Σ’ έναν κόσμο που μεγαλώνεις ως πριγκίπισσα, κι ας είναι η τιάρα ψεύτικη, είναι δύσκολο να διακρίνεις τον τρόπο να είσαι όμορφη και ξεχωριστή, χωρίς, όμως, να πουλάς τον εαυτό σου ως αντικείμενο.
Κι αν μέχρι τα χρόνια της εφηβείας, άντε και λίγο μετά, είναι χαριτωμένο να ποζάρεις στο φακό ναζιάρικα, από ‘κει μετά γίνεται αρκετά προβληματικό να μοστράρεις παντού φωτογραφίες με σωστές γωνίες και μπικίνι, ακόμα κι όταν είναι κατά γενική ομολογία όμορφες.
Κι αυτό, γιατί άθελά σου αναπαράγεις το ίδιο στερεότυπο που σε οδηγεί να κατηγορείς τους άντρες ότι σε βλέπουν ως αντικείμενο. Μόνο που προλαβαίνεις εσύ πρώτη να το κάνεις αυτό στον εαυτό σου.
Όχι, όλα αυτά δεν έχουν να κάνουν ούτε με την κομψότητα, ούτε με τη φινέτσα. Πολύ περισσότερο δεν έχουν να κάνουν με την ανάγκη να δείχνεις όμορφη και να μην καταπιέζεις τη θηλυκή σου υπόσταση. Έχουν να κάνουν, μόνο, με την υπερπροσπάθεια να πλασάρεις άλλοτε την εικόνα της χαριτωμένης ναζιάρας γατούλας κι άλλοτε της αισθησιακής wannabe femme fatale, ποζάροντας λάγνα και αισθησιακά, με το μοναδικό τρόπο που σου έχουν μάθει να κάνεις τα ταχύρρυθμα των περιοδικών τύπου cosmopolitan.
Αυτή η κατάσταση σε θυματοποιεί, γιατί σε εγκλωβίζει στο καδράκι σου και στη στάση γυάλινη κούκλα ασάλευτη, με προσωπικότητα που αλλάζει ανάλογα με τις διαθέσεις του timeline των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
Ιωάννα
Κάνοντας τον εαυτό σου αντικείμενο
Μοιραστείτε την είδηση
