Με τις αμερικανικές εκλογές ασχοληθήκαμε ως έθνος δυσανάλογα πολύ, θα τολμούσα να πω. Εν μέσω της πανδημίας, κλειστών καταστημάτων και αβέβαιου μέλλοντος, βρήκαμε τρόπο να κάνουμε τον Μπάιντεν και τον Τραμπ σημαντικό μέρος της καθημερινότητάς μας.
Γιατί συνέβη, όμως, αυτό; Μας τελείωσαν τα προβλήματα και είπαμε να ασχοληθούμε με κάτι που δεν αφορά στην καθημερινότητά μας, τουλάχιστον άμεσα; Ξεδώσαμε στις εκλογές των άλλων, για να ξεχάσουμε τα χάλια μας;
Στην πραγματικότητα οι αμερικανικές εκλογές επιβεβαίωσαν τον βαθμό της παγκοσμιοποίησης. Ένα θέμα το οποίο θα είχε σημασία, αλλά πάντως όχι τόσο εκταταμένη, έφτασε να γίνεται πρώτο στην ημερήσια θεματολογία των ελληνικών ΜΜΕ. Και όχι γιατί η αλλαγή στην προεδρία θα αλλάξει τόσο τις σχέσεις με την Ελλάδα (είναι γνωστό ότι η εξωτερική πολιτική των σοβαρών κρατών παραμένει σταθερή ανεξάρτητα με το ποιος βρίσκεται στην κεφαλή), αλλά κυρίως γιατί ο Τραμπ αντιμετωπίστηκε ως το απόλυτο τοτέμ του κακού.
Η ήττα Τραμπ ήταν μια βαθιά ανάσα ανακούφισης για την ανθρωπότητα, αλλά ας κρατήσουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας ότι οι συνθήκες που γέννησαν το φαινόμενο Τραμπ εξακολουθούν να υπάρχουν.
Οι εκλογές των άλλων
Μοιραστείτε την είδηση
