Γράφει η Γιώτα Κουτσώνα*
Για μένα, το τατουάζ και το piercing δεν είναι μόδα. Είναι τέχνη. Είναι τελετουργία. Είναι απόφαση. Δεν τρυπάω δέρμα. Αγγίζω σύνορα.
Το σώμα γίνεται ο τόπος όπου ο άνθρωπος θυμάται, απελευθερώνεται, μεταμορφώνεται. Δεν με αφορά το να “ανήκει” κάποιος κάπου, ούτε το αν είναι trend. Με αφορά αν αυτό που κάνει, το κάνει για τον εαυτό του.
Και το πώς θα αποτυπώσουμε το συναίσθημα και την ψυχή του στο δέρμα του, σαν παράσημο ζωής.
Από τα 15 μου ασχολούμαι συστηματικά με τη ζωγραφική.
Και μέχρι σήμερα, συνεχίζω να εκπαιδεύομαι: μαθήματα τέχνης, σεμινάρια για το ανθρώπινο σώμα, μελέτη μεγάλων ζωγράφων, τεχνικές τατουάζ, ακόμα και ψυχολογία για να μπορώ να βλέπω κάτω από την επιφάνεια. Για να καταλαβαίνω τι αγγίζω, πριν το αγγίξω. Γιατί αυτό που «χτυπιέται» στο δέρμα, πολύ συχνά έχει ήδη συμβεί βαθιά μέσα.
Για κάποιους, αυτή η δουλειά μοιάζει εύκολη. Γρήγορη. Μπαίνεις, πληρώνεις, βγαίνεις. Εύκολο χρήμα. Εύκολο να την κάνεις, αν “πιάνει λίγο το χέρι σου”. Μόνο που δεν είναι έτσι.
Με κάθε πελάτη δουλεύω το σχέδιο custom. Κάθομαι, ακούω, νιώθω, μεταφράζω. Δεν εκφράζω τον εαυτό μου , εκφράζω τις σκέψεις των άλλων στο σώμα τους. Και γι’ αυτό, χρειάζεται ενσυναίσθηση.
Γιατί δεν αποτυπώνεις τη δική σου ψυχοσύνθεση. Αποτυπώνεις τη δική τους. Κάποιες φορές ταυτίζομαι.
Άλλες φορές, είναι κάτι τελείως ξένο.
Αλλά ακόμα και τότε, οφείλω να το σεβαστώ και να το αποδώσω στο έπακρο. Χρειάζομαι χρόνο. Χρόνο για να ετοιμάσω το σχέδιο. Τον χώρο. Το vibe με τον πελάτη. Να αποστειρώσω.Να διαλέξω αποχρώσεις. Να «πληγώσω» το δέρμα σωστά. Δεν κάνω «γρήγορες» δουλειές. Δεν ξέρω να σου μιλήσω για μόδα. Δεν με νοιάζει η ποσότητα. Δεν είμαι εδώ για να «εκτελέσω» ένα trend. Το πελατολόγιό μου είναι σταθερό εδώ και χρόνια. Άνθρωποι που επιστρέφουν. Που με εμπιστεύονται. Που έρχονται να επικυρώσουν κάτι βαθύ. Όχι απλώς να “στολιστούν”. Αλλά να βάλουν ένα σημάδι στο σώμα, εκεί που μέσα τους κάτι έχει ήδη αλλάξει. Για μένα, το τατουάζ και το piercing είναι ιεροτελεστία.
Είναι ο τρόπος να πεις «Έτσι νιώθω τώρα», «Αυτό δεν θα με ορίζει πια» ή απλώς «Εγώ διαλέγω το σημάδι μου» Αλλά δεν εκφράζομαι μόνο μέσα από το σώμα των άλλων. Ζωγραφίζω. Από παιδί. Και στους πίνακές μου, καταθέτω κάτι από τη δική μου εσωτερική διαδρομή. Θα δεις αναγέννηση, πόνο, θλίψη, έρωτα, αγάπη. Κάποιες φορές, μόνο σιωπή.
Δεν με αφορά η τεχνική επίδειξη. Με αφορά η ψυχή που ακουμπά πάνω στο χρώμα. Ό,τι φτιάχνω, το φτιάχνω με ψυχή. Είτε είναι ένα tattoo στο σώμα σου, είτε είναι ένας πίνακας που κουβαλάει κάτι δικό μου. Όπως και η τέχνη μου, έτσι και η λογοτεχνία είναι ένα κομμάτι μου. Μου αρέσει να γράφω. Ιστορίες. Εικόνες. Συναισθήματα. Παραμύθια. Για την κόρη μου. Για να της αφήσω φως. Όπως αφήνω και στον καθένα που περνάει από το στούντιο μου. The Lighthouse Tattoo. Το όνομα δεν είναι τυχαίο. Ο φάρος είναι για εκείνους που βρίσκονται σε μετάβαση. Ένα σταθερό φως όταν τα νερά είναι σκοτεινά. Ένα κάλεσμα επιστροφής στον εαυτό. Let your light shine.
Όχι για να σε δουν οι άλλοι. Αλλά για να θυμηθείς εσύ ποιος είσαι.
*Γιώτα Κουτσώνα – Καλλιτέχνης και ιδιοκτήτρια του The Lighthouse Tattoo
