Φίλες και φίλοι, υποσχέθηκα σήμερα, πέραν των γενικών ζητημάτων που αφορούν την επικαιρότητα, των θεμάτων για τα οποία μιλάμε, επικοινωνούμε, παρεμβαίνουμε σε όλες τις περιοδείες, όπου πηγαίνουμε, απ’ άκρη σ’ άκρη σε όλη την Ελλάδα, τόσο εγώ όσο και τα στελέχη, βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, υποσχέθηκα ότι σήμερα, θέλω να μιλήσω, πρέπει να μιλήσω, οφείλω να μιλήσω, ειδικά για τον τόπο σας.
Γιατί αν όπως είπα, όλη η Ελλάδα σήμερα βρίσκεται αντιμέτωπη με μια διπλή πανδημία, εσείς βρίσκεστε αντιμέτωποι με μια τριπλή κρίση. Και η κρίση η υγειονομική, και η κρίση της ακρίβειας αλλά και η κλιματική κρίση, ο τρόπος με τον οποίο τη διαχειρίζεται η κυβέρνηση σε ό,τι αφορά τη διαδικασία της Πράσινης Μετάβασης, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην ερημοποίηση της Δυτικής Μακεδονίας.
Οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε μια Περιφέρεια που θα είναι μαύρη κουκίδα στο χάρτη και οφείλω σήμερα, ν’ αναδείξω αυτή την εγκληματική προοπτική και ταυτόχρονα να αναδείξω και τον εναλλακτικό δρόμο.
Και θέλω να πω, το είπα και σήμερα το πρωί συζητώντας με τους φορείς της περιοχής σας, της Περιφέρειά σας, θέλω να πω ότι το πιο, αν θέλετε δυσάρεστο όλων, είναι ότι στο τέλος της ημέρας, θα οδηγηθούμε να πιστέψουμε ότι η προοπτική που είναι αναγκαία της Πράσινης Μετάβασης, είναι μια προοπτική εχθρική αν γίνει με τον τρόπο που πάει να γίνει σήμερα.
Διότι διευρύνει τις ανισότητες. Διότι εμείς ως προοδευτική δύναμη έχουμε υποχρέωση και ν’ αγωνιστούμε για την προστασία του περιβάλλοντος, να βρούμε λύσεις απέναντι στην κλιματική κρίση που μας αφορά όλους, αλλά ταυτόχρονα σ’ αυτή τη διαδικασία μετάβασης, να μην αφήσουμε κανέναν πίσω. Σ’ αυτή τη διαδικασία μετάβασης να μη μείνει κανένας εκτός νυμφώνος, να μη διευρυνθούν οι κοινωνικές ανισότητες.
Είμαστε λοιπόν σ’ έναν τόπο που για πολλές δεκαετίες απετέλεσε την κινητήρια δύναμη για την ανάπτυξη της ελληνικής παραγωγής. Ήσαστε η καρδιά εδώ της παραγωγής ηλεκτρισμού σε όλη τη χώρα, και αυτοί που πληρώσατε βαρύτατο τίμημα για να μπορούμε όλοι οι υπόλοιποι στις άλλες περιοχές της Ελλάδας, να έχουμε ρεύμα, φθηνό ρεύμα, να έχουμε την πρώτη ύλη για την ανάπτυξη της χώρας.
Σήμερα όμως, αυτή η νέα πραγματικότητα της κλιματικής κρίσης δίνει την αφορμή σε κάποιους να βάλουν αυτή την περιοχή που της οφείλουμε, δεν μας οφείλει, στο στόχαστρο ξανά, εν ονόματι των κερδών τους.
Επιτρέψτε μου στο σημείο αυτό να επισημάνω μερικές αλήθειες: Η μετάβαση σε ένα κλιματικά ουδέτερο μέλλον μέχρι το 2050, καθώς και οι φιλόδοξοι στόχοι που τίθενται για το 2030, αποτελούν μια αναγκαιότητα, καθώς η κλιματική κρίση χτυπάει ήδη την πόρτα μας με καταστροφικά αποτελέσματα.
