Μες στη σιωπή ανασαίνει ο καημός,
μα η καρδιά κραυγάζει το όνομά σου.
Κάθε παλμός, ένας χορός,
σε μονοπάτια που φωτίζει η σκιά σου.
Το δάκρυ κυλά, ποτάμι κρυφό,
στις όχθες του γράφεται η μνήμη.
Μα η ελπίδα, φλόγα μικρή,
σκορπάει τη νύχτα σαν να ’ναι αστραπή.
Αγάπη, φόβος, χαρά και οργή,
σε μια αγκαλιά σφιχτά δεμένα.
Κι η ψυχή, σαν παιδί,
τρέμει, γελά, ζητά τα χαμένα.
Είναι το συναίσθημα αλμυρό,
σαν θάλασσα που γαληνεύει ή φουσκώνει.
Μα στη δίνη του, βρίσκεις σκοπό,
γιατί η ζωή μόνο έτσι δυναμώνει.
Σωτηρία Σιόγκα, μαθήτρια της Β΄τάξης του 4ου ΓΕΛ Κοζάνης
ΟΝΕΙΡΑ ΨΥΧΩΝ
Τι είναι τα Όνειρα Ψυχών; Δύο λέξεις χίλιες σημασίες. Σ’ αυτήν εδώ τη στήλη οι μαθητές και οι μαθήτριες του 1ου, 2ου, 3ου, 4ου ΓΕΛ Κοζάνης και του 6ου Γυμνασίου Κοζάνης μοιράζονται τα όνειρα, τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους μέσα από τα δικά τους ποιήματα, διηγήματα και άρθρα.
