Χθες βράδυ, το Δημοτικό Ωδείο Κοζάνης (ΔΩΚ) σε όλους όσους καταφέραμε να χωρέσουμε στο μεγάλο χωλ της ΚΔΒΚ χάρισε μια ατμόσφαιρα βαθειάς θρησκευτικής μυσταγωγίας. Ύμνοι Βυζαντινοί σε συνδυασμό με έργα Ευρωπαίων κλασικών συνθετών παγκοσμίου φήμης: του Albinoni, του G.B. Pergolesi, του A.Vivaldi και του W, A, Mozart δόνησαν την ηλεκτρισμένη από τα γεγονότα της προηγούμενης μέρας ατμόσφαιρα του φουαγιέ της Βιβλιοθήκης προκαλώντας ρίγη συγκίνησης στους πολυπληθείς ακροατές.
Το Ορχηστρικό Σύνολο του ΔΩΚ μαζί με τη Μικτή Χορωδία του, 80 συνολικά χορωδοί και μουσικοί, αξιοθαύμαστοι όλοι τους, μικροί και μεγάλοι, μας μύησαν από χθες με τον καλύτερο τρόπο στις ψαλμωδίες και στους ύμνους των Παθών της Μεγάλης Εβδομάδας. Στον ανυπέρβλητο πόνο της Παναγίας μπροστά στον Σταυρωμένο Χριστό με το Stabat Mater του Pergolesi αλλά και στη Δόξα του Κυρίου Χριστού και Θεού με το Laudate Dominum του Mozart. Η μεγάλη κατάπληξη των ακροατών – θεατών ήρθε με τον Ακάθιστο Ύμνο των Χαιρετισμών, «Τη Υπερμάχω στρατηγω» και με τους κλασικούς βυζαντινούς ύμνους της Μεγάλης Εβδομάδας σαν «τον Νυμφώνα σου βλέπω», «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου» και το «Ιδού ο Νυμφίος».
Εκείνο όμως που έλειπε τελικά από την υπέροχη χθεσινή, άρτια σε μουσική εκτέλεση, βραδιά για να χαρίσει απλόχερα και την απαραίτητη βαθειά θρησκευτική κατάνυξη των Μεγάλων Ωρών της εβδομάδας που ακολουθεί, της Μεγάλης Εβδομάδας των Παθών ήταν ο ειδικός λατρευτικός χώρος, η Εκκλησία δηλαδή, που ο καθένας από μικρό παιδί έχει μάθει να έρχεται σε στενή προσωπική επαφή με τον Χριστό ή τον Θεό για να εκφράσει με μια προσευχή τον πόνο της καρδιάς του.
Μια μικρή ομάδα από Τελώνες και Φαρισαίους, είχαν φροντίσει, τις προηγούμενες μέρες, να δημιουργήσουν θόρυβο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης λέγοντας ότι οι Εκκλησίες του Θεού δεν είναι για τέτοιες εκδηλώσεις, παρά μόνο για προσευχή. Ήμαρτον! Σε ποιόν άραγε θεόν αυτοί πιστεύουν; Δεν ξέρουν από γεννησιμιού τους ότι προσευχή και μουσική πάνε μια ζωη αντάμα; Οι ύμνοι του Δαυίδ από την Παλαιά Διαθήκη ακόμα γράφτηκαν για ώρες προσευχής και βαθειάς θρησκευτικής λατρείας! Με μουσική λάτρευαν τους θεούς τους ακόμα και οι αποκαλούμενοι Ειδωλολάτρες διοργανώνοντας μάλιστα προς τιμήν αυτών μέχρι και μουσικούς αγώνες! Αλλά και οι πρωτόγονοι λαοί και οι Ιθαγενείς κάτοικοι σε πολλές περιοχές του πλανήτη Γη με μουσική και τραγούδια προσεύχονταν στους θεούς τους!
Στη σύγχρονη εποχή, όλα τα χριστιανικά δόγματα της Ευρώπης ανοίγουν τους ναούς τους και τους τόπους λατρείας τους προσφέροντας στους πιστούς τους και μη συναυλίες, κονσέρτα, χορωδίες και ούτω καθεξής για να γίνονται κοινωνοί στο κλίμα των Αγίων Ημερών με μεγαλύτερη ευλάβεια.
Στη χώρα μας μόλις χθες διοργανώθηκε ανάλογη συναυλία στη Θεσσαλονίκη, στη Ροτόντα, Ναό του Αγίου Γεωργίου, μετά την Απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης το 1912.
Στον Τόπο μας, ακολουθώντας μια παράδοση πολλών ετών, οι εκκλησίες της πόλης (Άγιος Νικόλαος, Άγιος Δημήτριος, Άγιος Κωνσταντίνος) από πολύ παλιά ήταν ανοιχτές σε ιστορικές Κοζανίτικες Κοσμικές χορωδίες σαν αυτές του Αγίου Νικολάου και της Ελίμειας για να ψάλλουν το τροπάρι της Κασσιανής τη Μεγάλη Τρίτη, κι από το 1991 και μετά σε διάφορα μουσικά εξωεκκλησιαστικά μουσικά σύνολα του ΔΩΚ, της Χορωδίας Δωματίου, των Διεθνών Σεμιναρίων κλασικής μουσικής για να παρουσιάσουν ποικίλες μουσικές εκδηλώσεις τόσο τα Χριστούγεννα και το Πάσχα όσο και άλλες περιόδους του χρόνου. Διοργανώνονταν μάλιστα πάντοτε με την αρωγή της Ιερας Μητρόπολης Σερβίων κ Κοζάνης και τη στήριξη εμπνευσμένων ιεραρχών σαν τον μακαριστό μητροπολίτη Διονύσιο Ψαριανό! Μέχρι και χορό τσάμικο με τραγούδια έστηναν οι παλιοί Κοζανίτες την πρώτη ημέρα του Πασχα με τον Δεσπότη μπροστά στην αυλή του Δεσποτικού!
Πού κοιμούνταν αυτοί οι διαμαρτυρόμενοι τόσα χρόνια και δεν έβγαζαν κιχ; Εκφράζουν άραγε έστω και στο νυχάκι του μικρού τους δαχτύλου τον αναγνωρισμένο από όλους τους ιεράρχες ευσεβή Λαό της Κοζάνης;
Για όλους τους ανωτέρω λόγους αποτελεί άξιον απορίας πως ο σημερινός Μητροπολίτης της Κοζάνης Παύλος ενέδωσε και υπέκυψε σε τέτοιου είδους αήθεις απειλές για διαδήλωση έξω από την Εκκλησία του Αγίου Δημητρίου την ώρα της μουσικής εκδήλωσης του ΔΩΚ και παρά την αρχική του συγκατάθεση, στην πορεία άλλαξε στάση εκφράζοντας επιφυλάξεις!
Ας ελπίσουμε ότι στο μέλλον ο φόβος και οι επιφυλάξεις θα αρθούν και θα κυριαρχήσει το φως και ο καθαρός λόγος του Χριστού που θέλει τις Εκκλησίες του ανοιχτές για όλους τους ανθρώπους, πιστούς και μη!
Καλό Πάσχα !
Φανή Φτάκα Τσικριτζή
