Πολλοί από εμάς μεγαλώσαμε με τη Φρουτοπία του Ευγένιου Τριβιζά. Ο Πίκος Απίκος, ο δαιμόνιος ρεπόρτερ, αλλά και ο Θάνος το Κολοκυθάκι ήταν από τους αγαπημένους ήρωες των παιδικών χρόνων.
Τότε δεν μπορούσα να φανταστώ ότι ο συγγραφέας της ιστορίας αυτής και τόσων άλλων αγαπημένων ήταν ένας καθηγητής εγκληματολογίας, ο οποίος στη μουντή και γεμάτη υγρασία Αγγλία θα μπορούσε να σκαρφίζεται τόσο όμορφες ιστορίες με πρωταγωνιστές τις πιπεριές και τα ντολμαδάκια.
Τον Τριβιζά τον είδα ξανά μέσα από τα μάτια των μικρών ανιψιών μου που είναι ενθουσιασμένες με τις τελευταίες ιστορίες του, σε σημείο που ο Ευγένιος Τριβιζάς πρωταγωνιστεί στα καθημερινά τους παιχνίδια.
Γιατί τα λέω όλα αυτά; Γιατί όσα τάμπλετ, κι όσα βιντεοπαίχνιδα κι αν έχει κάποιος, κανένα τους δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη μαγεία του παραμυθιού, ειδικά την περίοδο των Χριστουγέννων. Τότε που δίνεται η ευκαιρία σε μεγάλους και μικρούς να μοιραστούν στιγμές ξενοιασιάς, παιχνιδιού και ανάγνωσης μαζί και να ξεφύγουν σε κόσμους μαγικούς με τους δικούς τους φανταστικούς ήρωες.
Αυτό προσφέρουν τα καλά βιβλία και η ανάγνωση. Τη φαντασία και τη δημιουργικότητα που είναι απαραίτητες για να μπορέσουν τα παιδιά να εξελιχθούν νοητικά και να δημιουργήσουν τους δικούς τους κόσμους, αναγκαίους για την περιπλάνηση στη σκληρή πραγματικότητα.
