Είναι μεγάλης σημασίας να υπάρχει σχεδιασμός για την ανάπτυξη. Πως σκεφτόμαστε τον τόπο μας σε 20 και 30 χρόνια από τώρα; Θα θέλαμε να είναι ένας τόπος καλυμμένος με φωτοβολταϊκά πάνελ, μια περιοχή στραμμένη στον αγροτικό τομέα ή τόπος τουρισμού;
«Πας εκεί που κοιτάς» είναι η σοφή ρήση που επισημαίνει ότι αν δεν δημιουργήσεις τις υποδομές και τις συνθήκες εκείνες που θα σε φτάσουν εκεί που θέλεις να πας, τότε είσαι καταδικασμένος στη στασιμότητα.
Τούτη εδώ η περιοχή για πολλές δεκαετίες τώρα είναι το «πείραμα» των μεγάλων βιομηχανικών υποδομών και φιλοξενεί δραστηριότητες ενέργειες, με μεγάλο κόστος. Από τις «τρύπες» των ορυχείων και τις μεγάλης κλίμακας βιομηχανικές εγκαταστάσεις (τύπου ΜΑΒΕ και ΑΕΒΑΛ), σήμερα περνά στα φωτοβολταϊκά και τις ανεμογεννήτριες που «φυτρώνουν» παντού.
Σε τέτοια έκταση και με τέτοια ταχύτητα αυτό δεν έχει γίνει πουθενά αλλού. Είμαστε μήπως πολλοί αδιάφοροι για να αντιδράσουμε, ζητώντας τα αυτονόητα ή θεωρούμε ότι αυτή είναι η σωστή κατεύθυνση;
Το μόνο βέβαιο είναι ότι αν δεν συνειδητοποιήσουμε τώρα αυτό που συμβαίνει, δύσκολα θα μπορέσουμε να το «μαζέψουμε» στον επόμενο τόνο.
|
|
