Αγώνας από τους εργαζόμενους για ευαισθητοποίηση της τοπικής κοινωνίας
Στο Δημοτικό Καταφύγιο Αδέσποτων Ζώων της Πτολεμαϊδας βρέθηκε πριν λίγες μέρες ο «Χ» και συζήτησε με τους εργαζομένους για την λειτουργία της δομής, και τις ενέργειες που ξεκίνησε ο Δήμος Εορδαίας στην υιοθεσία των αδέσποτων ζώων. Δυστυχώς η νοοτροπία που επιδεικνύουν οι τοπικές κοινωνίες απέναντί στα αδέσποτα δεν είναι και η καλύτερη αφού οι άνθρωποι είμαστε αυτοί που δημιουργούμε το πρόβλημα μιας και λίγοι είναι αυτοί που αναγνωρίζουν πως έχουν και υποχρεώσεις (στείρωση, DNA, εμβολιασμός, περισυλλογή ακαθαρσιών, υπευθυνότητα κ.α.) εκτός από δικαιώματα.
Το καταφύγιο της Πτολεμαΐδας λειτουργεί επτά ημέρες την εβδομάδα και 365 μέρες τον χρόνο με πέντε εθελοντές (και πλέον εργαζόμενους) μαζί με την αρμόδια κτηνίατρο.
Ο Δήμος Εορδαίας προκειμένου να προωθήσει την υιοθεσία, εντάχθηκε σε πρόγραμμα που δίνει κίνητρα στους πολίτες για να υιοθετήσουν ένα αδέσποτο. Ο πολίτης δεν χρειάζεται να καταβάλλει έξοδα για την περίθαλψη, στείρωση και σήμανση. Ωστόσο ο αριθμός των ζώων εξακολουθεί να είναι μεγάλος και οι εργαζόμενοι στο καταφύγιο καλούνται να αναλάβουν την όσο το δυνατόν καλύτερη διαβίωση των παρατημένων σκύλων στην Πτολεμαΐδα και στα κοντινά χωριά.
Η ρίζα του προβλήματος για την αύξηση του αριθμού των αδέσποτων, όπως δηλώνει η αναπληρώτρια προϊσταμένη του Τμήματος Περιβάλλοντος και Πολιτικής Προστασίας του Δήμου Εορδαίας Ευτέρπη Δεληγεώργη, εντοπίζεται κυρίως στην εγκατάλειψη των δεσποζόμενων ζώων από τους πρώην ιδιοκτήτες τους. «Ένα δεσποζόμενο ζώο δύσκολα θα καταφέρει να επιβιώσει στο εξωτερικό περιβάλλον», τόνισε η ίδια και έδωσε έμφαση στην νοοτροπία και λογική πολλών ιδιοκτητών, οι οποίοι δεν σκέφτονται εκ των προτέρων, την ευθύνη που έχει ένα ζώο συντροφιάς.
«Τώρα που η στείρωση έχει γίνει υποχρεωτική μας τηλεφωνούν και ζητούν να δηλωθεί η στείρωση χωρίς να έχει γίνει, κάτι που είναι παράνομο και κανένας κτηνίατρος δεν θα μπει στην διαδικασία να το κάνει», ανέφερε η κτηνίατρος του δημοτικού καταφυγίου του Δήμου Εορδαίας, Κατερίνα Δαδαμόγια.
Τσοπανόσκυλα και κυνηγόσκυλα τα περισσότερα αδέσποτα
«Οι ράτσες που βρίσκουμε συνήθως είναι κυνηγόσκυλα και τσομπανόσκυλα», ανέφερε η κ. Δεληγεώργη και κατά κόρον χωρίς την ειδική σήμανση (τσιπάκι). Οι περισσότεροι πολίτες δεν γνωρίζουν πως το καταφύγιο είναι ένας χώρος προσωρινής παραμονής των ζώων γιατί έτσι ορίζει ο νομοθέτης. Σύμφωνα με το νόμο τα ζώα μετά την στείρωση και το τσιπάρισμα θα πρέπει να αφεθούν στο σημείο από το οποίο μαζεύτηκαν. Ωστόσο τα ζώα πολλαπλασιάζονται γιατί συνεχώς προστίθενται νέα, είτε από γέννες είτε από πολίτες που παρατούν το δεσποζόμενο και στις περισσότερες περιπτώσεις δεν είναι στειρωμένα.
«Πολλοί πολίτες λένε ότι την ευθύνη για όλα τα αδέσποτα την έχει ο Δήμος κάτι που για εμένα είναι λάθος. Την ευθύνη την έχω εγώ, εσύ, όλοι μας. Γιατί το ζώο πριν το περισυλλέξει ο Δήμος το είχε ένας πολίτης», τόνισε η κ. Βάσω Σαμαρά, εργαζόμενη του δημοτικού καταφυγίου, η οποία αποτέλεσε και την τελευταία εθελόντρια προτού ολοκληρωθεί η ομάδα των εργαζομένων για την φροντίδα των αδέσποτων. «Όταν πραγματοποιούμε την επανένταξη στο περιβάλλον, θα φροντίσουμε, σύμφωνα με τον νόμο, ο οποίος απαγορεύει να αφήνουμε τα ζώα στα σχολεία, στις εκκλησίες ή σε κοινόχρηστους χώρους, να το πάμε σε ένα μέρος χωρίς κίνηση, εντός της επικράτειας του δήμου», ανέφερε μεταξύ άλλων η κα. Δεληγεώργη, προσδιορίζοντας, επίσης, την προοπτική της φιλοξενίας περισσότερων αδέσποτων «ουτοπική», την στιγμή που το καταφύγιο της Πτολεμαϊδας μπορεί να δεχτεί μέχρι 160 ζώα όσα δηλαδή επιτρέπει ο προϋπολογισμός του Δήμου Εορδαίας.
