Εκείνο που, κυρίως, αποκομίσαμε, από την συζήτηση μεταξύ πολιτικών αρχηγών, ήταν η κυβερνητική πρωτοβουλία για την δημιουργία ενός ανοικτού ισότοπου, όπου θα μπορεί καθένας να καταγγέλλει ό,τι έχει υποπέσει στην αντίληψη του, για εγκλήματα που σχετίζονται με την γενετήσια παρενόχληση. Ιδίως εις βάρος ανηλίκων. Κάτι που φαντάζει πολύ ωραίο ως πρόθεση. Αλλά που δεν ξέρω πόσο μπορεί να αποδώσει τα αναμενόμενα. Αν αρκεί αυτό για να σπάσει ένα καθεστώς μαφιόζικης «ομερτά», που φαίνεται να λειτουργούσε, αλλά και να λειτουργεί, ακόμη, σε διάφορους χώρους.
Το πρόβλημα εντοπίζεται σε μια φράση, με διαφορικές παραλλαγές, την οποία ακούσαμε ή διαβάσαμε, να διατυπώνεται από στόματα «επωνύμων», του θεάματος, του αθλητισμού, της δημοσιογραφίας και της πολιτικής. «Τα γνώριζα». «Τα ήξερα». «Ήταν κοινό μυστικό».
Τα γνώριζαν αλλά ακολουθούσαν την πρακτική του «ου μπλέξεις». Δεν ήθελαν να «βγάλουν το φίδι από τρύπα». Να μη χαλάσουν σχέσεις. Επαγγελματικές, πολιτικές, κοινωνικές. Ε, αυτό με κάνει εκτός εαυτού. Θα σταθώ σε δυο μόνο σημεία.
- Ο ηθοποιός και βουλευτής του ΜεΡΑ25 Κλέων Γρηγοριάδης, δηλώνει ότι γνώριζε «τα τελευταία 25 χρόνια» για τις έκνομες και ανήθικες επιδόσεις του Δ. Λιγνάδη. Αλλά, ακόμη και όταν αυτός ανακοινώθηκε ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, δεν αισθάνθηκε ότι έχει την υποχρεώσει να μιλήσει. Αν όχι δημοσίως, έστω στο ους της υπουργού Πολιτισμού. Τώρα, τι αξία έχει η …αποκάλυψη του;
- Η φίλη μου Έλενα Ακρίτα, μιλώντας στην εκπομπή «Ευτυχείτε» είπε: «Όταν υπάρχει καταγγελία ότι πατέρας μαχαίρωσε τον Λιγνάδη και δεν βγαίνει αυτός ο πατέρας, που μεταξύ μας όλοι ξέρουμε ποιος είναι, είναι ένας πάρα πολύ προβεβλημένος και σοβαρός άνθρωπος που τον εκτιμάμε και τον αγαπάμε, τι να σου κάνει κι ο δικαστής;».
Η μαύρη αλήθεια είναι ότι δεν ξέρουμε «όλοι». Ξέρουν, γνωρίζουν, είναι κοινωνοί, όσοι μετέχουν σε ένα επαγγελματικό κύκλωμα. Τους θεάτρου, της ιστιοπλοΐας, της πάλης, της τηλεόρασης κλπ. Αλλά αυτοί που «ξέρουν» γιατί σιωπούν τόσα χρόνια; Και πόσο μπορεί να είναι πράγματι «σοβαρός άνθρωπος που τον εκτιμάμε και τον αγαπάμε», κάποιο δημόσιο πρόσωπο που εξαργύρωσε την σιωπή του, για την κακοποίηση του παιδιού του, εξασφαλίζοντας ότι δεν θα μηνυθεί για το μαχαίρωμα;
Όταν κάνουν …γαργάρα οι ταγοί, περιμένουμε την κάθαρση από καταγγελίες μόνον των αδυνάμων στο metoo.gov.gr;;;
Κοροϊδεύουμε εαυτούς και αλλήλους, μήπως;
