Με στόχο την ανάδειξη της Δυτικής Μακεδονίας και την προβολή της πολιτιστικής της κληρονομιάς η Κωνστάντζα Χαδιώ και η Αφροδίτη Θύμη επιχειρούν μια πρωτότυπη προσέγγιση διαφορετικών δυνατοτήτων απεικόνισης και ανάδειξης του πολιτιστικού αποθέματος.
Η Κωνστάντζα Χαδιώ, αρχιτέκτονας μηχανικός με μεταπτυχιακές σπουδές και μέλος Ε.Τ.Ε.Π. του Τμήματος Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας και η φοιτήτρια του Τμήματος Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων Αφροδίτη Θύμη ξεδιπλώνουν το project «η αποτύπωση αλλιώς» στον «Χρόνο».
«Στο πλαίσιο των δράσεων του εργαστηρίου CODE+ του Τμήματος Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων της Πολυτεχνικής Σχολής και του Ινστιτούτου Παραδοσιακής Αρχιτεκτονικής και Πολιτιστικής Κληρονομιάς (ΙΠΑΠΚ-) το οποίο αποτελεί έναν ερευνητικό, πολιτιστικό και επιμορφωτικό φορέα που ανήκει στο Πανεπιστημιακό Ερευνητικό Κέντρο (ΠΕΚ) «Τήμενος» του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας δημιουργήθηκε η ιδέα για το συγκεκριμένο project. Σκοπός είναι η ανάδειξη της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής και της πολιτιστικής μας κληρονομιάς μέσα από την προβολή νέων διαδικασιών και τεχνολογιών που θα εκφράζουν μια πιο σύγχρονη προσέγγιση» εξηγεί η Κωνστάντζα Χαδιώ.
Για τη διερεύνηση των δυνατοτήτων αποτύπωσης με διαφορετικούς τρόπους πέραν των κλασικών (αρχιτεκτονικά σχέδια, φωτογραφία), επιλέχτηκαν να ερευνηθούν ένα κτήριο και ένα αστικός χώρος. Συγκεκριμένα, το Ιστορικό-Λαογραφικό & Φυσικής Ιστορίας Μουσείο Κοζάνης και ένα γραφικό σοκάκι στη Σιάτιστας.
«Στο πρώτο αυτό στάδιο διερεύνησης η συγκεκριμένη επιλογή των περιοχών μελέτης, προέκυψε μέσα από τα μάτια ενός επισκέπτη, και συγκεκριμένα μιας φοιτήτριας, που επισκέπτεται για πρώτη φορά την περιοχή μας. Αρχικά μελετήθηκε το Ιστορικό-Λαογραφικό & Φυσικής Ιστορίας Μουσείο Κοζάνης, το οποίο παρόλο που χτίστηκε πρόσφατα (1980-1983), η μορφή του εξωτερικά εκφράζει την παραδοσιακή αρχιτεκτονική της Δυτικής Μακεδονίας και αποτελεί τοπόσημο για την πόλη της Κοζάνης, καθώς επίσης και ένα δρομάκι της Σιάτιστας φημισμένη για τα γραφικά σοκάκια της και τα περίτεχνα αρχοντικά της φυσικά» αναφέρει η Κωνστάντζα Χαδιώ.
Η προσπάθεια να αποδοθεί το ίδιο θέμα με διαφορετικές τεχνικές απεικόνισης αποδεικνύει τη δυναμική μιας τέτοιας προσέγγισης εξηγεί η φοιτήτρια. «Σε κάθε έργο χρησιμοποιήθηκε διαφορετικό υπόβαθρο (χαρτί, καμβά, εφημερίδα κλπ) με την επιδίωξη να τονιστούν κάθε φορά διαφορετικά σημεία του. Χρησιμοποιήθηκε ποικιλία μέσων σχεδίασης, όπως ακρυλικά χρώματα, βερνίκι νυχιών, κηρομπογιές, μαρκαδόρους και πολλά άλλα δοκιμάζοντας διαφορετικούς χρωματικούς συνδυασμούς» λέει η Αφροδίτη Θύμη εξηγώντας τις τεχνικές που ακολουθήθηκαν.
«Κάποιες τεχνικές παραπέμπουν σε έναν εναλλακτικό και πιο εκσυγχρονισμένο τρόπο απόδοσης ενός θέματος. Σε κάποιες προσεγγίσεις, το έργο «τεμαχίζεται» σε ένα ή περισσότερα μέρη και το ένα κομμάτι συμπληρώνει το άλλο δημιουργώντας έτσι ένα αρμονικό πλαίσιο παρουσίασης. Επιπλέον, μελετήθηκε η λογική των «εικονοστοιχείων» (pixels-picture elements), τα οποία μέσα από τη συνένωσή τους δημιουργούν μια ολοκληρωμένη εικόνα, και έγινε προσπάθεια η λογική αυτή να εφαρμοστεί μέσα από τη διαδικασία του κολλάζ για την αναπαράσταση των έργων. Τις περισσότερες φορές επιθυμία ήταν να αναδειχθεί κυρίως η αίσθηση του θέματος και όχι η ρεαλιστική του απεικόνιση» αναφέρει η κ. Χαδιώ.
Το συγκεκριμένο project αποτελεί ένα αρχικό στάδιο διερεύνησης. Ήδη, εφαρμόζονται οι τεχνικές απεικόνισης (ίδιες ή νέες) και σε άλλα κτήρια και αστικούς χώρους της περιοχής με σκοπό να παρουσιαστεί ένα ολοκληρωμένο έργο. Δεν αποκλείεται, μάλιστα, ακόμη και μία μελλοντική έκθεση.
Αργυρώ Ξανθοπούλου
