Θεοφάνεια του 1956… Πριν 62 χρόνια!… Με τον καθιερωμένο αγιασμό των υδάτων. Όχι μόνο στην υγρά, αλλά και στην στερεά τους κατάσταση, καθώς η περιοχή μας είχε σκεπασθεί από τα χιόνια, με τον υδράργυρο να δείχνει 7 βαθμούς κάτω από το μηδέν!…
Ο προγραμματισμένος διεθνής φιλικός αγώνας μεταξύ του Ολυμπιακού και της γιουγκοσλαβικής Μπούσκ Βελιγραδίου (Ομάδος Α’ Κατηγορίας στο πρωτάθλημα Γιουγκοσλαβίας, με διεθνείς ποδοσφαιριστές στις τάξεις της και δύο φορές 1953, 1955 κάτοχος του κυπέλλου Γιουγκοσλαβίας), ούτε μια τοις χιλίοις υπήρχε σκέψη να αναβληθεί και διεξήχθη κανονικά, παρά τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες, ενώπιον εντυπωσιακού αριθμού φιλάθλων, οι οποίοι αψηφώντας το δριμύτατο ψύχος και τα χιόνια κατέκλυσαν το Στάδιο της Κοζάνης, για να παρακολουθήσουν ένα περίτεχνο και συναρπαστικό παιχνίδι, το οποίο έληξε με 4-0 υπέρ των ποιοτικώς ανωτέρων Γιουγκοσλάβων.
Ένα πενθήμερο αργότερα, την Τετάρτη 11 Ιανουαρίου 1956, η πανίσχυρη Μπουσκ και ο πρωταθλητής Μακεδονικός «διεσταύρωσαν τα ξίφη τους», στον δεύτερο διεθνή φιλικό αγώνα στην Κοζάνη, σε ένα θεαματικό και συγκλονιστικό παιχνίδι, που κράτησε αδιάπτωτο το ενδιαφέρον των φιλάθλων μέχρι και το τελευταίο του λεπτό, λόγω και της διακύμανσης του σκορ.
Ο Μακεδονικός, παίζοντας ως ίσος προς ίσον με τους φημισμένους αντιπάλους του, κατήγαγε τελικά περιφανή νίκη με 3-2!… Πρώτη και μοναδική – από τότε – διεθνής νίκη του Κοζανίτικου ποδοσφαίρου!
Ο Μακεδονικός έκανε… «ποδαρικό με το δεξί» στο 1956!…
Αυτό ήταν μία ευοίωνη πρόβλεψη για θριαμβευτική πορεία του Μακεδονικού στο 1956, που επαληθεύθηκε με άλλες επιτυχίες του (2-1 τον Ηρακλή μέσα στην Θεσ/νίκη, κ.α.), καθώς και με τον, για δεύτερη συνεχή χρονιά, τίτλο του πρωταθλητού ΒΔ Μακεδονίας.
Αψευδής μάρτυς όλων αυτών, ο φωτογραφικός φακός!…
Φόντο όχι ασυνήθιστο για τους χειμερινούς μήνες στην ποδοσφαιρομάνα Κοζάνη. Ο διεθνής φιλικός αγώνας του Ολυμπιακού και της Μπουσκ Βελιγραδίου διεξήχθη ανήμερα των Φώτων, παρά τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες, με τα χιόνια και τη θερμοκρασία των 7 βαθμών κάτω από το μηδέν.
Οι δύο αντίπαλοι, όπως τους απαθανάτισε ο φωτογραφικός φακός, πριν από την έναρξη του αγώνα, μαζί με τον Θεσσαλονικέα διαιτητή Κιτσούκαλη (στο μέσο της φωτο), τους διοικητικούς παράγοντες του Ολυμπιακού Θεόδ. Γκέκα, Νικ. Λιάπη (από αριστερά) και Δημ. Κρανιώτη (στο μέσο, δίπλα από τον διαιτητή), καθώς και τον παλαίμαχο δημοσιογράφο Δοξάση Παπαζήση, ο οποίος εκτελούσε χρέη διερμηνέα (πίσω από τους παράγοντες του Ολυμπιακού). Από αριστερά διακρίνονται οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού: Μωϋσής Γεροντίδης, Τηλέμαχος Σπανίδης, Κώστας Νινιώτας, Τάκης Ξανθόπουλος, Χαρίλαος Κουτσιμάνης, Χρήστος Μπέσσας, Πλάτων Φάκας, Βασίλης Καρούκης (Με την ευκαιρία γίνεται μια ιστορική αποκατάσταση της αλήθειας. Πρόσφατα, δημοσιεύθηκε αλλαχού, ότι ο Καρούκης ήταν στρατευμένος και είχε υιοθετηθεί από τον με το ίδιο επώνυμο δικηγόρο της Κοζάνης. Η αλήθεια είναι ότι ο Βασίλης Καρούκης υπηρετούσε πράγματι την θητεία του στο Β’ Σώμα Στρατού, αλλά ουδέποτε υιοθετήθηκε από δικηγόρο της Κοζάνης, για τον απλούστατο λόγο ότι δικηγόρος με το επώνυμο Καρούκης ουδέποτε υπήρξε στον Δικηγορικό Σύλλογο Κοζάνης), Εμμανουηλίδης, Παπαδόπουλος και Παπαχρήστος Γιώργος. Δεξιά οι ποδοσφαιριστές της Μπουσκ Βελιγραδίου.
