο χειμώνας μοιάζει μια πλήρης καταστροφή που θα έρθει αργά και βασανιστικά.
Ταυτόχρονα μετρώντας άνεργους από τις επιπτώσεις των πυρκαγιών, μειωμένο προσωπικό από την πραγματικά πεσμένη δουλειά της σεζόν και τους ανθρώπους που προσπάθησαν αλλά δεν ήταν εφικτό να ανακάμψουν υπό τις παραπάνω συνθήκες, μάλλον θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα σοβαρό θέμα με την κίνηση του χρήματος. Άλλο ένα θέμα που θα αντιμετωπίσουμε είναι ότι με το πολύ και ‘έξυπνο’ ντελίβερι που δημιούργησαν τα εστιατόρια για να επιβιώσουν στις προηγούμενες καραντίνες ίσως φτιάξανε μια κουλτούρα του ‘καλού’ φαγητού στο σπίτι. Χάνουμε λοιπόν το σύνολο της φιλοξενίας από ένα εστιατόριο που δεν έχει να κάνει με το φαγητό του μόνο αλλά με το σύνολο των παροχών του. Τελικά όσα φτιάξαμε και εφεύραμε μοιάζει να γυρίζουν εναντίον μας όσο εμείς προσπαθούμε να γυρίσουμε στην ‘κανονικότητά’ μας.
Βέβαια κατά τους ‘άριστους’ και τον αρχηγό αυτών μοιάζει να είναι στρατηγικό σχέδιο.
Καλή ανοσία λοιπόν πριν να είναι πολύ αργά. Και ναι…. Καλό χειμώνα.
*Ο Γιάννης Γιαννίτσας είναι σεφ