Ωστόσο, όπως μας δείχνει και η πρόσφατη ενεργειακή κρίση, καμία κρίση και καμία αλλαγή δεν είναι ουδέτερη. Έχει κερδισμένους και χαμένους. Η Πράσινη Μετάβαση έχει οφέλη αλλά έχει και κόστος.
Το πραγματικό ζήτημα λοιπόν, το πραγματικό ερώτημα είναι, όχι αν θα πρέπει να γίνει, αλλά πώς θα γίνει αυτή η διαδικασία, ποιοι θα πληρώσουν αυτό το κόστος και ποιοι θα επωφεληθούν.
Για την υλοποίησή της απαραίτητες προϋποθέσεις είναι: Να έχουμε ασφάλεια εφοδιασμού και να μπορούμε να καλύψουμε τις ανάγκες σε ενέργεια για νοικοκυριά και επιχειρήσεις όλης της χώρας.
Το κόστος ενέργειας να είναι τέτοιο ώστε να μην υπονομεύει τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας από την βιομηχανία μέχρι τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Και ταυτόχρονα, με στοχευμένες πολιτικές, για τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες να μειώνεται η ενεργειακή φτώχεια.
Να προγραμματιστούν και να προχωρήσουν μεγάλες δημόσιες επενδύσεις μεταξύ άλλων στα δίκτυα διανομής και στην αποθήκευση ενέργειας ώστε να είναι δυνατή η ταχύτερη διείσδυση των ΑΠΕ στο ενεργειακό σύστημα. Με δημόσιο έλεγχο στα δίκτυα και σαφείς κανόνες στην χωροθέτηση των ΑΠΕ.
Όλα αυτά όμως απαιτούν κανόνες, απαιτούν έλεγχο, ρύθμιση στην αγορά ενέργειας και εργαλεία άσκησης δημόσιας πολιτικής για να μετριάσουμε τις επιπτώσεις στην ακρίβεια, στις τιμές.
Ποιά είναι λοιπόν απέναντι σε όλα αυτά τα κρίσιμα ζητήματα η πολιτική της σημερινής κυβέρνησης;
Η κυβέρνηση αγνόησε ή έκρυψε τα προβλήματα εγκλωβισμένη στις ιδεολογικές της εμμονές, αλλά και σε άλλου τύπου εξαρτήσεις κι έκανε καταστρεπτικές επιλογές:
Οδήγησε σε ξαφνικό θάνατο τις λιγνιτικές μονάδες αγνοώντας τις επιπτώσεις στην τοπική οικονομία και την ανάγκη ασφάλειας και εφοδιασμού. Κι ενώ τις οδήγησε σε ξαφνικό θάνατο, το καλοκαίρι που είχαμε υψηλή ζήτηση, έψαχνε να βρει τρόπο πώς θα τις ξαναβάλει μπροστά. Το ίδιο και τώρα, για τα Χριστούγεννα.
Απέδωσε την αλματώδη αύξηση του κόστους ενέργειας που πνίγει τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις σε εξωγενείς παράγοντες για να κρύψει τις δικές της ευθύνες. Οι εξωγενείς παράγοντες όμως δεν δικαιολογούν αυτό που αναφέρθηκα πιο πριν, την ελληνική πρωτιά στη χονδρεμπορική τιμή ενέργειας και το ακραίο ράλι ακρίβειας που διαρκώς οξύνεται.
Παρά τις αυξημένες χρηματοδοτικές δυνατότητες από το Ταμείο Ανάκαμψης και το ΕΣΠΑ τα προγράμματα εξοικονόμησης ενέργειας στις κατοικίες καθυστερούν, ενώ στις επιχειρήσεις και τα δημόσια κτίρια αγνοούνται, παρότι είχαν προετοιμαστεί επί της δικής μας διακυβέρνησης.
