Ν. Ανδρουλάκης: Όσο πιο σκληρά προχωρήσουμε στην ευρωπαϊκή ενοποίηση, τόσο μεγαλύτερο θα είναι το όφελος των αδύναμων

7 Min Read


Με τον ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ (ΕΛΙΑ) συνεχίζεται η δημοσίευση στο «Χρόνο» ολόκληρων των συνεντεύξεων που πήραν στο Στρασβούργο οι Σωκράτης Μουτίδης και Παναγιώτης Τσαρτσιανίδης για λογαριασμό του kozani.tv και της τηλεόρασης του Flash. Ο κ. Ανδρουλάκης μιλά για το μέλλον των Ευρωπαίων σοσιαλδημοκρατών, την σκληρή πολιτική ενοποίησης που πρέπει η Ευρώπη να ακολουθήσει, τους λιγνίτες και το Σκοπιανό.
Για το μέλλον των σοσιαλδημοκρατών
Τα κόμματα των σοσιαλδημοκρατών βρίσκονται σε κάμψη σε σχέση με την προηγούμενη 15ετία. Στις αρχές του 2000 την Ευρώπη διοικούσαν οι σοσιαλδημοκράτες. Σήμερα αυτό έχει αλλάξει. Τα κόμματά μας είχαν ταυτιστεί με την πολιτική ενοποίησης. Δυστυχώς η οικονομική κρίση έδειξε ότι δεν προχώρησε το όχημα της Ε.Ε. ώστε να υπάρχουν τα πολιτικά εργαλεία και να καταφέρουμε να αντιμετωπίσουμε την κρίση με ένα δίκαιο τρόπο. Η οικονομική κρίση βάθυνε και ο κόσμος οδηγήθηκε σε αντισυστημικές αντιδραστικές λύσεις.
Πως μπορούμε να ανατρέψουμε την κατάσταση; Το μόνο φάρμακο σε αυτή την αρρώστια είναι να μην προσπαθούμε να πείσουμε τον ψηφοφόρο ότι είμαστε καλύτεροι από αυτούς που οδηγούν την Ευρώπη στην καταστροφή, αλλά να αποκτήσουμε προγράμματα που θα πείθουν τους ευρωπαίους ότι όσο πιο συντονισμένα είναι τα εργαλεία της ενοποίησης, τόσο πιο αποτελεσματικά θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις. Για παράδειγμα, ένα εμβληματικό σκάνδαλο ήταν αυτό της Volskwagen και ήμουν ο μόνος Έλληνας που συμμετείχα στην επιτροπή. Όταν φέραμε το ψήφισμα στο Ευρωκοινοβούλιο προτείναμε έναν ενιαίο μηχανισμό ελέγχου των αυτοκινητοβιομηχανιών για όλη την Ευρώπη. Το λαϊκό κόμμα δεν ήθελε περαιτέρω ενοποιητικές διαδικασίες. Η αριστερά δεν ήθελε να δώσει περισσότερες αρμοδιότητες στις Βρυξέλλες. Αυτή τη στασιμότητα θα την πληρώσουμε κι αν θέλουμε να ανατάξουμε την Ευρώπη πρέπει να γίνουμε εμείς το όχημα.
Για τις συνεργασίες των σοσιαλδημοκρατών
Στην Ελλάδα κυριαρχεί το εξής αφήγημα ότι υπάρχει σε ευρωπαϊκό επίπεδο μια στρατηγική συνεργασίας μεταξύ σοσιαλδημοκρατών και λαϊκού κόμματος. Αυτό δεν συμβαίνει. Εμείς όπου είχαμε τη δυνατότητα συνεργασίας αυτό έγινε, όπως π.χ. στην Πορτογαλία.
Στις εκλογές στην Ελλάδα θα αποτυπωθεί ένας συσχετισμός. Αν είμαστε ισχυροί πρέπει να βάλουμε κάποιες προτεραιότητες κι όποιος συμφωνεί μαζί μας μπορούμε να συζητήσουμε το ενδεχόμενο συνεργασίας. Δεν σέβεσαι την ψήφο του λαού αν μιλάς για de facto συνεργασίες πριν τις εκλογές. Ευχαρίστως να υπάρχουν προγραμματικές συμμαχίες, αλλά όχι συμμαχίες για το μοίρασμα υπουργείων.
Εμείς στην Ελλάδα μάθαμε στο δικομματισμό. Αυτό τελείωσε. Πλέον θα έχουμε κυβερνήσεις συνεργασίας. Το θέμα είναι αν θα είναι κυβερνήσεις προγραμματικών συμφωνιών ή συμμαχίες εξουσίας για το μοίρασμα των υπουργείων. Το πρώτο είναι θεμιτό, ενώ το δεύτερο θα κάνει ζημιά.
