Γράμμα στον Θεραπευτή μου
Συγγραφέας: Δέσποινα Τσιγάρα
ΕΚΔΟΤΗΣ: Πηγή
ΣΕΛΙΔΕΣ:536
«Ένα πολύτιμο μυθιστόρημα αυτογνωσίας για την αξία και την αρωγή της ψυχοθεραπείας
«…τη µίσησα εκείνη τη µέρα.
Ήθελα να τη βρίσω και να της πω ότι είναι άδικο αυτό που κάνει.
Οι µανάδες ταΐζουν κυριολεκτικά και µεταφορικά τα παιδιά τους.
Το τάισµα της µάνας είναι δύναµη και ώθηση στο παιδί να συνεχίσει δυνατό και σίγουρο».»
Η Δέσποινα Τσιγάρα σπούδασε στην Παιδαγωγική Ακαδηµία της Κύπρου, στο Παιδαγωγικό Τµήµα του Αριστοτελείου Πανεπιστηµίου Θεσσαλονίκης, καθώς επίσης και στο Ιδρυµα Μελετών Χερσονήσου του Αίµου Σχολή Ξένων Γλωσσών. Η ενασχόλησή της µε τη γραφή ξεκίνησε από πολύ νωρίς. Η ίδια υποστηρίζει ότι υιοθέτησε αυτό τον τρόπο έκφρασης από τη µητέρα της. Τη θυµάται να γράφει συνεχώς σηµειώµατα. Έτσι, όλο αυτό έγινε µονόδροµος και για την ίδια. Το Γράµµα στον θεραπευτή µου είναι το πρώτο της µυθιστόρηµα, αλλά και το πρώτο εγχείρηµά της ως συγγραφέας. Από το 1998 ζει και εργάζεται στην Αλεξανδρούπολη.
Μανιφέστο για μια βιώσιμη κοινωνία
Στάσιμες οικονομίες – Ασταθής πολιτική
Συγγραφέας: Ευκλείδης Τσακαλώτος
Εκδότης: Πόλις
Σελιδες: 176
«Κοινός τόπος είναι ότι, αν θέλουμε να αποτρέψουμε την άνοδο της Δεξιάς και της Ακροδεξιάς, χρειαζόμαστε λύσεις στα καθημερινά προβλήματα των ανθρώπων προκειμένου να αφαιρέσουμε την καύσιμη ύλη αυτής της τάσης. Φτάνει αυτό; Το επιχείρημα του βιβλίου είναι ότι δεν φτάνει. Οι άμεσες λύσεις στους χαμηλούς μισθούς ή στη στεγαστική κρίση χρειάζεται να συνδεθούν με ένα αφήγημα για βιώσιμες κοινωνίες, ώστε να ξαναβρεθεί το νήμα της προοδευτικής προοπτικής.
Παραδόξως, η κλιματική κρίση αναδεικνύει τους τρεις κύριους άξονες ενός νέου αφηγήματος – παραγωγή, αναδιανομή και δημοκρατία. Η κλιματική κρίση δεν αντιμετωπίζεται χωρίς αλλαγή του παραγωγικού και καταναλωτικού μοντέλου, ούτε χωρίς καταπολέμηση των ανισοτήτων. Οι «συλλογικές λύσεις» δεν είναι άπιαστο όνειρο: αντίθετα, είναι απολύτως αναγκαίες για την αντιμετώπιση των προκλήσεων. Πρέπει να εστιάσουμε και πάλι σε όλα αυτά που αφορούν όλους μας, σε όλα αυτά που πρέπει να γίνουν αντικείμενο συλλογικής επιθυμίας, συλλογικής βούλησης, συλλογικών αποφάσεων.
Τα τρία κεντρικά κεφάλαια του βιβλίου –Ανισότητες, Πράσινο και Τεχνολογία– σκιαγραφούν βασικούς πυλώνες μιας βιώσιμης κοινωνίας. Στο πρώτο κεφάλαιο –Ισχύς–, υποστηρίζεται ότι η πορεία εφαρμογής του αφηγήματος βασίζεται σε μια ριζική μεταστροφή ισχύος υπέρ του κόσμου της εργασίας και όχι μόνο. Στο τελευταίο –Εκπροσωπήσεις–, εξετάζεται η πολιτική της εκπροσώπησης μιας νέας κοινωνικής πλειοψηφίας.
Είκοσι χρόνια μετά τις Αξίες και την Αξία της Αριστεράς, γράφω και πάλι ένα βιβλίο για την Αριστερά. Αυτή τη φορά, όχι σε συνθήκες νεοφιλελεύθερης ηγεμονίας, αλλά σε ένα πολύ ρευστό πλαίσιο με πολλούς κινδύνους. Υπάρχει η ίδια ελπίδα ότι οι αριστερές αξίες μπορούν να μετατραπούν σε εφαρμόσιμες πολιτικές για ένα βιώσιμο μέλλον· η ίδια αυτοπεποίθηση ότι τα επιχειρήματα ‒αν και, ίσως, όχι καθοριστικά‒ μπορούν να κάνουν τη διαφορά· η ίδια πεποίθηση ότι οι άνθρωποι, υπό τις κατάλληλες συνθήκες, μπορούν να λύσουν συλλογικά τα προβλήματά τους.