Αντί να αξιοποιηθούν εργαλεία δημόσιας πολιτικής, εκχωρείται η πλειοψηφία του δημοσίου στη ΔΕΗ, τώρα, εν μέσω ενεργειακής κρίσης, εκχωρείται το 17%, ιδιωτικοποιείται στο 100% η ΔΕΠΑ υποδομών, πουλιέται ο ΔΕΔΔΗΕ, υπονομεύεται η λειτουργία των ανεξάρτητων αρχών που καταντούν σκιώδεις αρχές.
Και το κυριότερο: Η κυβέρνηση Μητσοτάκη υπονομεύει την ίδια την Πράσινη Μετάβαση, λειτουργώντας μεροληπτικά υπέρ ισχυρών ιδιωτικών συμφερόντων. Κάνοντας πολιτικές επιλογές με βάση τις οποίες όλοι στο τέλος θα έχουν δυσβάσταχτο κόστος, εκτός από πολύ λίγους, όπως είπα και πριν.
Οι πολιτικές αυτές επιλογές, είναι προφανώς περισσότερο αντιληπτές και καταστροφικές εδώ στη Δυτική Μακεδονία, όπου ο ξαφνικός θάνατος, όπως είπα, των λιγνιτικών περιοχών που ανακοίνωσε ο κ. Μητσοτάκης δυστυχώς δεν είχε από πίσω κάποιο σχέδιο. Κανένα σχέδιο.
Και ξέρετε, δεν έχει κανένα νόημα να γίνεται η συζήτηση με βάση το χρονικό ορίζοντα. Πρέπει να βάλουμε το άλογο μπροστά απ’ το κάρο, όχι το κάρο μπροστά απ’ το άλογο. Πρέπει να δούμε άρα το σχέδιο, με βάση το στόχο, που ο στόχος είναι να διατηρηθεί η κοινωνική συνοχή και η αναπτυξιακή προοπτική της περιοχής και μετά να δούμε με βάση το σχέδιο, σε πόσο χρόνο μπορεί αυτό να υλοποιηθεί.
Πέρα από την μεταφορά της ηλεκτροπαραγωγής σε λίγες ιδιωτικές μονάδες φυσικού αερίου, δεν είχαν μελετήσει απολύτως τίποτα και δεν έχουν κάνει απολύτως τίποτα δυόμισι χρόνια τώρα για να στηρίξουν τον τόπο, για να θωρακίσουν την τοπική οικονομία, για να δημιουργήσουν έστω μία θέση εργασίας.
Κατόρθωσαν ακόμα και το Ταμείο Δίκαιης Μετάβασης που το 2018 συγκροτήσαμε εμείς, να το παγώσουν. Εδώ όμως είναι μια περιοχή όπου το κόστος της μετάβασης είναι σήμερα περισσότερο άμεσο από οπουδήποτε αλλού. Διότι από τα επίσημα στοιχεία του ΟΑΕΔ, βλέπουμε ότι αυτά τα δυόμισι χρόνια, στη Δυτική Μακεδονία, δημιουργήθηκαν 3.000 νέοι άνεργοι που προστέθηκαν στους 15.000-16.000 μόνιμους ανέργους στην περιοχή.
Και η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, προσφέρει ασαφείς υποσχέσεις, αλλά τίποτε απτό και συγκεκριμένο. Και πέρα από τους εργαζόμενους στα ορυχεία και τις μονάδες της ΔΕΗ, υπάρχει πλήθος επιχειρήσεων, επιχειρηματιών, εργαζομένων που έχουν είτε υψηλή, είτε μερική, είτε πλήρη εξάρτηση από την ΔΕΗ και δεν γνωρίζουν σήμερα ποιο θα είναι το μέλλον τους.
