Ο Γιάννης ειναι ένα παλικάρι της γειτονιάς μου. Απόφοιτος της θεολογικής σχολής. Που παραμένει εδώ και χρόνια αδιόριστος. Αλλά δεν θέλει να ζει με το “χαρτζιλίκι” των γονιών του που διατηρούν ένα μικρο οπωροπωλείο. Οπότε επέλεξε να ακολουθήσει το δόγμα “καμιά δουλειά δεν ειναι ντροπή”. Και έγινε διανομέας. Όπως έπραξαν και χιλιάδες άλλοι Γιάννηδες. Πτυχιούχοι ή επί πτυχίω διαφόρων σχολών. Από την αρχιτεκτονική ως τις παιδαγωγικές ακαδημίες. Παιδιά με φιλότιμο και χωρίς “μύτη”. Που οργώνουν ημέρα και νύκτα, ιδίως την νύκτα, τις γειτονίες των αστικών κέντρων με τα δίκυκλα τους. Μεταφέροντας έτοιμο φαγητό, είτε σουβλατζίδικων, είτε και εστιατορίων. Είτε λειτουργώντας ως διανομείς δεμάτων των ιδιωτικών εταιριών ταχυδρομικών υπηρεσιών.
Αλλά μη στεκόμαστε μόνο στην ηλικία του Γιαννάκη. Την διέξοδο αυτή ακολουθούν και άνθρωποι πολύ μεγαλύτερων ηλικιών. Άτομα που έχασαν την δουλειά τους και δεν διανοούνται να περιμένουν άπρακτα πότε θα …περάσει το τρένο της ανάπτυξης για να επιβιβασθούν και πάλι σε μια “καλή” δουλειά. Έστω και αν εκτίθενται, καθημερινώς, σε κινδύνους. (Ο κατάλογος των ατυχημάτων, ακόμη δε και δυστυχημάτων, με θύματα διανομείς, ειναι ήδη αρκετά βεβαρημένος).
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι, αξίζουν μεγαλύτερου σεβασμού και προστασίας από την Πολιτεία. Και το να παραδίδονται, απροστάτευτοι, στις ορέξεις “νεοφυών επιχειρήσεων” που λειτουργούν ως μεσάζοντες, μεταξύ των καταστημάτων εστίασης και των τελικών καταναλωτών, ειναι απάνθρωπο. Διό και υπήρξε εξόχως δυναμική η αυθόρμητη αντίδραση των καταναλωτών απέναντι στην άλλοτε ελληνική και ήδη γερμανικών συμφερόντων εταιρία που εκμεταλλεύεται την “πλατφόρμα” ηλεκτρονικών παραγγελιών e-food. Και η οποία αποφάσισε να βαφτίσει …αυτοπασχολούμενους, προκείμενου να μην καταβάλει τις σωστές ασφαλιστικές εισφορές τους, αλλά και να μην τους αναγνωρίζει άλλα δικαιώματα, όπως η αποζημίωση σε περίπτωση απόλυσης κλπ, αυτούς που προσφέρουν τόσον εντόνως εξαρτημένη εργασία, ώστε κατά την διάρκεια της βάρδιας τους ελέγχεται, μέσω αλγοριθμικών εφαρμογών, ακόμη και το πόσο χρόνο ξοδεύουν για …κατούρημα.
Οι απλοί άνθρωποι, που δέχονται τις υπηρεσίες των διανομέων, αντέδρασαν ενστικτωδώς. Η αντίδραση της κυβέρνησης θυμίζει αυτό που λέμε “μασάει τα λόγια του”.
Ξεκαθαρίστε τη θέση σας κύριοι της κυβέρνησης. Μιλάμε για σκληρώς εργαζόμενους και όχι για …αυτοπασχολούμενους επιχειρηματίες. Αυτοί θα ψηφίσουν στις εκλογές. Και ειναι χιλιάδες. Δεν θα ψηφίσουν οι Γερμανοί που αγόρασαν την e-food, είτε όποιοι ελέγχουν την wolt. Θα τους χαρίσετε στους λαϊκιστές;