Ανθοπωλείον ο έρως
Συγγραφέας: Θάνος Κονδύλης
ΕΚΔΟΤΗΣ: Ψυχογιός
ΣΕΛΙΔΕΣ: 472
«Η Λίζα διατηρεί στην Αθήνα ένα ανθοπωλείο με την επωνυμία «Ανθοπωλείον ο Έρως». Οι δουλειές πηγαίνουν καλά, μέχρι τη μέρα που απέναντί της ξεκινούν εργασίες, οι οποίες συνοδεύονται από φήμες ότι πρόκειται να ανοίξει ένα μεγάλο πολυκατάστημα όπου θα βρίσκει κανείς τα πάντα, ακόμα και λουλούδια.
Αγωνιώντας για την επιβίωσή της, θα ζητήσει συμβουλές από έναν διαδικτυακό της φίλο, με τον οποίο επικοινωνεί μέσα από ένα σάιτ γνωριμιών. Αυτός τη συμβουλεύει να ξεκινήσει έναν αγώνα κατά της ανέγερσης του θηριώδους κτιρίου, παράλληλα όμως την προειδοποιεί ότι μπορεί αυτός ο αγώνας να μην έχει καλό τέλος.
Η Λίζα θέλει κάποια στιγμή να τον συναντήσει. Όμως, όταν η πλατφόρμα γνωριμιών διοργανώνει μια εορταστική εκδήλωση γνωριμίας των μελών της, ανακαλύπτει ότι ο καλός της φίλος δεν είναι παρά ο ιδιοκτήτης του πολυκαταστήματος.
Ο πόλεμος ανάμεσά τους θα καταστεί σχεδόν ανεξέλεγκτος. Όμως όλα θα ανατραπούν ραγδαία όταν ερωτευτούν ο ένας τον άλλον…
Μια υπέροχη ιστορία έρωτα που γεννιέται μέσα από τις φλόγες του μίσους.»
Ο Θάνος Κονδύλης γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε αρχαιολογία και ιστορία, με διάφορες υποτροφίες, στην Ελλάδα και την Ιταλία. Το 2006 υποστήριξε τη διδακτορική διατριβή του με θέμα το μεσαιωνικό Ναύπλιο και αναγορεύτηκε διδάκτωρ ιστορίας από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Η διατριβή του βραβεύτηκε με το «Καυταντζόγλειο Βραβείο» του ομώνυμου ιδρύματος το 2013. Μιλά αγγλικά, ιταλικά και γαλλικά, και διετέλεσε συνεργάτης του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών στην Αθήνα, αλλά και του Υπουργείου Πολιτισμού.
Συνέγραψε επιστημονικές μελέτες και έλαβε μέρος σε επιστημονικά συνέδρια. Τιμήθηκε δυο φορές από τη Βουλή των Ελλήνων για ιστορικές εργασίες που είχε υποβάλει στο διαγωνισμό «Μνήμη Ελευθερίου Βενιζέλου» το 1996 και το 2004) σχετικά με τον Ελευθέριο Βενιζέλο.
Καλησπέρα και καλή βραδιά
Η βιογραφία του Βασίλη Καρρά
Συγγραφέας: Θάνος Κανούσης
ΕΚΔΟΤΗΣ: Ταξιδευτής
ΣΕΛΙΔΕΣ: 264
«« …Κάναμε πολλά ραντεβού με τον Βασίλη για να γραφτεί αυτό το βιβλίο. Σε κάθε ένα από αυτά, με περίμενε και μια έκπληξη για τη ζωή του. Μια ζωή σαν παραμύθι, μια ζωή σαν κινηματογραφική ταινία με μεγάλη συναισθηματική φόρτιση και πολλή συγκίνηση. Ο Βασίλης άνοιξε διάπλατα την καρδιά του και μου διηγήθηκε τα γεγονότα όπως ακριβώς έγιναν. Δεν είναι λίγο να πηγαίνεις πίσω σε κείνα τα πέτρινα χρόνια, που σημάδεψαν τη ζωή σου καθοριστικά. Δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα, να θυμάσαι καταστάσεις και ιστορίες γεμάτες πίκρα, στενοχώρια και κλάμα. Μια τέτοια εξομολόγηση θέλει τόλμη και ειλικρίνεια, που ο Βασίλης διέθετε στον υπέρτατο βαθμό.