«Στον ετήσιο προϋπολογισμό του καταφυγίου δεν λαμβάνεται υπόψιν ο πληθυσμός των ζώων, αλλά διανέμεται με βάση τον αριθμό των κατοίκων του κάθε δήμου», τόνισε η κ. Δεληγεώργη, με αφορμή την κατανομή του ποσού των 5.000.000 ευρώ που προχώρησε το Υπουργείο Εσωτερικών, για το 2023, αναφορικά με την υλοποίηση δράσεων διαχείρισης των αδέσποτων στους δήμους της χώρας . «Ένας δήμος μπορεί να έχει 50.000 πληθυσμό αλλά 1000 σκυλιά, ενώ ένα άλλος τον ίδιο πληθυσμό αλλά 2000 σκυλιά. Πρέπει το κριτήριο να αποτελεί ο αριθμός των ζώων, αν αναλογιστούμε ότι θα δοθούν 20.000 ευρώ ετησίως για στείρωση σε έναν πληθυσμό αδέσποτων που μπορεί να ανέρχεται στους 2000», πρόσθεσε η ίδια.
Στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης η νομοθεσία είναι πολύ αυστηρή και προβλέπει ευθανασία αν τα ζώα δεν υιοθετηθούν σε σύντομο χρονικό διάστημα. Στην Ελλάδα ο νομοθέτης δεν προβλέπει ευθανασία παρά μόνο στις περιπτώσεις όπου το ζώο είναι βαριά άρρωστο ή θεωρείται επικίνδυνο για να επανενταχθεί στο περιβάλλον. «Ένα αδέσποτο ζώο δεν έχει το προσδόκιμο ζωής που έχει ένα δεσποζόμενο γιατί ζει σε ένα περιβάλλον με συνεχείς κακουχίες, κίνδυνο να χτυπηθεί από αυτοκίνητοι και ασθένειες χωρίς να τύχει περίθαλψης. Όσο σκέφτομαι την ευθανασία ή την ζωή στο δρόμο, τα ζυγίζω και πραγματικά ακόμη δεν ξέρω τι από τα δύο είναι «καλύτερο», είπε με αμφιβολία και σκέψη η κ. Βαρβάρα Βουτσινά, εργαζόμενη του καταφυγίου, για το ηθικό δίλημμα το οποίο περιορίζει νομολογιακά την ευζωία των αδέσποτων ζώων, σε παγκόσμια κλίμακα.
Οι πολίτες πρέπει να γνωρίζουν καλύτερα πώς να σώσουν ένα ζώο από φόλα
«Όλα τα ζώα που κυκλοφορούν στην πόλη, οι εργαζόμενοι του καταφυγίου τα γνωρίζουν και ξέρουν πολύ καλά πως βγήκαν από εδώ και πως ξαφνικά το σκυλί έχει αποκτήσει επιθετική συμπεριφορά. Πρέπει να μάθουμε να συνυπάρχουμε με τα σκυλιά αφού αυτό λέει η νομοθεσία και γιατί αποτελούν πλέον μέρος του περιβάλλοντος», ανέφερε η κ. Δεληγεώργη.
Τον περασμένο Νοέμβριο στην Άρδασσα, θύελλα αντιδράσεων προκάλεσε η καταγγελία κατοίκου για την δολοφονία συνολικά δέκα σκύλων, δεσποζόμενων και αδέσποτων, οι οποίοι θανατώθηκαν με φόλες. «Υπάρχουν περιπτώσεις που το δηλητήριο είναι πολύ δυνατό και δεν μπορείς να εφαρμόσεις καμία αγωγή. Τα περισσότερα αδέσποτα που έχουν γλιτώσει είναι γιατί υπήρξε άμεση ανθρώπινη αντίδραση. Οι πρώτες βοήθειες που μπορεί κανείς να δώσει σε ένα ζώο σε περίπτωση δηλητηρίασης είναι η πρόκληση εμετού είτε με αλατόνερο είτε με ατροπίνη. Καλό είναι να την έχει κάθε πολίτης καθώς είναι οικονομική και κερδίζεται σημαντικός χρόνος για να σωθεί το ζώο» υπογράμμισε η κτηνίατρος του δημοτικού καταφυγίου.
Έκκληση για υιοθεσίες
Το καταφύγιο της Πτολεμαϊδας καταγράφει καθημερινά υιοθεσίες με τους εργαζόμενους να απευθύνουν έκκληση για ακόμη περισσότερες. «Πρέπει σιγά σιγά να αλλάξουμε τον κόσμο. Έτσι αναπτύσσεται και μία άλλη παιδεία, δηλαδή όταν κάποιος γίνεται ανάδοχος ή ιδιοκτήτης ενός ζώου αποκτά άλλη νοοτροπία και το γνωρίζει καλύτερα. Ο Δήμος κινητοποιεί την επιθυμία του πολίτη για υιοθεσία ή αναδοχή αδέσποτου με το να καλύψει σχεδόν τα πάντα», δήλωσε η κα Δεληγεώργη, συνοψίζοντας την προσπάθεια που καταβάλει το δημοτικό καταφύγιο προκειμένου να εκκενωθούν περισσότερες θέσεις των αδέσποτων.
Μαριάνθη Βαριοζίδου – www.xronos-kozanis.gr
