Μινώταυρος
Δημήτρης Στεφανάκης
Μεταίχμιο, 2023
σ. 704
«Κρήτη, 1894. Από το σκηνικό ενός φόνου στα χωριά του νότου ο Γιαννιός Αστάκης θα βρεθεί στο Μεγάλο Κάστρο, το Ηράκλειο Δύσης και Ανατολής, και στην αγκαλιά της Μαργώς Μποτέλλη. Ζούμε το τέλος της Τουρκοκρατίας στο νησί που θα οδηγήσει στη σφαγή του 1898. Στον μισό αιώνα ζωής που ακολουθεί, οι πρωταγωνιστές του μυθιστορήματος θα πρέπει να ανταπεξέλθουν στις δοκιμασίες που θέτουν τα μεγάλα γεγονότα στον απλό άνθρωπο είτε αυτός ζει στο Βερολίνο, στο Παρίσι του Μεσοπολέμου ή στα χωριά της Νότιας Κρήτης. Στον λαβύρινθο του χρόνου οι μικροί ήρωες της καθημερινότητας μοιράζονται ανέμελοι τις στιγμές τους ενώ στις φλέβες τους κυλά το αίμα της Ιστορίας.
Κυλάει παράξενα ο χρόνος, σκεφτόταν ο Γιαννιός εκείνο το πρωινό της Τετάρτης του 1943. Από την ώρα που ξυπνάς νομίζεις πως μια αόρατη παλάμη ακουμπά στην πλάτη σου και σε σπρώχνει άλλοτε απαλά και άλλοτε απότομα προς τα μπρος κι εσύ δεν έχεις άλλο εφόδιο από τη μνήμη για να κοιτάξεις τι απέμεινε από την περασμένη μέρα, από τα περασμένα χρόνια. Και έρχεται η ώρα που ο άνθρωπος βουλιάζει αργά στην κινούμενη άμμο του γήρατος και αρχίζει πια να μην αντιστέκεται στον χρόνο που του απομένει, και τότε γυρίζει όλο και συχνότερα προς τα πίσω, σαν να ξαναζεί τη ζωή του από την αρχή, διορθώνοντας όσα τυχόν δεν ήθελε να γίνουν όπως έγιναν.»
Πρόκειται για ένα βιβλίο, το οποίο φιλοδοξεί να μας ταξιδέψει σε μια μεγάλη αλλά πολύ ενδιαφέρουσα περιπέτεια στην Κρήτη κατά τα τέλη του 19ου αιώνα, εκτεινόμενη μέχρι και τα μέσα του 20ού.
Ο Δημήτρης Στεφανάκης γεννήθηκε το 1961. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Έχει μεταφράσει έργα των Σωλ Μπέλοου, Ε.Μ. Φόρστερ, Γιόζεφ Μπρόντσκι και Προσπέρ Μεριμέ. Το πρώτο του μυθιστόρημα, “Φρούτα εποχής” κυκλοφόρησε το 2000. Ακολούθησαν: “Λέγε με Καΐρα”, “Το μάτι της επανάστασης έχει αχρωματοψία”, “Μέρες Αλεξάνδρειας”, “Συλλαβίζοντας το καλοκαίρι”, “Θα πολεμάς με τους θεούς”, “Φιλμ νουάρ”. Ο Δημήτρης Στεφανάκης έχει τιμηθεί με το Διεθνές Βραβείο Καβάφη, το 2011, και ήταν υποψήφιος για το Prix du Livre Europeen της ίδιας χρονιάς.
Τα Ναυτιλιακά Νέα(β΄ έκδοση)
Proulx Annie E.
Μετάφραση: Μάριος Βερέττας
Εκδόσεις Πατάκη
2023
Ημερομηνία Πρώτης Έκδοσης: 1996
σ. 480
«Όταν η άπιστη σύζυγος του Κόυλ, ενός τριανταεξάχρονου δημοσιογράφου τρίτης διαλογής, πληρώνει όπως της αξίζει τα σφάλματά της, εκείνος ξεριζώνεται βίαια από την πεζότητα της καθημερινής ζωής. Με τις δύο κόρες του αποσύρεται στο πατρικό του σπίτι, κάπου στις κατάγυμνες αλλά πανέμορφες ακτές της Νέας Γης, του Νιουφάουντλαντ, όπου στο δράμα του αγώνα του για την επιβίωση συμμετέχουν, σε διάφορους ρόλους, πολυάριθμοι ντόπιοι χαρακτήρες. Κι ενώ οι τρεις γενιές της οικογένειάς του στρώνουν το δρόμο μιας καινούριας ζωής, ο Κόυλ, αντιπαλεύοντας τους προσωπικούς του δαίμονες –και τις απρόβλεπτες δυνάμεις της φύσης και της κοινωνίας–, αρχίζει τελικά να βλέπει τη δυνατότητα μιας αγάπης απαλλαγμένης απ’ τον πόνο και την εξαθλίωση. “Τα ναυτιλιακά νέα”, σαν ρωμαλέα, ζοφερά κωμική και συνάμα μαγική προσωπογραφία της σύγχρονης αμερικάνικης οικογένειας, αποδεικνύουν για ποιο λόγο η Άννι Έ. Πρου αναγνωρίζεται σήμερα ως μια από τις χαρισματικότερες και πλέον πρωτότυπες συγγραφείς της Αμερικής.»
Η Έντνα Άννι Πρου γεννήθηκε το 1935 στο Κοννέκτικατ των ΗΠΑ. Επί τριάντα χρόνια έζησε στο Βερσάιρ του Βερμόντ, έως το 1994, όταν μετακόμισε μόνιμα στη Σαρατόγκα του Γουαϊόμινγκ . Για δεκαεννιά χρόνια έγραφε άρθρα πάνω σε κάθε λογής θέματα -για τον καιρό, τα μήλα, τα κανό, τα πούμα, τη μαγειρική, τις βιβλιοθήκες, την αφρικάνικη χειροτεχνία, το μηλίτη- και τα πουλούσε σε διάφορα περιοδικά. Κι όταν της έμενε καιρός, έγραφε διηγήματα. Το 1988 εξέδωσε μια συλλογή από σκόρπια διηγήματα με τίτλο “Heart Songs and Other Tales”. H επιτυχία που σημείωσε ήταν ο λόγος για τον οποίο οι εκδότες της την ενθάρρυναν να γράψει. Το 1992 κυκλοφόρησε το πρώτο της μυθιστόρημα, “Postcards”, το οποίο τιμήθηκε με το βραβείο PEN/Φόκνερ. “Τα Ναυτιλιακά Νέα” εκδόθηκαν το 1993.
