Επιβεβαιώνεται, για μια κόμη φορά, με τον πιο προκλητικό τρόπο, αυτό που έχει καταστεί ακλόνητο πιστεύω των απλών ανθρώπων. Ότι, δηλαδή, σε τούτο τον τόπο, «συμφέρει να χρωστάς πολλά», ή να κλέψεις πολλά. Οι λύσεις βρίσκονται μόνον για εκείνους που είτε χρωστούν, είτε έχουν «φάει» πολλά. Αλίμονο σε όσους διώκονται για «ψίχουλα».
Ορίστε που αποφυλακίζεται και ο Αριστείδης Φλώρος, ο ιδιοκτήτης της “Energa”, της εταιρίας διανομής ηλεκτρικού ρεύματος, που καταχράσθηκε μερικές δεκάδες εκατομμυρίων ευρώ, όταν «τσέπωνε» την ειδική εισφορά επί των ακινήτων, που πλήρωναν οι πολίτες, με τον λογαριασμό του ηλεκτρικού, το γνωστό και ως «χαράτσι», χωρίς ποτέ να αποδώσει ούτε δεκάρα στο δημόσιο.
Τι και αν είχε καταδικασθεί, πρωτοδίκως, μόλις τον Φεβρουάριο του 2017, σε κάθειρη 21 ετών και χρηματική ποινή 1,5 εκατομμυρίου; Τι και αν είχε κριθεί επίσης ένοχος για ηθική αυτουργία στην απόπειρα δολοφονίας κατά του δικηγόρου Αντωνόπουλου, το 20124, στην Πεντέλη; Ο άνθρωπος διαγνώσθηκε με «προβλήματα ψυχικής υγείας». Τόσο ώστε να του ανγνωρισθεί ποσοστό αναπηρίας άνω του 65%. Και νωρίς-νωρίς, χωρίς να έχει εκτίσει ούτε το ένα τέταρτο της ποινής του, κουνά το μεταξωτό μαντιλάκι του στους πρώην συγκρατουμένους του και στους φύλακες του Κορυδαλλού.
Αλίμονο σε κάτι κατεστραμμένους από την κρίση μικροεπιχειρηματίες. Και σε εκείνους τους εργαζόμενους που χάνουν τα σπίτια τους, επειδή δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν δάνεια δυο-τριών δεκάδων χιλιάδων ευρώ. Αλίμονο σε όσους δεν έχουν τέτοια οικονομική άνεση, ώστε να τους προτιμήσει, για επίσκεψη, κάποια ψυχική ασθένεια. Σαν εκείνον τον αμίμητο «αυτοκτονικό ιδεασμό» με τον οποίο είχε πτυχή την αποφυλάκιση του ένας άλλος πολύφερνος, ο άλλοτε εκδότης Ανδρουλιδάκης, που …μοίραζε σπίτια, τρώγοντας τις προκαταβολές εκείνων που τον πίστεψαν.
Όχι. Δεν βαρύνει την σημερινή κυβέρνηση αυτή η πρόκληση προς το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Διότι τέτοια κόλπα δεν περάνε μόνον σήμερα. Έχουν διαχρονική αποτελεσματικότητα. χάρη στην «ακεραιότητα» επιστημόνων που καλούνται να γνωματεύσουν και το «αδέκαστο» δικαστικών λειτουργών που μετέχουν στην τελική έκδοση τέτοιων αποφάσεων.
Και ύστερα απορούμε γιατί βρίσκουν τόσους οπαδούς, ο Ρουβίκωνας, οι αναρχικοί, οι πάσης φύσεως «αντιεξουσιαστές» και οι ακραίοι του πολιτικού φάσματος, μεταξύ των απλών ανθρώπων. Ιδίως δε μεταξύ των νέων. Που βλέπουν κάτι τέτοια και «φρικάρουν».
Να τους χαιρόμαστε. Και τους «επιστήμονες» και τους «αδέκαστους» που υπογράφουν τέτοιες αποφάσεις.
Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
[email protected]
Μια νέα πρόκληση στο κοινό αίσθημα
Μοιραστείτε την είδηση
