Ο κ. Ελευθέριος Πασχαλίδης είναι Ιδρυτής του Ινστιτούτου Ψυχής. Θα μας μιλήσει για τον τρόπο που μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις ψυχικές μας ανάγκες στις ημέρες του εγκλεισμού. Το Ινστιτούτο Ψυχής κοινοποιεί Καθημερινές θετικές αναρτήσεις στο Fb στη σελίδα: Υπάρχει Λύση .Το Ινστιτούτο Ψυχής δεν αντιπροσωπεύει κάποια ομάδα θρησκευτική, εθνικιστική ή πολιτική. Αντιπροσωπεύει μόνο την ψυχή και μόνο μία ψυχή υπάρχει! Όλοι είμαστε ένα!
-Ποιες είναι οι σκέψεις σας για τις ημέρες αυτές του εγκλεισμού.
Σίγουρα οι εποχές είναι πολύ δύσκολες για όλους μας! Μας ξεβολεύουν και μας στερούν την ελευθερία και πολλά άλλα. Για κάποιους η επιβίωση, λόγω οικονομικής στέρησης, είναι τραγική! Για άλλους, που ήδη έχουν διάφορα προβλήματα υγείας, βιώνουν τον τρόμο. Όλοι υποφέρουν λίγο πολύ. Στο μυαλό μου όμως ηχούν τα λόγια των αρχαίων μας σοφών: Ουδέν κακόν αμιγές καλού! (Τίποτα δεν είναι μόνο κακό ή μόνο καλό). Σίγουρα είναι πολύ δύσκολο, όταν τα προβλήματα τρέχουν και απειλούνται ζωές, να αποδεχτούμε πως υπάρχει και κάποια θετική πλευρά στην κρίση αυτή. Από την άλλη σκέφτομαι, για να παραμένει αναγνωρισμένη παγκοσμίως η σοφία τους τόσους αιώνες, μπορεί και να έχουν και δίκιο…
-Ποια θα πρέπει να είναι η δική μας στάση στην νέα αυτή πραγματικότητα
Να προσπαθήσουμε να παραμερίσουμε για λίγο το πληγωμένο μας «εγώ», που νιώθει πάντα απειλούμενο και θυματοποιημένο κι ας αναζητήσουμε, μήπως πράγματι υπάρχει θετική πλευρά σε μια τραγική κατάσταση σαν κι αυτήν που διανύουμε στις μέρες μας; Όσο κι αν είμαστε κολλημένοι στο εγώ μας, δεν μας αντιπροσωπεύει στην αιωνιότητα. Το Εγώ είναι ένα προσωρινό αλλά πολύ χρήσιμο εργαλείο, με περισσότερα από 100 αρνητικά χαρακτηριστικά βασισμένα όλα στο φόβο ( καθένας μας σε διαφορετικό βαθμό, ανάλογα με το πόσο το αναγνωρίζουμε σαν οδηγό μας και το ταΐζουμε καλοπροαίρετα). Πολύ αναγκαίο εργαλείο το Εγώ! Χωρίς την ύπαρξη του, είναι αδύνατον να βιώσουμε εμπειρικά τη Θεϊκή Ψυχή μας, η οποία έχει περισσότερα από 100 θετικά χαρακτηριστικά, βασισμένα στην Αγάπη και στην ενοποίηση! (π.χ. στην έλλειψη του εγκλεισμού είναι αδύνατον να κάνουμε εμπειρία μας πόσο υπέροχη είναι η ελευθερία μετακίνησης και στην έλλειψη του φόβου, είναι αδύνατον να βιώσουμε τη βασική μας σύσταση: την Αγάπη! Η προσκόλληση μας στο εγώ και η άγνοια της Ψυχής μας, προκαλεί όλες τις παρενέργειες και τους φόβους μας. Η ιδέα της αποκοπής μας ο ένας από τον άλλο και από το Όλον (το Θεό), τρομάζει, συστέλλει, μας κάνει εσωστρεφείς και εγωιστές.