Γιατί η διαδικασία δίκαιης μετάβασης στις λιγνιτικές περιοχές απαιτεί άμεσες ενέργειες και δράσεις σε βάθος χρόνου βεβαίως, κάτω όμως από ένα ολιστικό σχέδιο μετάβασης που δεν θα αφήνει κανέναν πίσω του.
Η κυβέρνηση όμως έχει ήδη πετάξει αυτά τα δυόμισι χρόνια. Περάσανε, τα χάσαμε, χωρίς να αντιμετωπίσει τα προβλήματα. Και δεν έχει αντιληφθεί πως αυτά τα δυόμισι χρόνια είναι κρίσιμα και βεβαίως δεν έχει αντιληφθεί, γιατί δεν έχει εκπονηθεί ακόμη χωροταξικός σχεδιασμός, δεν υπάρχει σχέδιο αποκατάστασης των εδαφών.
Δυο χρόνια μετά, τα μόνα σίγουρα έργα είναι οι φωτοβολταϊκές επενδύσεις της ΔΕΗ και η επένδυση των ΕΛΠΕ. Οι υπόλοιπες ανακοινώσεις «εμβληματικών» επενδύσεων παραμένουν ευχολόγια. Γιατί απουσιάζει πλήρως η συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών.
Τα Εδαφικά Σχέδια Δίκαιης Μετάβασης και το Επιχειρησιακό Σχέδιο υποβλήθηκαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση χωρίς τοπική διαβούλευση και χωρίς καν να ενημερωθούν τα κόμματα και η Βουλή.
Γιατί εν τέλει η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη, όπως κάνει παντού, δεν νοιάζεται γι’ αυτό που εμείς ονομάζουμε ισόρροπη ανάκαμψη.
Ας αφήσουμε όμως τι κάνει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, γιατί έχω τη βαθιά πεποίθηση, ότι αυτή η κυβέρνηση είτε έτσι είτε αλλιώς, σίγουρα λέω εγώ, σύντομα θα αποτελεί παρελθόν για τον τόπο.
Κι ας καθίσουμε σήμερα εδώ να δούμε έστω και μ’ αυτά τα δυόμισι χρόνια που χάθηκαν και με τα σημαντικά εργαλεία που χάθηκαν, τι μπορούμε να κάνουμε από τώρα και στο εξής, τι πρέπει να γίνει σήμερα και τι προτείνουμε εμείς σήμερα για τη Δυτική Μακεδονία.
Έχουμε επεξεργαστεί σε διάλογο και συνεργασία με ειδικούς και παραγωγικούς φορείς, ένα Ειδικό Σχέδιο Ανάπτυξης και Δίκαιης Μετάβασης. Ένα νέο ενεργειακό και οικονομικό υπόδειγμα θα έλεγα, με όρους ενεργειακής δημοκρατίας που θα διασφαλίζει την κλιματική δικαιοσύνη και τη συμμετοχή των πολλών στην παραγωγή ενέργειας από ΑΠΕ.
Ένα σχέδιο που προστατεύει και αναβαθμίζει την εγχώρια παραγωγή, προστατεύει τις πιο ευάλωτες ομάδες πολιτών, τους εργαζόμενους και τις γεωγραφικές περιοχές που κινδυνεύουν να μείνουν πίσω.
Οι λιγνιτικές περιοχές μπορούν και πρέπει να αποτελούν πρότυπα πράσινης και δίκαιης ανάπτυξης για όλους, αρκεί η ανάπτυξη να σχεδιαστεί με ισχυρό ρόλο της πολιτείας και να αποδώσει στις λιγνιτικές περιοχές το ΑΕΠ και τις θέσεις εργασίας που τους στερεί η διαδικασία της απολιγνιτοποίησης.
Έχουμε λοιπόν δεσμευτεί και θέλω σήμερα να το επαναλάβω, ώστε το σχέδιο αυτό να έχει ρήτρα μηδενικού αναπτυξιακού και κοινωνικού ελλείμματος για τη Δυτική Μακεδονία. Πράγμα που σημαίνει δημόσιες επενδύσεις ισχυρές, πράγμα που σημαίνει σχέδιο για προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων και αν χρειαστεί, εισόδημα έκτακτης ανάγκης για όσους και για όσο χρειαστεί.
