Υπάρχει ένα κρίσιμο θέμα στην ιστορία των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Ονομάζεται αποδοχή ή αλλιώς likes. Επιδρά αργά, αλλά με επιμονή, και στο τέλος προκαλεί μεταλλάξεις. Λειτουργεί ύπουλα και εθιστικά.
Λίγο-λίγο καταλαβαίνει κάποιος ότι γίνεται σκλάβος των likes, όπως χαρακτηριστικά έλεγε γνωστός αρθρογράφος. Συνειδητοποιεί δηλαδή ότι γράφει όχι αυτά που θέλει, αλλά αυτά που θέλουν οι άλλοι να ακούσουν απο εκείνον. Και θέλει κότσια να κόψεις το ρημάδι το ναρκωτικό της αποδοχής, τέτοια που οι περισσότεροι απο μας δεν διαθέτουμε.
Τέτοια που διαθέτει, όμως, ο Αρκάς. Λέει λοιπόν η ανακοίνωση στην επίσημη σελίδα του ότι “τα γνήσια σκίτσα του Αρκά οι γνήσιοι φίλοι της δουλειάς του θα τα βρίσκουν εκεί που τα έβρισκαν 35 χρόνια τώρα: στα βιβλία του. Ίσως είναι καλύτερα έτσι. Οι μόνοι που χάνουν είναι οι περιστασιακοί φίλοι του Αρκά που τον έμαθαν απ’ το Internet και οι πλαστογράφοι των σκίτσων του ή του ονόματός του”.
Η απόφαση αυτή είναι λογικό να βάζει σε σκέψεις όλους όσοι “εμπορεύονται” τη δουλειά τους, μέσω του διαδικτύου. Αξίζει να μοιράζεται κανείς το προϊόν της πνευματικής του εργασίας στο διαδίκτυο δωρεάν στο όνομα του μάρκετινγκ; Ή μήπως κάποιοι δεν αξίζει να το μάθουν ποτέ, γιατί πολύ απλά δεν μπορούν να το εκτιμήσουν;
Iωάννα