-Τι πρέπει να δουλέψουμε στον εαυτό μας για να ανταπεξέρθουμε σε παρόμοιες καταστάσεις;
Ο άνθρωπος από τη φύση του, είναι επιρρεπής στο να προσκολλάται στο εγώ του και να ξεχνά την Αλήθεια του. Καταστάσεις κρίσεις μας αναγκάζουν να ψάξουμε την αλήθεια μέσα μας. Να ανακαλύψουμε πως είμαστε μοναδικά, υπέροχα, αιώνια, αναπόσπαστα κομμάτια Θεού και μόνο Θεός υπάρχει! Η μόνη απειλή μας είναι το εργαλείο «εγώ», επειδή εμείς οι ίδιοι καλοπροαίρετα το επιτρέψαμε να γίνει ο οδηγός μας.
-Πως ερμηνεύετε τις περιπτώσεις αύξησης ενδοοικογενειακής βίας και τι συμβουλεύετε τους ανθρώπους που το βιώνουν;
Το πρόβλημα έγκειται στην έλλειψη αλληλοσεβασμού και στην ανοχή. Μπερδέψαμε την υπομονή (αναγκαία σε κάθε συμβίωση) με την ανοχή, η οποία είναι ψυχοφθόρα για τα θύματα και επικίνδυνη για τους θύτες. Βασικά όμως, σε έναν κόσμο Θεού δεν υπάρχουν θύτες και θύματα, απλά οι άνθρωποι από άγνοια στην ψυχική τους αλήθεια ενεργούν μέσα από τους φόβους του εγώ τους. Μπορούμε να γράψουμε πολλές σελίδες επεξηγώντας τη σημαντική διαφορά μεταξύ υπομονής και ανοχής και πώς βάζουμε τέλος στην ανοχή με εύκολο τρόπο, πριν οι σχέσεις καταλήξουν πολύ επικίνδυνες… αυτό κάνω στα σεμινάρια μου και υπάρχει μια πολύ αξιόλογη εκπρόσωπος του Ινστιτούτου μου, η οποία βοηθά επαγγελματικά και με μεγάλη επιτυχία σε παρόμοιες περιπτώσεις… πληροφορίες στη σελίδα του fb: Υπάρχει Λύση!
-Ανοχή ή υπομονή τελικά χρειάζεται να έχουμε σε αυτές τις δύσκολες ημέρες και γιατί; Δώστε μας τρεις τρόπους ηρεμίας;
Αν εννοείτε απέναντι στην κρίση, προφανώς χρειάζεται υπομονή και προσεκτικότητα. Υπομονή διότι όλα περνούν (τα πάντα αλλάζουν) και προσεκτικότητα, επειδή μας προφυλάσσει από το φόβο κι από περαιτέρω ανεπιθύμητα αποτελέσματα.
-Πως αντιμετωπίζουμε των εγκλεισμό των παιδιών στο σπίτι; Ποια αλήθεια λέμε και πως;
-Βασικά με το παράδειγμα μας! Τα παιδιά από πολύ μικρή ηλικία δεν ανέχονται διαταγές ή πολλές οδηγίες. Γίνονται επαναστατικά. Αλλά σίγουρα μιμούνται τους γονείς τους σε όλα! Χρειάζεται λοιπόν ένας καλός αυτοέλεγχος στις δικές μας συνήθειες, γνωρίζοντας πως αυτές καθοδηγούν τελικά τα παιδιά μας.
-Ζούμε κοσμοιστορική αλλαγή ή αυτό συμβαίνει κάθε χρόνο απλά τώρα είναι πιο έντονο;
-Σίγουρα αυτό που περνά ο πλανήτης στις μέρες μας είναι πολύ σημαντικό. Αλλά η δυσκολία δεν είναι για τον πλανήτη αλλά για τους ανθρώπους. Στην πραγματικότητα ο πλανήτης παίρνει μια πιο καθαρή ανάσα και πιθανόν τα κράτη όλα μετά την κρίση να συνεργαστούν πιο ομαδικά για μια καλύτερη συνέχεια!
