Καιρός να ασχοληθούν σοβαρά, η πολιτική ηγεσία και η δικαιοσύνη, µε την υπαρκτή πλευρά του σκανδάλου της Novartis. Όπως συνέβη σε όλες τις άλλες χώρες όπου, µε πρωτοβουλία των αµερικανών ανταγωνιστών της ελβετικής αυτής φαρµακοβιοµηχανίας, έχουν αποκαλυφθεί οι τρόποι µε τους οποίους εξασφάλιζε προνοµιακή µεταχείριση, χρεώνοντας υπερτιµηµένα φάρµακα στα κατά τόπους συστήµατα υγείας. Να ερευνηθούν τα πέραν του Παπαγγελόπουλου.
Ο Παπαγγελόπουλος, πρώην γλύφτης του Κώστα Καραµανλή, που τον τοποθέτησε επικεφαλής της ΕΥΠ, και µετέπειτα ξεσκονιστήρι του Τσίπρα που τον έκανε και υπουργό, δεν είναι το µείζον ζητούµενο στην υπόθεση του σκανδάλου της Novartis. Είναι ενα πρόσωπο που έχει γελοιοποιηθεί πλήρως στον δηµόσιο βίο της χώρας. Οι γελοιότητες του δεν έχουν τελειωµό.
Απέτυχε πλήρως σε όσες υποθέσεις ανέλαβε να ερευνήσει ως εισαγγελέας. Όπως απέτυχε παταγωδώς και ως επικεφαλής της ΕΥΠ. Γελοιοποιήθηκε πλήρως µε την κοµπορρηµοσύνη του όταν ισχυρίσθηκε ότι η υπόθεση Novartis είναι το µεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως ελληνικού κράτους, το οποίο είχε πολιτική διάσταση και το οποίο τάχα θα εκκαθάριζε εκείνος, µαζί µε τον άλλο κοµπορρήµονα, τον Πολάκη. Και καταγελοιοποιήθηκε µε την απολογία του ενώπιον της βουλής, όταν στα βασικά του «επιχειρήµατα» για να αποσείσει την κατηγορία ότι έστησε σκευωρία αλά Ρασπούτιν, επικαλέσθηκε ότι δεν έχει τα …σεξουαλικά προσόντα του σατανικού Ρώσου καλόγερου.
Η σύσταση εξεταστικής επιτροπής για δαύτον, δεν πιστεύω ότι θα βγάλει σοβαρά αποτελέσµατα. Αλλά, αφού επελέγη αυτή η απόφαση, ας γίνει ό,τι πρέπει µε σοβαρότητα και υπευθυνότητα. Παραποµπή σε ειδικό δικαστήριο δεν µπορεί να γίνει µε τα «άκουσα ότι» και «µου είπε κάποιος». Και ούτε είναι αυτή η εκδοχή, δηλαδή οι σκευωρίες του Παπαγγελόπουλου, το µόνο που ενδιαφέρει τους πολίτες.
Το σκάνδαλο είναι υπαρκτό. Χιλιάδες «αρµόδιοι», µέλη διοικήσεων νοσοκοµείων, γιατροί του ΕΣΥ, υπηρεσιακά στελέχη υπουργείων, έχουν βάλει το χεράκι τους στο …µελί ελβετικής προελεύσεως. Έχουν πάρει τις µίζες τους. Τις όποιες πληρώσαµε και πληρώνουµε οι πολίτες. ∆ιότι για να βγουν αυτές οι µίζες µια µέθοδος χρησιµοποιείται, νυν και αεί, από τους προµηθευτές του δηµοσίου: Το καπέλο. Αν κάτι πράγµατι περιµένουν αδηµόνως οι πολίτες, είναι να δουν κάποιους από αυτούς να καταδικάζονται και να υποχρεώνονται να επιστρέψουν στο δηµόσιο όσα παρανόµως και ανηθίκως απέκτησαν. Να κατάσχονται περιουσιακά στοιχεία που συσσώρευσαν µε τον παράνοµο πλουτισµό τους.
