Κάθε εποχή έχει και τους λεγόμενους καθοδηγητές κοινής γνώμης. Για την ακρίβεια έχει τους καθοδηγητές κοινής γνώμης που της αξίζουν. Opinion leaders λεγόταν παλιά, influencers λέγονται σήμερα. Άλλες εποχές μπορεί να ήταν εκκεντρικοί και ανατρεπτικοί καλλιτέχνες, κάποιες άλλες νεολαίοι που καλούσαν σε επανάσταση, όπως κατά το γαλλικό Μάη του ’69.
Στο σήμερα, οι influencers είναι κάτι τυπάκια αγράμματα, τα οποία ούτε από τέχνη ξέρουν, ούτε πνεύμα διαθέτουν. Το αντίθετο συμβαίνει, μάλιστα, καθώς καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια να δείξουν ότι η παντελής απουσία ταλέντου, μπορεί να αναδειχθεί στο μεγαλύτερο προτέρημα. Λέγεται κι αλλιώς η τέχνη του να σε αποθεώνουν, ενώ δεν κάνεις τίποτα.
Από χθες, λοιπόν, ασχολούμαστε με κάτι παλικάρια της trap που πήγαν σε μια εκδήλωση για να λύσουν τις διαφορές τους με κλωτσιές και μπουνιές. Γιατί προφανώς αυτούς η μουσική όχι μόνο δεν τους εξημερώνει, αλλά αντίθετα τους προκαλεί τέτοια ένταση που τους οδηγεί να παίζουν ξύλο κατά τη διάρκεια μιας κοινωνικής εκδήλωσης.
Και δεν θα ήταν τόσο μεγάλο το θέμα, αν τα -λέμε τώρα- τραγούδια τους δεν προβάλλονταν τόσο πολύ κυρίως εντός των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, όπου γνωρίζουν πρωτοφανή δημοφιλία. Και μαζί με τα τραγούδια, τα πρόσωπα και οι συμπεριφορές τους.