Για την ιστορία, ο αγώνας έληξε με 4-0 υπέρ των Γιουγκοσλάβων, χάρη στα τέρματα των Βουκομίροβιτς στο 28’ και στο 77’, Μπρεκάλα στο 35’ και Στοΐκοβιτς στο 74’.
Η αναμνηστική φωτογραφία από τον δεύτερο διεθνή φιλικό αγώνα στην Κοζάνη, που διεξήχθη την Τετάρτη 11 Ιανουαρίου 1956, μεταξύ του πρωταθλητού ΒΔ Μακεδονίας, Μακεδονικού και της πανίσχυρης ομάδος Μπουσκ του Βελιγραδίου.
Διακρίνονται από αριστερά: Ο προπονητής του Μακεδονικού Δεληγιώργης και οι ποδοσφαιριστές: Κώστας Κυράνος, Αρμάνδος Τζιούτζιος, Δημήτριος Κυρατσούς, Ηλίας Κυρατσούς, Γιάννης Τριανταφύλλου, Τέλης Διάφας, Σάκης Στραβού, Χρ. Γκάζης, Λώλος Βαρδάκας, Γιώργος Κουντουράς, Λάζαρος Καλώτας, Μανώλης Δεληβοριάς και καθήμενοι οι δύο αρχηγοί των ομάδων, με τον Γιώργο Σιόγκα (αριστερά). Στη δεξιά πλευρά της φωτο οι ποδοσφαιριστές της Μπουσκ Βελιγραδίου.
Για την ιστορία, ο αγώνας έληξε με περιφανή νίκη του Μακεδονικού Κοζάνης, ο οποίος κατώρθωσε να υπερισχύσει των φημισμένων Γιουγκοσλάβων με 3-2, χάρη στα τέρματα των Καλώτα στο 21’ και στο 89’ και Κυρατσού Δημ. στο 54’. Η Μπουσκ επέτυχε τα δύο τέρματά της με τους Βουκομίροβιτς στο 22’ και Μπρεκάλα στο 35’.
Ας σημειωθεί ότι η επιτυχία εκείνη του Μακεδονικού ήταν και παραμένει η πρώτη και μοναδική διεθνής νίκη των ομάδων της Κοζάνης.
Κατάπληκτοι έμειναν οι ποδοσφαιριστές της Μπουσκ Βελιγραδίου, όταν, σε περιήγησή τους ανά «τας οδούς και τας ρύμας» της πόλεως Κοζάνης, βρέθηκαν στο δρόμο, που ο Λώλος Βαρδάκας εργαζόταν επαγγελματικά στον ιδιωτικό φούρνο του, προκειμένου να προσπορίζεται τα απαραίτητα προς το ζην.
Είδαν με τα μάτια τους και πληροφορήθηκαν από τον ίδιο ότι σε καθημερινή βάση ασχολείται με την απρόσκοπτη λειτουργία του φούρνου προσωπικά, χωρίς την συμμετοχή, βοήθεια ή συνδρομή τρίτου προσώπου.
Ας σημειωθεί ότι η λειτουργία του φούρνου ήταν μια επίπονη εργασία, μέρα – νύχτα, αφού για την προετοιμασία της λειτουργίας του φούρνου, έπρεπε να ξεκινά την εργασία του πριν ακόμα ξημερώσει. Τις πρώτες νυχτερινές ώρες κάθε μέρας έπρεπε να ετοιμάζει τα απαραίτητα, για να θερμανθεί με ξύλα ο φούρνος, δεδομένου ότι την εποχή εκείνη οι φούρνοι άναβαν και θερμαίνονταν μόνο με ξύλα και όχι με την ηλεκτρική ενέργεια, όπως συμβαίνει σήμερα. Πέραν της προετοιμασίας αυτής, ο Λώλος Βαρδάκας – όπως και οι άλλοι συνάδελφοί του – έπλαθε και ζύμωνε τις απαραίτητες ποσότητες ψωμιού, σε φραντζόλες και καρβέλια, αλλά και έδειχνε ιδιαίτερη προσοχή και επιμέλεια για να ψηθούν κατάλληλα. Επίσης την ίδια προσοχή και επιμέλεια έδειχνε και για το ψήσιμο των φαγητών, καθώς και διαφόρων άλλων αρτοποιημάτων των ιδιωτών, που ήταν πελάτες του και έφερναν τα παρασκευάσματά τους, για ψήσιμο στον φούρνο του. Δεν άφηνε κανέναν παραπονεμένο και ήταν αξιαγάπητος όχι μόνο από γνωστούς και φίλους, αλλά και από περαστικούς, τους οποίους σκλάβωνε με την προθυμία και περιποίηση, που παρείχε.
Και πέρα απ’ αυτά, μετά το μεσημέρι κατέβαινε στο γήπεδο και όχι μονάχα μετείχε με τον Μακεδονικό σε επίσημους αγώνες, αλλά διακρίνονταν για την απόδοσή του και ήταν από τους καλύτερους, κατά γενική ομολογία.
