«Για να φτάσει στο σημείο να τη σκοτώσει, κάτι θα έκανε» έλεγε o ηλικιωμένος κύριος που καθόταν στην αίθουσα αναμονής για το εμβόλιο σε κάποιο από τα απομακρυσμένα εμβολιαστικά κέντρα της περιοχής μας. Μαζί του συμφωνούσαν οι περίπου συνομήλικοι συνομιλητές του, κουνώντας καταφατικά το κεφάλι.
Κανείς δεν τον αμφισβήτησε. Κανείς δεν ρώτησε τι μπορεί να έκανε που να δικαιολογεί το να την στραγγαλίσει. Που ζούμε; Στο Μεσαίωνα;
Αυτό για να ξέρουμε ότι ο κόσμος που ζούμε έχει πολλές εικόνες και δεν να πρέπει να βγάζουμε συμπεράσματα από το μικρο-περιβάλλον μας. Και μπορεί να κάναμε πολλά βήματα ως τώρα στην προστασία της ανθρώπινης ζωής και στο σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι τα καταφέραμε εξ ολοκλήρου.
Η πεποίθηση ότι η γυναίκα είναι του ανδρός της εξακολουθεί να υπάρχει σε αρκετούς -ευτυχώς όχι στις νεότερες ηλικίες- και να καθοδηγεί τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν τις γυναίκες γύρω τους. Κι αυτό θ’ αλλάξει μόνο όταν οι γονείς μάθουν στους γιούς τους ότι δεν μπορούν να συμπεριφέρονται ως αρπακτικά. Χρειάζεται πολλή δουλειά από πολύ νωρίς.
