Υπάρχουν κάποια θέματα που ενώ μας αφορούν, δεν μας απασχολούν. Όπως για παράδειγμα αυτό των σκουπιδιών. Αρχίζουμε να ασχολούμαστε μόνο όταν κάτι δεν πάει καλά κι αρχίσουν τα “βουναλάκια” να κάνουν την εμφάνισή τους.
Υπάρχουν χώρες στην Ευρώπη που βρίσκονται έτη φωτός μπροστά στο θέμα της διαχείρισης απορριμμάτων, γεγονός που δε μαρτυρά απλά τεχνογνωσία, αλλά -κυρίως- κουλτούρα συλλογικής δράσης.
Για να πούμε, βέβαια, του στραβού το δίκιο κι εμείς ως περιφέρεια συγκριτικά δεν τα πάμε άσχημα.
Για τέτοια, όμως, θέματα σπάνια γίνεται συζήτηση δημόσια σε βάθος, ώστε να αντιληφθούν οι πολίτες τη σοβαρότητά τους. Οι τεχνικοί όροι και οι δαιδαλώδεις διαδικασίες έγκρισης, χρηματοδότησης και υλοποίησης τέτοιων έργων αποτελούν κατά κάποιο τρόπο ένα… οχυρό για όλους αυτούς που δεν θέλουν να εξηγήσουν τι σημαίνουν αυτά τα έργα. Με τα καλά τους και τα αρνητικά τους.
Επίσης, θέματα, όπως αυτά της κυκλικής οικονομίας, κρύβουν από πίσω τους πολύ greenwashing, πράσινο δηλαδή ξέπλυμα που σημαίνει πρακτικές που παρουσιάζονται ως βιώσιμες, ενώ στην πραγματικότητα απέχουν πολύ από το να είναι τέτοιες. Απαιτεί, όμως, γνώση για να μην πέσει κάποιος θύμα του «πράσινου» μάρκετινγκ που εσχάτως μας έχει κατακλύσει. Οπότε έχει μεγάλη σημασία το από που επιλέγουμε να ενημερωθούμε και τι κάνουμε ως πολίτες στη δική μας καθημερινότητα για όλα αυτά.
