Πολιτική του πολιτισμού
Συγγραφέας: Μυρσίνη Ζορμπά
Εκδότης: Πόλις
Σελιδες: 576
«Το βιβλίο αυτό αφορά τη σχέση πολιτισμού-κοινωνίας-πολιτικής, τα διλήμματα, τις αντιφάσεις και τις συγκρούσεις τους. H Μυρσίνη Ζορμπά ήταν μια συνεπής και ακούραστη ερευνήτρια της πολιτικής του πολιτισμού. Αξιοποιώντας διεθνείς αναλύσεις του πολιτισμικού φαινομένου, αποπειράθηκε στο βιβλίο αυτό να κλονίσει παγιωμένες απόψεις για τον πολιτισμό που εμφανίζονται ως αυτονόητες και, βέβαια, τον ελληνικό πολιτισμικό μεγαλοϊδεατισμό. Υπογραμμίζοντας τις βαθιές αλλαγές στην πολιτική του πολιτισμού που προκλήθηκαν από τις τραυματικές εμπειρίες της ευρωπαϊκής ιστορίας, συγκρότησε έναν προβληματισμό που επανεξετάζει τη σχέση πολιτισμού, σύγχρονης κοινωνίας και δημοκρατίας, διατυπώνοντας το αίτημα της πολιτισμικής δημοκρατίας.
Αναλυτικότερα, το πρώτο μέρος ερευνά τις συνθήκες που οδήγησαν στη γένεση της πολιτικής του πολιτισμού στη Δυτική Ευρώπη μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο. Το δεύτερο μέρος αναφέρεται στον χαρακτήρα και τη δόμηση της πολιτισμικής πολιτικής ως δημόσιας πολιτικής, που απαιτεί κυβερνητικό σχέδιο, στρατηγική και στόχους. Το τρίτο μέρος εξετάζει ιστορικά τη δημόσια κουλτούρα και την πολιτισμική πολιτική στην Ελλάδα ώς το τέλος του εικοστού αιώνα. Τέλος, το τέταρτο μέρος αναφέρεται στις βαθιές μεταβολές των δύο πρώτων δεκαετιών του 21ου αιώνα, την κουλτούρα στον καθρέφτη της κρίσης.»
Η Μυρσίνη Ζορμπά (1949-2023) γεννήθηκε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Αθηνών με πτυχίο νομικής. Συνέχισε τις σπουδές της στο Πανεπιστήμιο Ρώμης, όπου απέκτησε μεταπτυχιακό στη φιλοσοφία του δικαίου. Το 1992 ανακηρύχθηκε διδάκτωρ των πολιτικών επιστημών από το Πάντειο Πανεπιστήμιο. Την περίοδο 1973-1992 εργάστηκε ως εκδότρια (εκδοτικός οίκος “Οδυσσέας”) και στο ίδιο διάστημα μετάφρασε πολυάριθμα βιβλία πολιτικής επιστήμης από τα Ιταλικά. Το 1992 διορίστηκε σύμβουλος του Υπουργού Πολιτισμού για θέματα πολιτικής βιβλίου και ανάγνωσης και το 1994, πρώτη διευθύντρια του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου, όπου εργάστηκε για πέντε έτη. Είχε διδάξει στο Πανεπιστήμιο. Είχε διατελέσει Πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής του “Ευρωπαϊκού συνεδρίου για τη στρατηγική του βιβλίου στην Ευρώπη σήμερα” (1992 και 1993). Ήταν ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ μεταξύ 2000-2004. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τα Δικαιώματα του Παιδιού, συμμετείχε σε ευρωπαϊκές επιτροπές και δίκτυα, ίδρυσε μαζί με άλλους το Δίκτυο Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού, του οποίου διετέλεσε πρόεδρος του ΔΣ μεταξύ 2004-2016. Διετέλεσε μέλος του ΔΣ του Ομίλου Προβληματισμού για τον Εκσυγχρονισμό της Κοινωνίας (ΟΠΕΚ). Μεταξύ 2008-9 ήταν διευθύντρια του Βιομηχανικού Μουσείου Σύρου. Από το 2006 ως το 2012 δίδαξε πολιτισμική θεωρία και πολιτική πολιτισμού σε μεταπτυχιακά προγράμματα. Μεταξύ Αυγούστου 2018-Ιουλίου 2019 διετέλεσε Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού στην κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα. Στις γενικές εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019 ήταν υποψήφια βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στην Α’ εκλογική περιφέρεια Αθηνών, χωρίς να εκλεγεί.
