Κατάμεστο το Λαογραφικό Μουσείο για την παρουσίαση της «Μετέωρης Γυναίκας» του Μιχάλη Πιτένη

Η «Μετέωρη Γυναίκα», το νέο βιβλίο του Μιχάλη Πιτένη, που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις «Διάπλαση» παρουσιάστηκε το πρωί της Κυριακής στην κατάμεστη αίθουσα του Λαογραφικού Μουσείου Κοζάνης.
Το βιβλίο ανέλαβαν να παρουσιάσουν δύο γυναίκες η Αγνή Παπακώστα, φιλόλογος και η Ιωάννα Κωσταρέλλα, Επίκουρη Καθηγήτρια Δημοσιογραφίας του ΑΠΘ, ενώ το συντονισμό είχε η δημοσιογράφος Τάνια Ώττα.
Η Δομνίκη, η πρωταγωνίστρια του βιβλίου είναι μια γυναίκα που «κουβαλάει στην πλάτη της» πολλές αμαρτίες του παρελθόντος και αφηγείται σε πρώτο πρόσωπο τη ζωή της.
Η Αγνή Παπακώστα αναφέρθηκε με λεπτομέρεια στην πρωταγωνίστρια και στις συναντήσεις που είχε με εκείνους που καθόρισαν τη ζωή της. Στάθηκε στην επιλογή του Μιχάλη Πιτένη να χρησιμοποιήσει πρωτοπρόσωπη γραφή, αλλά και στις φροϋδικές προεκτάσεις της ανάγνωσης, προσδίδοντας γλαφυρότητα με την επιλογή των ανάλογων αποσπασμάτων από το βιβλίο.
«Ο Μιχάλης Πιτένης επιστρέφει με ένα βιβλίο με πρωταγωνίστρια μια γυναίκα και κάνει μια βαθιά βουτιά στον κόσμο της. Αυτή τη φορά, όμως, γράφοντας ως γυναίκα. Πως είναι να γράφει ένας άνδρας ως γυναίκα; Με τα δικά του λόγια «όσο και αν αγαπάς τις γυναίκες, όσο και αν, θεωρείς πως, έχεις εντρυφήσει στην ψυχολογία τους και μελετήσει πολλές και ποικίλες αντιδράσεις τους, το να ενδυθείς αυτόν τον ρόλο συνειδητοποίησα γρήγορα πόσο δύσκολο είναι. Το πάλεψα όμως και καθώς οι σελίδες γέμιζαν και η ιστορία εξελισσόταν διαπίστωνα το πόσο αδικημένες παραμένουν ακόμα και σήμερα, παρόλο που η συμβολή τους σε κάθε σύγχρονη κοινωνία είναι πολύ πιο σημαντική απ’ αυτή των ανδρών» είπε η Ιωάννα Κωσταρέλλα.
Η κ. Κωσταρέλλα στάθηκε στη φάση μεταχηματισμού που περνάει η «Μετέωρη Γυναίκα», καθώς αντιλαμβάνεται ότι οι επιλογές της υπαγορεύθηκαν εν πολλοίς από άλλους και τώρα πρέπει να πειραματιστεί και να αποφασίσει η ίδια για τον εαυτό της.
Ο Μιχάλης Πιτένης, στην αντιφώνησή του, είπε ότι θεωρεί ότι υπάρχει καλή και κακή γραφή που δεν έχει να κάνει με το αν το υποκείμενό της είναι άνδρας ή γυναίκα, ενώ στάθηκε στην επιλογή του για έναν γυναικείο χαρακτήρα που τον παίδεψε αρκετά, αλλά του χάρισε μια ακόμη λογοτεχνική περιπέτεια με αίσιο τέλος. Στάθηκε, επίσης, στο γεγονός ότι από τη στιγμή που ένα έργο φεύγει από τον δημιουργό του, παίρνει με τελείως διαφορετικό τρόπο ζωή στα χέρια των αναγνωστών του.
Σωκράτης Μουτίδης