Απαραίτητο στοιχείο της δίκαιης μετάβασης είναι για μας ο χωρικός σχεδιασμός, η δημιουργία περιοχών εγκατάστασης νέων παραγωγικών τομέων, καθώς και η αξιοποίηση επενδύσεων στους τομείς της παιδείας, της υγείας και του πολιτισμού.
Ενώ η προσέλευση νέας επιχειρηματικότητας πρέπει να ανταποκρίνεται στα κριτήρια της καινοτομίας, της κλιματικής ουδετερότητας και της κυκλικής οικονομίας και να έχει ισχυρά κίνητρα επιδότησης και φοροελαφρύνσεων και για μεγάλες αλλά και για μικρές και μεσαίες επενδύσεις, με κριτήριο τις θέσεις εργασίας.
Τέλος, καθοριστικής σημασίας είναι η περιφερειακή διάσταση του μοντέλου διακυβέρνησης της μετάβασης, με συμμετοχή της Αυτοδιοίκησης, των παραγωγικών φορέων και της κοινωνίας των πολιτών.
Αυτές είναι λοιπόν οι βασικές αρχές πάνω στις οποίες σκιαγραφούμε, σχεδιάζουμε. Και θέλω ευθύς αμέσως να σας παρουσιάσω τους 7 άξονες του σχεδίου μας για την περιοχή σας.
Άξονας πρώτος: Αποκατάσταση εδαφών των λιγνιτικών περιοχών βάσει των νέων χρήσεων γης και βέβαια επαναπόδοσή τους στις τοπικές κοινωνίες.
Σημαντική διέξοδο για την απασχόληση και την οικονομική δραστηριότητα θ’ αποτελέσουν αυτά τα έργα, έργα δημόσιων υποδομών αποκατάστασης στα οποία πιστεύουμε ότι μπορεί να απασχοληθεί ένα σημαντικό μέρος του δυναμικού, που τώρα απασχολείται εργολαβικά στις διαδικασίες εξόρυξης της ΔΕΗ.
Η αποκατάσταση θα γίνει με κριτήρια κλιματικής ανθεκτικότητας και ουδετερότητας, θα συνοδεύεται από επενδύσεις στην τηλεθέρμανση και επενδύσεις στην προστασία της βιοποικιλότητας της περιοχής, που θα ανατροφοδοτήσει τον πρωτογενή και τον τριτογενή τομέα.
Και μιας και αναφέρθηκα στον πρωτογενή τομέα, να πω ότι είναι αδιανόητο σήμερα να μην υπάρχει ένα στοιχειώδες χωροταξικό πλαίσιο. Χρειαζόμαστε τον πρωτογενή τομέα της περιοχής. Δεν μπορεί τα υψηλής αποδοτικότητας εδάφη να είναι σπαρμένα με φωτοβολταϊκά. Χρειαζόμαστε πρωτογενή τομέα στη Δυτική Μακεδονία.
Στον όλο σχεδιασμό της αποκατάστασης κι επαναπόδοσης στις τοπικές κοινωνίες των λιγνιτικών περιοχών, κεντρικό ρόλο σχεδιάζουμε να έχουν οι εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, της Περιφέρειας και των Δήμων της περιοχής.
Άξονας δεύτερος: Η στήριξη των ανέργων και η καταπολέμηση της απειλής του κοινωνικού αποκλεισμού. Μέχρι την έναρξη των παραπάνω εργασιών και των νέων επενδύσεων πρέπει να υπάρχει μέριμνα για τους 3000 ανέργους που έφτιαξε η κυβέρνηση Μητσοτάκη και ενδεχομένως για όποιους ακόμα βρούμε μπροστά μας μέχρι ν’ αναλάβουμε.
