Από πότε ‘κρατά’ σε κάθε κοινωνία η λαϊκή παράδοση του; Μήπως ανέκαθεν από την ύπαρξη του; Το πόσο μέσα στο DNA των κατοίκων ενός τόπου είναι οι λαϊκές γιορτές, τα έθιμα και οι συνήθειες συνήθως απεικονίζεται από τη μαζικότητα της συμμετοχής σε κάθε εκδήλωση που εκφράζει τη λαϊκή παράδοση. Πάντοτε οι άνθρωποι δίπλα στις καθημερινές δυσκολίες αναζητούν τη χαρά & την εκτόνωση, μέσα στα προβλήματα ή τους προβληματισμούς τους αναζητούν λίγη διασκέδαση και ψυχαγωγία. Αυτές οι ανάγκες, οι συνήθειες και οι συνθήκες δημιούργησαν διάφορα πολύτιμα πολιτιστικά αγαθά, όπως τα δημοτικά τραγούδια και τους χορούς, τις παροιμίες και τις γιορτές και κάθε παράγωγο της λαϊκής θυμοσοφίας.
Πολιτισμός βέβαια, είναι μεταξύ άλλων και ο συνεχής αγώνας του ανθρώπου να καλλιεργήσει το πνεύμα του. Όταν στα πρόσφατα χρόνια, οι σχετικές δράσεις πολιτισμού έχουν περισσότερο ‘ατοπικό’ χαρακτήρα και ταυτόχρονα αποκλίνουν από τα εκάστοτε τοπικά χαρακτηριστικά, τότε συχνά μιλάμε για τον σύγχρονο πολιτισμό. Αυτός ο πολιτισμός μάλιστα, συχνά καλύπτεται και από διάφορα νομοθετήματα και αποφάσεις σε κάθε χώρα.
Δεν είναι καθόλου σπάνιο οι δύο αυτές μορφές πολιτισμού να γίνονται αντικείμενο διαφωνιών, όταν υπάρχουν αποφάσεις & ακόμη περισσότερο, χρηματοδοτήσεις υποστήριξης της μιας, ή της άλλης μορφής.
_____________________________________________________________________________________
Η Άλλη Όψη:
Είναι περισσότερο από εμφανές πως διαχρονικά στην περιφέρεια μας, όσοι εμπλέκονται με την επιλογή πολιτιστικών κατευθύνσεων & ταυτόχρονα οικονομικών ενισχύσεων αυτών, να επιλέγουν συνήθως μορφές έκφρασης της λαϊκής παράδοσης. Είναι ασφαλές, ευρύτατα αποδεκτό, εύκολα διαχειρίσιμο και κυρίως είναι αποτελεσματικό ως προς την εξασφάλιση των προς επανεκλογή & την κοινωνική αποδοχή των πολιτικών προσώπων.
Η άλλη μορφή, αυτή της υποστήριξης μορφών σύγχρονης τέχνης & πολιτισμού, παρότι συχνότατα μνημονεύεται πως υποστηρίζεται ποικιλότροπα (αναπτυξιακά και χρηματοδοτικά), από τις ελάχιστες δράσεις που γίνονται πράξη, φαίνεται πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει.
Ποιά λοιπόν είναι η ισορροπία ανάμεσα στις δύο μορφές προώθησης πολιτισμού; Που βρίσκεται η χρυσή τομή και ποιος μπορεί να την επιτύχει; Ποιοι είναι οι άνθρωποι ένθεν και ένθεν των πλευρών του πολιτισμικού ποταμού, που μπορούν να υποστηρίξουν αυτές τις επιλογές;
Άμεσα αναμένονται και προσκλήσεις για ένταξη χρηματοδότησης, δράσεων μεγάλης και εν δυνάμει θεσμικής κλίμακας στην περιφέρεια μας, οπότε θα ανοίξει απότομα (;) η συζήτηση των σχετικών αναπτυξιακών επιλογών.
Που το πάει η περιοχή; Θα υπάρξουν προτάσεις δημιουργίας θεσμικών εκδηλώσεων σύγχρονων μορφών πολιτισμού ή θα κατευθυνθούμε σε κλασσικές μορφές ενίσχυσης;
Θέλουμε ενισχυμένα Πρέσπεια, εικαστικές – θεατρικές παρεμβάσεις, καλλιτεχνικές Μπιενάλε, κάποιο μεγάλο θεματικό φεστιβάλ;
θα φτάσει ο πολιτισμός στο ‘χωριό’ μας, ή ο πολιτισμός της λαϊκής παράδοσης που εξαιρετικά γνωρίζουμε και δεν θέλουμε να επηρεαστεί από τίποτε ‘ξένο’, θα αποτελέσει την κορυφαία επιλογή των φορέων και πάλι;
(ταιριαστή φωτογραφία όπως αναρτήθηκε στην Ομάδα Κοζάνη: Μνήμες, Αναμνήσεις και Εικόνες – https://www.facebook.com/groups/314575038656203/)