-κ.Πασχαλίδη οι κρίσεις πανικού είναι μια συνηθισμένη αντίδραση των ανθρώπων είτε νοσούν είτε όχι, πως τις αντιμετωπίζουμε;
Ο πανικός είναι το αποκορύφωμα της επαναλαμβανόμενης φοβίας. Προφανώς είναι καθαρά ένα προσωπικό δημιούργημα μέσα από λανθασμένες τρομακτικές φαντασιώσεις ενός πιθανού φοβερού αποτελέσματος. Ο φόβος αφορά πάντα κάτι που μπορεί να προκύψει! Ποτέ δεν αφορά το παρόντα γεγονότα. Είναι πάντα φανταστικός. Κατορθώνουμε μέσα από επίμονες αρνητικές φαντασιώσεις να καταλήξουμε με μεγάλη επιτυχία «κατά φαντασίαν ασθενείς»!
Προφανώς, ο φόβος είναι ένα πολύ δυνατό συναίσθημα. Τα συναισθήματα υλοποιούν τα αντίστοιχα γεγονότα. Εμείς δημιουργούμε τα πάντα με τους καλοπροαίρετους φόβους μας! Ευτυχώς… και λέω ευτυχώς, διότι εφόσον τα δημιουργούμε εμείς, έχουμε και τη δύναμη να τα επιλύσουμε! Άλλωστε στην παρούσα κατάσταση με τον τωρινό ιό, πιθανόν να μην είναι ο πιο επικίνδυνος ιός αλλά με τη διανομή του φόβου σε όλα τα μέσα επικοινωνίας, η εξάπλωση του ήταν πρωτοφανής. Ναι ο φόβος είναι μεγάλη δύναμη έλξης! Για κάποιον που βιώνει κρίσεις πανικού, είναι δύσκολο να αποδεχτεί την ανάληψη ευθύνης και να αντιστρέψει τα συμπτώματα του. Χρειάζεται καθοδήγηση από ειδικό και το προφανώς το Ινστιτούτο Ψυχής έχει την καλύτερη. Η ίδια έχει ξεπεράσει σχεδόν κάθε είδους πανικού.
Προς το παρόν μπορώ να αναφέρω τουλάχιστον κάποιες πρώτες βοήθειες εδώ:
- Παίρνουμε βαθιές και αργές αναπνοές.
- Εκλογικεύοντας την κατάσταση: Είμαι η ζωή, ο Αέρας, το Όλον. Θα υπάρχω για πάντα!
- Κάνουμε υπομονή. Θα περάσει! Όλα περνούν! Τίποτα δε μένει για πάντα.
- Εστιάζουμε σε μια ευχάριστη εικόνα τη σκέψη μας ή στη μουσική που μας αρέσει πιο πολύ! .
- Υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας πως εμείς προκαλέσαμε τον πανικό μας! Δεν μας απειλεί κανείς από έξω…
- Δεν ντρεπόμαστε να ζητήσουμε βοήθεια άμεσα από ανθρώπους που εμπιστευόμαστε ή από ειδικούς.
- Προγραμματίζουμε ξανά και ξανά το υποσυνείδητο μας με τις αρμόζουσες αλήθειες…
-Δωρίστε μας μια αισιόδοξη πρόταση για την ημέρα μετά τον κορονωϊο covid – 19.
Ίσως καλύτερα να βάλω τους στοίχους του σημερινού μηνύματος από τη σελίδα Υπάρχει Λύση:
Χωρίς καταστροφές και σοβαρά προβλήματα,
το ενδιαφέρον του μέσου ανθρώπου
είναι η υλική του υπόσταση…
Μόνο όταν απειλείται η ευημερία του
και απελπίζεται από τη ροή των γεγονότων,
θυμάται πως έχει και ψυχή…
Της Βάιας Λαμπροπούλου