Το σχέδιό μας λοιπόν περιλαμβάνει:
1) Πάγωμα χρεών όσων έχουν επενδύσει σε μηχανήματα ή εξοπλισμό.
2) Εισόδημα έκτακτης ανάγκης σε όλους τους ανέργους και για όσο διαρκέσει η διαδικασία της μετάβασης. Το εισόδημα έκτακτης ανάγκης το έχουμε ορίσει στα 400 ευρώ για κάθε ενήλικο μέλος της οικογένειας συν 200 κάθε δεύτερο συν 100 κάθε ανήλικο τέκνο.
Άξονας τρίτος: Προσέλκυση νέων επενδύσεων στη Δυτική Μακεδονία. Σχεδιάζουμε:
. Ειδικό καθεστώς κρατικών ενισχύσεων.
. Ειδικό Αναπτυξιακό Νόμο για την περιοχή.
. Κάλυψη μέρους του ασφαλιστικού και εργατικού κόστους για όσους επενδύουν στη περιοχή.
. Ειδικά φορολογικά κίνητρα.
. Αξιοποίηση όλων των διαθέσιμων χρηματοδοτικών εργαλείων για την εγκατάσταση νέων επιχειρήσεων στην περιοχή και τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης.
Άξονας τέταρτος: Ειδικό Πρόγραμμα Δημοσίων επενδύσεων για τη Δυτική Μακεδονία. Δημόσιες υποδομές σε ό,τι αφορά τις υποδομές, έργα των ΟΤΑ, σιδηροδρομικές και οδικές διασυνδέσεις, ηλεκτροκίνηση αλλά και υποδομές εξωστρέφειας στην παιδεία, στην υγεία, στον πολιτισμό που μπορούν να δώσουν άμεσα θέσεις εργασίας.
Άξονας πέμπτος: Καθολικό Πρόγραμμα «Εξοικονομώ–Αυτονομώ», ειδικά για την περιοχή. Σχεδιάζουμε να προχωρήσει άμεσα ένα ειδικό για τη περιοχή καθολικό πρόγραμμα «Εξοικονομώ-Αυτονομώ» για κατοικίες αλλά και επιχειρήσεις.
Το πρόγραμμα θα πρέπει να έχει απόλυτη προτεραιότητα σε σχέση με την υπόλοιπη χώρα και να καλύπτει το σύνολο των κτιρίων κατοικιών και επαγγελματικών χώρων της Δυτική Μακεδονίας με αυξημένη έως καθολική συμμετοχή των δημοσίων πόρων, ειδικά στα νοικοκυριά με χαμηλό εισόδημα.
Κινητοποιείται έτσι άμεσα ένα δυναμικό κομμάτι της τοπικής οικονομίας που αφορά πολλούς κλάδους και παρέχεται άμεσο όφελος στο εισόδημα νοικοκυριών και επιχειρήσεων. Αντίστοιχα, σχεδιάζουμε να υλοποιηθεί για το σύνολο των δημοσίων κτιρίων αντίστοιχο πρόγραμμα, ιδίως των κτιρίων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης Α’ και Β’ Βαθμού.
Άξονας έκτος: Ενεργειακές Κοινότητες στη Δυτική Μακεδονία. Η Δυτική Μακεδονία μπορεί και πρέπει να γίνει μια κυψέλη κοινοτήτων ενεργειακών. Και το σχεδιάζουμε άμεσα να προχωρήσει η παραγωγή ηλεκτρική ενέργειας με ΑΠΕ από ενεργειακές κοινότητες, δηλαδή από νοικοκυριά, επιχειρήσεις, αγρότες και πολίτες στη Δυτική Μακεδονία.
Μια πολιτική την οποία έφερε η δική μας κυβέρνηση, μια πολιτική την οποία προτείνουμε για όλη τη χώρα, πιλοτικά να ξεκινήσει και να γιγαντωθεί, ας το πω έτσι, εδώ στην περιοχή.