Έτσι θα σας την διηγηθώ τη ζωή του και ελπίζω να φωτιστούν όλα εκείνα τα κομμάτια της, που χωρίς ποτέ να προσπαθήσει να τα κρύψει, τώρα τα έχει αφηγηθεί με κάθε λεπτομέρεια.
* * *
Ήταν περήφανος για την ποντιακή καταγωγή του, την οικογενειακή του περιπέτεια και για τον θρίαμβο της προσωπικής του καριέρας, μιας καριέρας που δεν περιγράφεται με λόγια.
«Έχω ζήσει δέκα ζωές», μου έλεγε πάντα, «και η αγάπη που έχω πάρει δεν μπορεί να συγκριθεί με κανένα χρυσάφι του κόσμου!»
Και λίγο πριν τελειώσουμε τούτο το βιβλίο, ήρθαν τα κακά μαντάτα για την υγεία του. Τον είδα μετά τις επεμβάσεις αρκετά αδυνατισμένο, αλλά αποφασισμένο για ζωή και χαρούμενο που όλα είχαν πάει καλά.
Το πρώτο πράγμα που μου είπε ήταν: «Θάνο, πρέπει να μιλήσουμε στο βιβλίο για τον καρκίνο και την περιπέτεια της υγείας μου. Ο κόσμος πρέπει να ξέρει τα πάντα για μένα και πρέπει πάνω απ’ όλα να μάθει να παλεύει για τα πάντα, ακόμα και για τον καρκίνο». Αυτό είναι το μεγαλείο του ανθρώπου Καρρά. Τίποτα κρυφό από τον κόσμο που τον αγάπησε και τον αποθέωσε, ως σπουδαίο λαϊκό τραγουδιστή!
Η τελευταία φορά που τον συνάντησα ήταν τη Δευτέρα 18 Δεκεμβρίου του 2023, μια μέρα πριν μπει πάλι στην εντατική. Πήγα στο σπίτι του. Με έβαλε να του διαβάσω τη βιογραφία του μπροστά στη γυναίκα του, τον Στράτο και τον ξάδελφό του, τον Γιώργο.
Έβλεπα στα μάτια του, καθώς του διάβαζα το βιβλίο, μια μεγάλη ικανοποίηση από αυτά που άκουγε για πολλοστή φορά. Ρούφαγε κάθε λέξη και κάθε εικόνα με θρησκευτική κατάνυξη. Ήξερα όμως, πως πόναγε πολύ αλλά δεν ήθελε με τίποτα να φανεί ο πόνος του. Πολλές φορές απέφευγα να τον κοιτώ στα μάτια. Είχε μια απόκοσμη, πέρα από το ανθρώπινο, όψη, γεμάτη αγάπη και καλοσύνη.
Ήθελε να τον θυμόμαστε όλοι έτσι: χαμογελαστό, περήφανο και θαρραλέο.
Φεύγοντας, με φώναξε κοντά του και μου είπε: «Θανούλη, θέλω να με αγαπάς και να με σκέφτεσαι».
Ο Θάνος Κανούσης γεννήθηκε στο χωριό Κοντοβούνι Κοζάνης. Σπούδασε θέατρο – κινηματογράφο και εργάστηκε σαν ηθοποιός για περισσότερα από είκοσι χρόνια, συμμετέχοντας σε αξιόλογες παραστάσεις. Υπήρξε για μια πενταετία στέλεχος του Θεάτρου Καισαριανής και έπαιξε στην Επίδαυρο
