Συνέντευξη στη Βάϊα Λαμπροπούλου
Η φωτογραφία είναι το χόμπι της. Κέρδισε το 1ο βραβείο στο διαδικτυακό φωτογραφικό site DPGR, το 2ο και 3ο βραβείο σε πανελληνίους διαγωνισμούς φωτογραφίας. Φωτογραφίες της συμμετείχαν σε εκθέσεις πανελλήνιες και ευρωπαϊκές. Έχει στο βιογραφικό της τρεις εκθέσεις φωτογραφίας και ετοιμάζει video με φωτογραφικό υλικό της πόλης της Κοζάνης και όχι μόνο. Η Σούλα Παλέντζα έχει στο αρχείο της αμέτρητες φωτογραφίες και αγαπάει τους ανθρώπους, όπως λέει.
-Ποια ήταν η πρώτη σου φωτογραφία; Τι ένιωσες όταν την είδες τυπωμένη;
Η πρώτη-πρώτη φωτογραφία μου ήταν στην ηλικία των 10-12 ετών περίπου. Τα συναισθήματα δε, δέος και μαγεία φώλιασαν στην καρδιά μου και όταν μετά από χρόνια ασχολήθηκα σοβαρά πλέον, φούντωσαν και πάλι.
-Σούλα ξεκίνησες στο φωτογραφικό εργαστήρι Κοζάνης. Ήταν εκεί η πρώτη σου επαφή με την τέχνη της φωτογραφίας;
Κάναμε μαζί τα πρώτα μας βήματα στην φωτογραφία στο φωτογραφικό εργαστήρι του Δήμου Κοζάνης κάπου το 2004. Το ένα αγαπημένο μου χόμπι ήταν ο αθλητισμός, αλλά δεν ασχολήθηκα ποτέ. Το άλλο ήταν η φωτογραφία. Όταν οι συνθήκες ήταν ιδανικές, αποφάσισα να ασχοληθώ πλέον σοβαρά και να μπω πιο βαθιά στα μυστικά της.
Κρόκος:Το κόκκινο χρυσάφι
-Ποια φωτογραφία προτιμάς την αναλογική ή την ψηφιακή και γιατί;
Προτιμώ την αναλογική (είναι μαγεία ο σκοτεινός θάλαμος) αλλά συνεχίζω την ψηφιακή λόγω της ευκολίας και του κόστους.
-Ποια θέματα προτιμάς να φωτογραφίζεις; Ποια αρέσουν στον κόσμο;
Μου αρέσει ο άνθρωπος γενικά και οι δραστηριότητες του, αλλά δεν με αφήνουν αδιάφορη και τα υπόλοιπα θέματα (επιλέγω να φωτογραφίζω ανάλογα με την διάθεση μου). Στον κόσμο αρέσουν τα θέματα που κάνουν εντύπωση, τα ωραία χρώματα κ.α.
Ο Σιδηροδρομικός σταθμός γέμισε ζωή στην περίοδο του κορωνοϊού
– Έχεις αγαπημένη φωτογραφία; Τι είναι αυτό που σε κάνει να τις διακρίνεις;
Ναι έχω και όχι μια μόνο. Την ξεχώρισα από το συναίσθημα που βγάζει και τον βαθμό δυσκολίας κατά την λήψη.
-Θεωρείς πως οι φωτογραφίες είναι στιγμές που μπορούν να δώσουν φως στην εξέλιξη του ανθρώπου και των εποχών;
Ναι, παίζουν μεγάλο ρόλο στην εξέλιξη του κόσμου. Αποτυπώνουν και αφήνουν το στίγμα τους στις επόμενες γενιές αφού αποτελούν μελέτες για την ζωή των κατοίκων, τη διαφήμιση, τα κτήρια, το ντύσιμο, την καταγραφή εθίμων και τόσων άλλων θεμάτων.
-Έχεις βγάλει φωτογραφίες στην περίοδο του κορωνοϊού; Ποιο είναι το κοινό τους στοιχείο και ποιες οι διαφορές τις από τις λήψεις της προηγούμενης κανονικότητας;
Ασχολήθηκα λίγο με την λαϊκή αγορά και τους περιπάτους. Έχουν πολλά κοινά στοιχεία (φως, ένταση, ηρεμία, καθημερινότητα). Οι δε διαφορές είναι η ”μάσκα” και οι λιγοστοί πωλητές και καταναλωτές στην λαϊκή. Ο σιδηροδρομικός σταθμός από την άλλη μεριά, κατά την περίοδο του κορωνοϊού ήταν γεμάτος κόσμο σε αντίθεση με τον υπόλοιπο χρόνο.
-Ποια είναι τα σχέδια σου για το μέλλον;
Να είμαι γερή και ότι βρέξει …καλοδεχούμενο! (γέλια) Δεν κάνω σχέδια.
-Ποια φωτογραφία οραματίζεσαι να κλικάρεις και δεν την έχεις πετύχει ακόμη;
Το κλικ που έχω στο μυαλό μου έχει σχέση με την βροχή, αλλά δυο απόπειρες που έκανα δεν έφεραν το αποτέλεσμα που ήθελα. Ελπίζω στην τρίτη μου προσπάθεια. Έμαθα από τα λάθη μου!
