Τρεις κι ο κούκος σε μια κινητοποίηση για το σοβαρό θέμα της υγείας, χαμός σ’ ένα κάλεσμα για χορούς και πανηγύρια. Αυτή είναι η κατάσταση. Όχι τώρα, αλλά πάντα. Το είδαμε και χθες.
Ασφαλώς αυτό οφείλεται πρωτίστως στην έμφυτη τάση μας να αποστρέφουμε το βλέμμα και το ενδιαφέρον μας από τα θέματα που μας στεναχωρούν. Και είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό λογικό. Έχει να κάνει με το ένστικτο αυτοσυντήρησης.
Από την άλλη, όμως, οφείλουμε να ξεπερνούμε την τάση μας όταν πρόκειται για τα δημόσια θέματα, τα οποία μας αφορούν και αφορούν το μέλλον όλων μας.
Ένα από αυτά είναι και το θέμα της δημόσιας υγείας. Αποτελεί ένα από τα ζητήματα προτεραιότητας, για τα οποία οφείλουμε να σηκωνόμαστε από τον καναπέ, να βάζουμε στην άκρη τις υποχρεώσεις μας και να δίνουμε το παρόν.
Να μην αφήνουμε λίγους να αγωνιούν και να αγωνίζονται για τους πολλούς, αλλά να στέλνουμε το μήνυμα της συλλογικής συμμετοχής.
 |
|