Είναι ώριμη η ελληνική κοινωνία; Ας ωριμάσουν τα κόμματα κι ας δείξουν το δρόμο στην ελληνική κοινωνία. Αυτή τη στιγμή διαπραγματεύεται η πατρίδα μας λύση στο θέμα της FYROM και στην ίδια κυβέρνηση έχουμε έναν υπουργό άμυνας (Καμμένο) που λέει άλλα, κι έναν υπουργό εξωτερικών που λέει άλλα. Δεν είναι αυτή συγκυβέρνηση που βασίζεται σε προγραμματική συμφωνία.
Για το Σκοπιανό
Η λύση είναι να επιτευχθούν συνθήκες καλής γειτονίας, να δεσμευτούν οι γείτονες να σταματήσουν τους αλυτρωτισμούς και δοθεί λύση με γεωγραφικό προσδιορισμό erga omnes.
Με προβληματίζει το Σκοπιανό. Πρέπει να υπάρχει σοβαρότητα στο πολιτικό προσωπικό. Δεν δέχομαι να υπάρχουν υπουργοί που λένε ότι δεν δέχονται τον όρο Μακεδονία, όταν στα διεθνή fora χρησιμοποιούν τον όρο FYROM. Ο κ. Καμμένος πάει στα διεθνή fora και χρησιμοποιεί τον όρο FYROM. Δεν ξέρει τι σημαίνει FYROM; Για ένα τέτοιο εθνικό θέμα υπάρχει παιχνίδι.
Δείτε το θέμα της Τουρκίας. Πήγε ο Ερντογάν στη Γαλλία και ο Μακρόν του είπε δεν μπορείς να είσαι υπό ένταξη χώρα και να καταπατάς τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ο κ. Τσίπρας έκανε ότι δεν ήξερε τι συμβαίνει στη γείτονα χώρα. Η Ελλάδα πρέπει να μην τα διαχειρίζεται αυτά με στρατηγική εσωτερικής κατανάλωσης. Και το θέμα της FYROM κάποιοι το διαχειρίζονται πονηρά. Πρέπει να πετύχουμε γεωπολιτική ασφάλεια, να μπουν όλοι αυτοί (Σκόπια, Αλβανία, Σερβία, Μαυροβούνιο) στην ΕΕ και η Ελλάδα ως πιο ισχυρή χώρα να κινηθεί δυναμικά και να ανατάξει την αγορά της.
Αν οι χώρες αυτές μπούνε στην ΕΕ θα αυξηθούν οι μισθοί, οι συντάξεις και οι φόροι τους και θα έχουμε ανταγωνισμό φορολογικό, ώστε οι επιχειρήσεις θα σταματήσουν να φεύγουν.
Για τους λιγνίτες
Υπάρχουν δύο ευρωπαϊκά εργαλεία. Το Ταμείο Δίκαιης Μετάβασης και το Ταμείο Εκσυγχρονισμού. Για το Ταμείο Εκσυγχρονισμού έκανα πέρυσι μια τροπολογία για να πάρει η Ελλάδα -και η περιοχή σας κυρίως- 1,6 δις. Ενώ λοιπόν το πετύχαμε στο Ευρωκοινοβούλιο, η Ελλάδα έχασε στην τριμερή διαπραγμάτευση (συμβούλιο, επιτροπή, κοινοβούλιο) κι έτσι θα πάρει τα μισά χρήματα στο εμπόριο ρύπων περί τα 700 εκ. και μάλιστα για ένα μόνο έργο, την διασύνδεση των Κυκλάδων με την ηπειρωτική Ελλάδα.
Το Ταμείο Εκσυγχρονισμού αντλεί χρήματα από το εμπόριο ρύπων και τα δίνει σε έργα. Λόγω της κακής διαπραγμάτευσης μας έβγαλαν από αυτό το Ταμείο και μας βάλαν σε ένα άλλο ταμείο. Όταν δεν διαπραγματεύεσαι σοβαρά χάνεις ευκαιρίες. Η Ελλάδα έχασε μια ακόμα ευκαιρία που θα μπορούσε να της δώσει άλλα 700 εκ.
Για το μέλλον της Ευρώπης
Η σοσιαλδημοκρατία πρέπει να πρωταγωνιστεί στην σκληρή πολιτική ενοποίησης. Έξω το ΔΝΤ από την Ευρώπη, ο ESM να γίνει ευρωπαϊκό ταμείο, μεγαλύτερος προϋπολογισμό, ενιαία πολιτική ασφάλειας και ενιαία εξωτερική πολιτική. Όσο πιο σκληρά προχωρήσουμε στην ενιαία Ευρώπη όχι μόνο νομισματικά, αλλά και πολιτικά, τόσο μεγαλύτερο θα είναι το όφελος των πιο αδύναμων κοινωνικών τάξεων και των πιο αδύναμων λαών.
Σωκράτης Μουτίδης

Μοιραστείτε την είδηση