Οι καταναλωτές μ’ αυτό τον τρόπο μετατρέπονται σε παραγωγούς ενέργειας καλύπτοντας καταρχήν τις ανάγκες τους σε ενέργεια αλλά και διασφαλίζοντας επιπλέον εισόδημα.
Για τον σκοπό αυτό είναι απόλυτα εφικτό να δημιουργηθούν εργαλεία χρηματοδότησης νοικοκυριών και επιχειρήσεων και να υπάρξουν οι κατάλληλες μελέτες (οικονομοτεχνικές, χωρικής κατανομής κλπ) με ευθύνη του Δημοσίου για την υλοποίηση των επενδύσεων.
Άξονας έβδομος: Περιβαλλοντικό Τιμολόγιο Ενέργειας. Επεκτείνουμε το περιβαλλοντικό/εκπτωτικό τιμολόγιο ηλεκτρικής ενέργειας, που θεσπίσαμε εμείς ως κυβέρνηση, στις τοπικές επιχειρήσεις, διασφαλίζοντας χαμηλότερο κόστος ενέργειας για την παραγωγή.
Αυτοί είναι φίλες και φίλοι, οι βασικοί άξονες του σχεδίου μας και κάποια από τα μέτρα που σχεδιάζουμε, που οργανώνουμε, για την επόμενη μέρα. Θέλω να γνωρίζετε όμως, ότι την πονάμε αυτή την περιοχή. Θέλω να γνωρίζετε ότι είναι έγνοια μας αυτή η περιοχή.
Διότι βασικό χαρακτηριστικό της δικής μας αντίληψης, είναι η δικαιοσύνη. Και αυτός ο τόπος, για χρόνια απετέλεσε την καρδιά της ηλεκτρικής παραγωγής όλης της Ελλάδας. χρωστάμε όλοι οι Έλληνες σ’ αυτόν εδώ τον τόπο. Δεν θα τον αφήσουμε να μαραζώσει.
Θέλω να γνωρίζετε λοιπόν, ότι ήδη σχεδιάζουμε αυτές οι ιδέες, στην τελευταία τους λεπτομέρεια να μετασχηματιστούν σ’ ένα συνολικό πλαίσιο νομοθετικών ρυθμίσεων και παρεμβάσεων, που θα είναι έτοιμες να νομοθετηθούν, να θεσμοθετηθούν, την επόμενη κιόλας μέρα από τις εκλογές που θα δώσουν εντολής σχηματισμού κυβέρνησης, σχηματισμού προοδευτικής κυβέρνηση στο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία.
Θέλω τέλος να σας πως, ότι όλα είναι μέτρα με εγγυημένες πηγές χρηματοδότησης. Νέο ΕΣΠΑ, Νέα ΚΑΠ, Ταμείο Δίκαιης Μετάβασης και Ταμείο Ανάκαμψης. Το Ταμείο ανάκαμψης που είναι η μεγάλη ευκαιρία ΄για τη χώρα και για τον τόπο σας. Κι εμείς δε θ’ αφήσουμε λίγες οικογένειες να καρπωθούν τη συντριπτική πλειοψηφία των πόρων που είναι αναγκαίοι για να ξαναχτιστεί σε στέρεες βάσεις η χώρα, η ελληνική κοινωνία.
Θέλω, πριν κλείσω όμως, να κάνω και μια αναφορά ειδική στο Πανεπιστήμιο της Δυτικής Μακεδονίας. Ένα Πανεπιστήμιο, που πέραν της πολύ σημαντικής, ποιοτικής αναβάθμισης που είχε τα προηγούμενα χρόνια, των ποιοτικών σπουδών που παρέχονται εκεί, των σημαντικών ανθρώπων που εργάζονται εκεί, μπορεί ν’ αποτελέσει και σημαντικό μοχλό στην αναπτυξιακή διαδικασία καθώς το Πανεπιστήμιο της Δυτικής Μακεδονίας είναι αυτό το οποίο θα παίξει πρωταρχικό ρόλο στο σχεδιασμό και στην υλοποίηση της δίκαιης μετάβασης.
