Δίνουμε ιδιαίτερη έμφαση τα τελευταία χρόνια στην εκπαίδευση των εργαζομένων και στην εξειδίκευσή τους σε διάφορα προγράμματα που εφαρμόζει η διοίκηση επιχειρήσεων, με στόχο πάντα την καλύτερη εξυπηρέτηση των πελατών.
Αυτό που συνήθως ξεχνάμε, όμως, με δυσάρεστα αποτελέσματα για την επικοινωνία με το καταναλωτικό κοινό, είναι ο ανθρώπινος παράγοντας. Η ευελιξία, η οξυδέρκεια και η κατανόηση των ανθρώπινων αναγκών δεν διδάσκονται δυστυχώς σε κανένα πανεπιστήμιο ακόμα κι αν είναι το καλύτερο στο είδος του.
Τα παραπάνω δεν είναι φαινόμενα που απαντώνται αποκλειστικά στο δημόσιο τομέα. Και ο ιδιωτικός τομέας έχει αρκετούς υπαλλήλους, οι οποίοι παρά το προσωπείο εξυπηρέτησης που είναι υποχρεωμένοι να φορούν, στη συνέχεια αποδεικνύονται πολύ κατώτεροι των περιστάσεων.
Ο υπάλληλος που δεν διαθέτει, λοιπόν, την κοινή λογική και αντί να εξυπηρετεί τον πελάτη, τον ταλαιπωρεί λόγω της άγνοιας ή της βλακείας του σε αρκετές περιπτώσεις, μπορεί να βελτιωθεί και αν ναι, με ποιο τρόπο;
Τα σεμινάρια επικοινωνίας αποτελούν σίγουρα μια μέθοδο βελτίωσης των κοινωνικών δεξιοτήτων, στην οποία οι σύγχρονες επιχειρήσεις και οργανισμοί πρέπει να πιστέψουν. Αυτό, όμως, που θα παίξει τον καθοριστικό ρόλο είναι το ίδιο το επιχειρησιακό περιβάλλον, προϊστάμενοι δηλαδή και συνάδελφοι, οι οποίοι με τον τρόπο τους θα οδηγήσουν τον εργαζόμενο να εμπιστευθεί περισσότερο τον εαυτό, να «κρύβεται» λιγότερο πίσω από τις πάγιες διαδικασίες και να αναπτύξει μεγαλύτερα περιθώρια αυτενέργειας.
Ιωάννα
