Σε εξέλιξη είναι εδώ και λίγες μέρες η διάσκεψη του ΟΗΕ για το Κλίμα (COP27), με τους στόχους που τίθενται, όπως και τη χρηματοδότηση τους να βρίσκονται στο επίκεντρο των συζητήσεων. Οι διαφωνίες μεταξύ των πλούσιων κρατών, των κύριων υπεύθυνων για την κλιματική αλλαγή, και των φτωχών, που ζητούν βοήθεια για να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις της, παραμένουν τεράστιες, παρά το γεγονός ότι όλοι παραδέχονται ότι είναι άμεση η ανάγκη να μειωθούν οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου.
Στη διάρκεια της προηγούμενης διάσκεψης, που πραγματοποιήθηκε στη Γλασκώβη πριν από έναν χρόνο, περίπου 200 χώρες δεσμεύθηκαν να «διατηρήσουν ζωντανό» τον πιο φιλόδοξο στόχο της Συμφωνίας του Παρισιού για το Κλίμα: να περιορίσουν ως το 2100 την άνοδο της θερμοκρασίας της Γης στον 1,5 βαθμό Κελσίου σε σχέση με την προβιομηχανική εποχή υιοθετώντας μεγαλύτερες δεσμεύσεις στη φετινή COP.
Όμως, λιγότερες από 30 χώρες το έχουν πράξει, με αποτέλεσμα ο πλανήτης να οδεύει προς μια αύξηση της θερμοκρασίας του κατά 2,4 βαθμούς Κελσίου. Στη διάρκεια της πρώτης εβδομάδας της COP27 δεν έγιναν πολλές ανακοινώσεις, με εξαίρεση αυτή του Μεξικού.
Η αναφορά στα ορυκτά καύσιμα αποτελεί και φέτος ένα ευαίσθητο θέμα, την ώρα που κάποιες χώρες επιθυμούν να γίνει πιο σαφής η περσινή αναφορά, ώστε να περιλαμβάνει το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο ή μια ημερομηνία αποδέσμευσης από την ενέργεια αυτή, σύμφωνα με ευρωπαϊκή πηγή.
Μεγάλες προκλήσεις, αλλά και ευκαιρίες για ανάπτυξη νέων δραστηριοτήτων στη Δυτική Μακεδονία
Στο ευρύτερο πλαίσιο των διεργασιών για την κλιματική αλλαγή, πραγματοποιούνται παράλληλες εκδηλώσεις, όπως αυτή που διοργανώνει το Κέντρο Επιχειρηματικότητας, Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων, Περιφερειών και Πόλεων (Centre for Entrepreneurship, SMEs, Regions and Cities) και στο οποίο έχει προσκληθεί για να μιλήσει ο Σύμβουλος Στρατηγικής στην Περιφερειακή Ανάπτυξη Κώστας Καραμάρκος εκ μέρους του Ινστιτούτου Δίκαιης Μετάβασης Ελλάδας, με έδρα την Κοζάνη και με θέμα «Περιφερειακή Βιομηχανική Μετάβαση στην κλιματική Ουδετερότητα».
Μερικά μόνο από τα πολλά αναμενόμενα κρίσιμα οφέλη είναι τα ακόλουθα:
- Η υφιστάμενη εκτεταμένη ενεργειακή και κτιριακή υποδομή, οι μεγάλες χερσαίες εκτάσεις πρώην λιγνιτωρυχείων, η στρατηγική θέση των περιοχών και η αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού και η τεράστια εμπειρία της περιοχής στη λειτουργία ενεργειακών συστημάτων θα πρέπει να αξιοποιηθούν κατά την κατάρτιση χρηματοδοτούμενων σχεδίων δράσης για την μεταλιγνιτική ανάπτυξη της περιοχής.
- Προτείνονται φορολογικά και άλλα κίνητρα που μπορούν να προσελκύσουν επενδύσεις και να δημιουργήσουν βιομηχανίες που εστιάζουν στην παραγωγή νέων προϊόντων που ανταποκρίνονται σε περιβαλλοντικούς στόχους, όπως πολύ ενδεικτικά η κατασκευή φωτοβολταϊκών πάνελ με νέες και αποδοτικές τεχνολογίες, η κατασκευή μπαταριών και ηλεκτρικών φορτιστών, ηλεκτρικών οχημάτων κ.λπ.
- Καθώς η ΕΕ πρέπει να ενισχύσει την τεχνολογική και παραγωγική της βάση με νέες τεχνολογίες και την κατασκευή καινοτόμων προϊόντων, σύμφωνα με τον διεθνή ανταγωνισμό, οι μεταλιγνιτικές περιοχές μπορούν να παρέχουν γη και προσωπικό για την ανάπτυξη μελλοντικών προϊόντων, με ανταγωνιστικούς όρους.
- Η δημιουργία ερευνητικού κέντρου παραγωγής υδρογόνου με ηλεκτρόλυση, με χρήση ηλεκτρικής ενέργειας από φωτοβολταϊκά, προώθηση σχετικών εφαρμογών, μεταφορά/αποθήκευση, με προοπτικές εξέλιξης σε μεγάλη παραγωγική μονάδα.
Γιάννης Κωσταρέλλας με πληροφορίες και από ΑΠΕ ΜΠΕ