Όμως, όπως είπα και σήμερα το πρωί, εάν όλα όσα συμβαίνουν στην πανδημία, και ο τόπος σας είναι στην πρώτη γραμμή, στο κόκκινο διαρκώς, των κρουσμάτων και των απωλειών και τα νοσοκομεία σας παραμένουν, δυστυχώς υποβαθμισμένα, τα Κέντρα Υγείας το ίδιο, ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό δεν προσλαμβάνεται, είχα την πληροφόρηση ότι τον τελευταίο μήνα μόνο, είχαμε 12 ανθρώπους που έδιναν μάχη έξω από τις ΜΕΘ διασωληνωμένοι, 8 από αυτούς χάθηκαν.
Αν αυτό όμως οφείλεται στην αδράνεια, στην αδυναμία, στην αμέλεια της κυβέρνησης Μητσοτάκη να πάρει μέτρα για την υγεία στον τόπο σας, αν όλα όσα γίνονται με την ακρίβεια, όλα όσα γίνονται με τη διαδικασία της μετάβασης, προφανώς δεν είναι αμέλεια, έχουν δόλο, αλλά, θα έλεγε κανείς ότι εν πάση περιπτώσει, μπορεί να βρει μια δικαιολογία, ότι έχει να κάνει με την πίεση που δεχόμαστε από την κλιματική κρίση.
Για την υποβάθμιση του Πανεπιστημίου της Δυτικής Μακεδονίας, ποια είναι η δικαιολογία; Εμείς, φεύγοντας δημιουργήσαμε 6 νέα τμήματα πολύ σημαντικά για την προοπτική του τόπου. Αναβαθμισμένης ποιότητας παρεχομένων σπουδών. Και η κυβέρνηση Μητσοτάκη με την κ. Κεραμέως, τα έκλεισε και τα 6. Και με την ελάχιστη βάση εισαγωγής που θέσπισε πέρυσι, για να κόψει 40.000 νέους από τη δημόσια, Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, δίνοντας πελατεία στα κολέγια, έδωσε μια χαριστική βολή, ένα μεγάλο πλήγμα στο Πανεπιστήμιο της Δυτικής Μακεδονίας καθώς 42% λιγότεροι μπήκαν φέτος, απ’ ότι τις προηγούμενες χρονιές.
Εδώ λοιπόν δεν υπάρχουν δικαιολογίες, αυτό είναι έγκλημα. Το Πανεπιστήμιο πρέπει να στηριχθεί. Και πρέπει να στηριχθεί γιατί, επαναλαμβάνω, είναι το αύριο του τόπου σας. Και μοχλός ανάπτυξης.
Εγώ προσωπικά, έχοντας πολύ μεγάλη εκτίμηση και στο Πανεπιστήμιο και στις δυνατότητες και στους ανθρώπους του, δίνω σε 6 τμήματα στη χώρα-ένα απ’ αυτά, στο Πανεπιστήμιο της Δυτικής Μακεδονίας- το σύνολο των χρημάτων της βράβευσης από διεθνείς Οργανισμούς για τη συμφωνία των Πρεσπών, για την ειρήνη και τη συνεργασία των λαών, προκειμένου για τα επόμενα 6 χρόνια να βραβεύεται η καλύτερη διπλωματική με το βραβείο της Ειρήνης και της Συνεργασίας των λαών της Βαλκανικής.
Νομίζω ότι είναι μια συμβολική κίνηση, για να νοηματοδοτήσω τη μεγάλη αξία, τη μεγάλη σημασία που έχουν οι νέοι άνθρωποι που θέλουν ν’ αποκτήσουν γνώσεις και εφόδια από τα δημόσια Πανεπιστήμια στον τόπο μας.
