Η κατάσταση στον Ερασιτεχνικό Αθλητισμό του Νομού Κοζάνης και πιο συγκεκριμένα σε Α’ και Β’ Τοπικό Ε.Π.Σ. Κοζάνης, «μυρίζει» μπαρούτι τον τελευταίο καιρό.
Μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, καταγράφονται αρκετά περιστατικά βίας, λεκτικής και σωματικής, μέσα και έξω από τα γήπεδα.
Είτε μεταξύ ποδοσφαιριστών, είτε μεταξύ παραγόντων και παιχτών, είτε ανάμεσα σε αθλητές και διαιτητές. Αντιπαραθέσεις, αψιμαχίες, ανακοινώσεις των ανακοινώσεων, ύβρεις από πάγκους και κερκίδα προς πάσα κατεύθυνση, με το ποδόσφαιρο στο τέλος να «πληρώνει το μάρμαρο».
Η αποχή των διαιτητών της Ε.Π.Σ. Κοζάνης από τους προσεχείς αγώνες, νομίζω πως έρχεται την κατάλληλη στιγμή. Μπορεί να πληγώνει πολλούς ρομαντικούς του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου, οι οποίοι δεν έχουν καμία ευθύνη, αλλά δυστυχώς μετά τα τελευταία γεγονότα, παίρνει και αυτούς η μπάλα. Πρέπει να υπάρξει μία σχετική ηρεμία, αλλά και σκέψη από όλους, για το τι πάει λάθος. Το πρόβλημα είναι συνολικό και δεν αφορά απλά ένα περιστατικό.
Αφορμή για την αποχή στάθηκε η καταγγελία και μήνυση από διαιτητή της Ε.Π.Σ. Κοζάνης προς ποδοσφαιριστή του Εορδαϊκού Πτολεμαΐδας, για βιαιοπραγία του παίχτη κατά του διαιτητή, σε εξωτερικό χώρο. Την ίδια μέρα είχε προηγηθεί η κόκκινη κάρτα του διαιτητή προς τον αθλητή του Εορδαϊκού, για απειλή και εξύβριση μετά το τέλος του παιχνιδιού.
Η βία είναι κατακριτέα, για οποιονδήποτε λόγο και αν συμβαίνει, ειδικά μέσα στους αγωνιστικούς χώρους.
Τα θλιβερά επεισόδια στα Κοίλα Κοζάνης, ανάμεσα σε ΠΑΟ Κοίλων Κοζάνης και Τιτάν Σερβίων, με παράγοντα των γηπεδούχων να μπαίνει μέσα στο γήπεδο πριν τελειώσει το ματς χτυπώντας αντίπαλο ποδοσφαιριστή και να ακολουθούν σκηνές βίας, ήταν η αρχή. Μετά από λίγες ημέρες, στο γήπεδο του Αργίλου, σε ματς ανάμεσα σε Αναγέννηση Αργίλου και Αναγέννηση Λιβαδερού, παίχτες των δύο ομάδων πιάστηκαν στα χέρια και βιαιοπράγησαν, σ ένα ακόμα περιστατικό.
Και φτάσαμε στο σήμερα, με τα όσα συνέβησαν στο ματς ανάμεσα σε Α.Ε. Κοζάνης και Εορδαϊκό Πτολεμαΐδας και για όσα ακολούθησαν.
Όλα τα παραπάνω περιστατικά, έγιναν σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα και πλέον είναι ολοφάνερο πως υπάρχει μεγάλο θέμα στον χώρο του ποδοσφαίρου.
Φυσικά κάπου εδώ να αναφέρω πως και οι διαιτησίες που βλέπουμε κάθε Σαββατοκύριακο δεν είναι τέλειες, εννοείται πως γίνονται λάθη, τα οποία θεωρώ πως δεν είναι εσκεμμένα, αλλά ανθρώπινα, καθώς όλοι γνωρίζουμε πως δεν υπάρχουν πολλοί διαιτητές στην περιοχή μας και έτσι η απειρία είναι γεγονός.
Θα ήθελα να σταθώ βέβαια και στις αποφάσεις της Ε.Π.Σ. Κοζάνης, για τις τιμωρίες «χάδι» που επιβάλει. Αν οι τιμωρίες δεν γίνουν πιο αυστηρές, ας μην περιμένουμε και τα ανάλογα αποτελέσματα. Επιβάλλεται οι ομάδες να πληρώνουν βαρύ το τίμημα, όταν έχουν παραβατική συμπεριφορά και όχι να τις «χαϊδεύει» με τόσο μικρές ποινές.
Τα γήπεδα δεν είναι ρινγκ, ούτε χώρος για να βγάλεις τα εσώψυχά σου. Ειδικά ο Ερασιτεχνικός Αθλητισμός πρέπει να είναι διασκέδαση, για τους παίχτες, τους προπονητές, τους παράγοντες αλλά και τους φιλάθλους. Κάποιοι μάλλον έχουν μπερδευτεί και είτε ξέχασαν την έννοια του αθλητισμού και του σεβασμού, είτε δεν τη γνώρισαν ποτέ.
Έχουμε πλέον αγανακτήσει να πηγαίνουμε στα γήπεδα για ρεπορτάζ και να βλέπουμε τέτοιες σκηνές, με το ποδόσφαιρο να περνάει σε δεύτερη μοίρα. Έχουμε αγανακτήσει να ακούμε σωρεία ύβρεων από τους φιλάθλους, να βλέπουμε ένταση στις κερκίδες και το χειρότερο όλων να βρίζουν μάνες και οικογένειες προς πάσα κατεύθυνση.
Η αποχή των διαιτητών καλώς ήρθε, στενοχωρώντας μεν πολλούς υγιείς του χώρου, αλλά έχουν κάθε δικαίωμα να το κάνουν και να συμπαρασταθούν με αυτή την κίνηση στον συνάδελφό τους.
Αν με ρωτάτε αν θα αλλάξει κάτι προς το καλύτερο, η απάντησή μου είναι όχι. Με μία αποχή δεν μπορούν να αλλάξουν πολλά, μην σας πω σχεδόν τίποτα.
Αν δεν αλλάξει η νοοτροπία αλλά και η βάση στην οποία είναι πάνω χτισμένη το Ερασιτεχνικό Ποδόσφαιρο, τότε δυστυχώς είναι θέμα χρόνου να δούμε και άλλες θλιβερές εικόνες μέσα στα γήπεδα.
Όπως λέω πάντα, το ποδόσφαιρο έχει μπει μέσα σε ένα βαρέλι, το οποίο δεν έχει πάτο…