Τα χρώματα της εκδίκησης
Συγγραφέας: Maurice Attia
Εκδότης: Πόλις
Σελιδες: 384
«Οκτώβρης του 1980. Ενώ ο πολεμικός ανταποκριτής Φρανσουά Νεσίμ φυλακίζεται από την KGB κατά τη διάρκεια ενός ρεπορτάζ με θέμα τους Αφγανούς Μουτζαχεντίν, ο αδελφικός του φίλος, ο Πάκο Μαρτίνεθ, γίνεται αυτόπτης μάρτυρας της μαζικής εκτέλεσης δέκα θαμώνων ενός μπαρ στην Μπελ-ντε-Μαι της Μασσαλίας.
Παρόλο που δεν ασκεί πια το επάγγελμα του αστυνομικού αλλά αυτό του δημοσιογράφου, ο Πάκο παραμένει διψασμένος για την αλήθεια των σκοτεινών γεγονότων που διαδραματίζονται γύρω του. Έτσι, αποφασίζει να διερευνήσει το μακελειό που συνέβη μπροστά στα μάτια του, χωρίς τη βοήθεια και την προστασία των αστυνομικών αρχών. Ύστερα από διαδοχικές συναντήσεις με άτομα από τον στενό κύκλο των θυμάτων, η προσοχή του στρέφεται τελικά στη σαγηνευτική χήρα Ναταλί Ρομπέρτι: ο σύζυγός της ήταν ο ιδιοκτήτης του μπαρ, ενώ ο Κροάτης πατέρας της ιδιοκτήτης μιας διεθνούς εταιρείας μεταφορών που διακινεί παράνομα προϊόντα και όχι μόνο…
Καθώς τα περιστατικά βίας κλιμακώνονται, ο Πάκο ακολουθεί το νήμα της υπόθεσης στη Βιέννη και το Παρίσι, ενώ η σύντροφός του Ιρέν μένει πίσω στην Αιξ-αν-Προβάνς και καλείται να διαχειριστεί μια σχέση στη δύση της, μια άλλη στη γέννησή της, αλλά και έναν ξαφνικό θάνατο. Όσο ο Πάκο και η Ιρέν ακολουθούν τα προσωπικά τους πάθη, η μεγάλη εικόνα της Ιστορίας τούς ξεπερνά, και τους παρασύρει σε έναν κύκλο εκδίκησης που δεν αφήνει κανέναν αμέτοχο.
Πόσες οδύσσειες μπορεί να ζήσει ένας άνθρωπος; Υπάρχουν ένοχοι χωρίς αιτία; Πόσες φορές επιστρέφουμε στο μέλλον μας; Σε αυτό το πολυφωνικό νουάρ μυθιστόρημα, ο Μωρίς Αττιά υφαίνει με την ψυχαναλυτική και κινηματογραφική ματιά του πολλαπλές μικρο-αφηγήσεις σε Ανατολή και Δύση, σκιαγραφώντας οριακές καταστάσεις ζωής και θανάτου με τα αδυσώπητα χρώματα της αγάπης, της αυτοδικίας και του πεπρωμένου.
M.T.»
Ο Μωρίς Αττιά γεννήθηκε στο Αλγέρι το 1949. Εργάζεται ως ψυχίατρος – ψυχαναλυτής στο Παρίσι. Παράλληλα γράφει σενάρια για το σινεμά. Έχει εκδώσει τα μυθιστορήματα “Ca va bien”, “Fautes de conduites”, “Le Carnaval des gueux”, “Rue Oberkampf”, “Une rude journee”, “Drames de l’adolescence, familles en seance, recits cliniques”, “Alger la noire” και “Pointe Roufe”.
