Μνημείο εξαχρείωσης των πολιτικών ηθών. Διάβασα, στο οπισθόφυλλο της «Αυγής», επισήμου οργάνου του ΣΥΡΙΖΑ, το άρθρο του πρώην διευθυντή του γραφείου του πρωθυπουργού, όταν στο Μέγαρο Μαξίμου ήταν ένοικοι ο Τσίπρας και τα εξαπτέρυγα του, του Θανάση Καρτερού. Και θυμήθηκα το εκ της παλαιάς Διαθήκης «η μεν φωνή, φωνή Ιακώβ, αι δε χείρες, χείρες Ησαύ». Το οποίο, στην περίπτωση μας αποδίδεται με το: Η μεν φωνή, φωνή Καρτερού, το δε πνεύμα, πνεύμα Ζαχαριάδη και σταλινισμού.
Σε ένα ρεσιτάλ χυδαιότητας, ο Θ. Καρτεράς, επίσημος εκφραστής του Αλέξη Τσίπρα, επιτίθεται, με αφορμή όσους προβάλλουν την μεγάλη συμμετοχή στην εσωκομματική ψηφοφορία του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, κατά του νέου προέδρου του κόμματος, Νίκου Ανδρουλάκη, γράφοντας: “Χρήσιμος ηλίθιος είναι γι’ αυτούς. Αμορτισέρ που το προορίζουν να απορροφά τα τραντάγματα από τις λακκούβες της πολιτικής Μητσοτάκη. Και να κλείνει τον δρόμο προς τον ΣΥΡΙΖΑ”
Το ένα στοιχείο είναι η, αποπνέουσα πνεύμα πολιτικής ναφθαλίνης σταλινισμού και ζαχαριαδισμού, χυδαιότητα. Όποιος δεν είναι μαζί μας, όποιος δεν είναι δικός μας, είναι ηλίθιος. Δουλεύει για τον «εχθρό». Τον Μητσοτάκη. Άρα, για όποιον δεν το κατάλαβε, είναι πουλημένος και προδότης. Όπως στις “παλιές καλές ημέρες” του Ζαχαριάδη.
Το άλλο, πασιφανέστατο, στοιχείο, είναι ο πανικός που προκαλεί αυτές τις αντιδράσεις. Πανικός από την καταγραφόμενη άνοδο ενός κόμματος το οποίο, έως τώρα, λεηλατούσαν ανέτως, παριστάνοντας την «κεντροαριστερά». Συνεπικουρούμενοι από κάποιους επαγγελματίες πολιτευτές του χώρου που δεν άντεξαν να μείνουν εκτός βουλής, και έσπευσαν, σαν τα ποντίκια, να εγκαταλείψουν πρώτοι το καράβι, αν και «αξιωματικοί πρώτης γραμμής», για να εξασφαλίσουν την προσωπική πολιτική τους επιβίωση. Καταφεύγοντας «στην αυλή του Αρταξέρξη». Άτομα ιδιαιτέρως ευνοημένα από τις παρελθούσες ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ. Από την Ξενογιαννακοπούλου ως τον Ραγκούση και από την Τζάκρη ως τον Κουρουμπλή.
Αν επρόκειτο απλώς για το «πνεύμα και το ήθος της Αυγής», ίσως δεν άξιζε να ασχοληθεί κανείς. Το …μέγα πλήθος που διαβάζει τον Θ. Καρτερό είναι μόλις 750 αναγνώστες ανά την Ελλάδα, συμφώνως προς τα επίσημα δελτία κυκλοφορίας του πρακτορείου διανομής των εφημερίδων. Η έσχατη απαξίωση μιας ιστορικής εφημερίδας. Να μην έχει ούτε το ένα τρίτο της κυκλοφορίας της ψεκασμένης ακροδεξιάς φυλλάδας «Ελεύθερη Ώρα». Αλλά πρόκειται για το «ήθος» ενός κόμματος και του ηγέτη του.
Να τους χαίρονται όσοι τους ακολουθούν ακόμη.