Γίνονται ζυμώσεις για την επιστροφή της Καρυάτιδος και των Γλυπτών του Παρθενώνος από το Βρετανικό Μουσείο στο Μουσείο Ακροπόλεως.
Η πλειοψηφία του Βρετανικού λαού πρόσκειται υπέρ της επιστροφής της Καρυάτιδος και των Γλυπτών του Παρθενώνος στην Ελλάδα. Επίσης, η κοινή γνώμη, παγκοσμίως, τοποθετείται υπέρ της αποδόσεώς τους στη γενέτειρα γη τους. Οι Βρετανοί και το Βρετανικό Μουσείο γνωρίζουν το δίκιο της Ελλάδος, αισθάνονται την αδικία και αναζητούν εύσχημο τρόπο αποδόσεως-παραδόσεως της Καρυάτιδος και των Γλυπτών του Παρθενώνος στο Μουσείο Ακροπόλεως.
Η Ελληνική Πολιτεία ορθώς δεν απεμπολεί την ελληνική κυριότητά τους, στοιχείο το οποίο το Βρετανικό Μουσείο τεχνηέντως δεν αγγίζει. Η επιστροφή της Καρυάτιδος και των Γλυπτών του Παρθενώνος δεν μπορεί να έχει μορφή δανείου. Η αποδοχή από την Ελληνική Πολιτεία της επιστροφής αυτών υπό μορφή δανείου θα σήμαινε σιωπηρή αναγνώριση της κυριότητός τους από το Βρετανικό Μουσείο, ήγουν ηχηρή παραχώρηση κυριότητός τους προς το Βρετανικό Μουσείο από την Ελληνική Πολιτεία. Ούτε δάνειο λοιπόν, ούτε χρησιδάνειο.
Κατά την 24η Σύνοδο της Διακυβερνητικής Επιτροπής της UNESCO για την επιστροφή των Πολιτιστικών Αγαθών στις Χώρες Προέλευσης (ICPRCP), η οποία πραγματοποιήθηκε στις 29 και 30 Μαΐου 2024 στην πόλη των Παρισίων, η αντιπρόσωπος της εξ ανατολών γειτονικής μας χώρας, Τουρκίας, στην UNESCO, δήλωσε πως δεν γνωρίζει την ύπαρξη οθωμανικού εγγράφου που να δίδει την άδεια στον Έλγιν για αφαίρεση και απομάκρυνση των Γλυπτών του Παρθενώνος. Ουσιαστικά η αντιπρόσωπος της Τουρκίας υπεννόησε πως δεν υπήρχε οθωμανικό έγγραφο προς Έλγιν για αποκοπή των Γλυπτών του Παρθενώνος.
Αλλά και οθωμανικό έγγραφο αν υπήρχε, θα νομιμοποιούσε, κατά το Διεθνές Δίκαιο, την αφαίρεση και απομάκρυνση της Καρυάτιδος και των Γλυπτών του Παρθενώνος; Όχι, βέβαια.
Πρόταση προς το Ελληνικό Υπουργείο Πολιτισμού με σκοπό την περαιτέρω ευαισθητοποίηση της παγκόσμιας κοινής γνώμης προς επιστροφή της Καρυάτιδος και των Γλυπτών του Παρθενώνος στην Ελλάδα. Στα πλαίσια Σύμπραξης Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα, καλό θα ήταν να χρηματοδοτηθεί η παραγωγή διεθνούς κινηματογραφικής ταινίας.
Τίτλος της ταινίας: «Η πονεμένη Καρυάτιδα και τα Γλυπτά του Παρθενώνος». Σενάριο: Μεσάνυχτα στο Μουσείο Ακροπόλεως, με πομπή οι Καρυάτιδες, δηλ. οι αρχικώς στο Ερέχθειο επί αιώνες ευρισκόμενες και νυν στο Μουσείο Ακροπόλεως πέντε (5) παραστάσεις παρθένων, οι έχουσες την κώμην σε βοστρύχους και οι για τη χάρη και την κομψότητα αυτών θαυμαζόμενες νέες χορεύτριες των εν Λακωνία Καρυών, κλαίουσες σπαρακτικά ζητούν από τον θεό Δία την από το Βρετανικό Μουσείο επιστροφή στο σπίτι τους, στο Μουσείο Ακροπόλεως, της με τα ίδια χαρακτηριστικά με τις πέντε έκτης αδελφής τους, απούσης κατά τους δύο τελευταίους αιώνες, και των Γλυπτών του Παρθενώνος. Ο Δίας, γνωστός από την ελληνική Μυθολογία για τις μεταμορφώσεις του – π.χ. μεταμορφώθηκε σε αετό και απήγαγε το βρέφος Γανυμήδη, καθιστώντας το οινοχόο του στον Όλυμπο, μεταμορφώθηκε επίσης σε ταύρο και απήγαγε την Ευρώπη, κόρη του Φοίνικα και της Τηλέφασσας, με την οποία απέκτησε τρία παιδιά, ήτοι τον Μίνωα, τον Ραδάμανθυ και τον Σαρπηδόνα, κ.λπ. – βλέπει με συμπάθεια την παράκλησή τους. Χωρίς να εμφανιστεί μπροστά στις ίδιες, δια ήχου της φωνής του, τις λέγει πως κατανοεί το δικαιολογημένο παράπονό τους και πως θα άρει το άδικο. Μεταμορφώνεται ο ίδιος αυτοστιγμεί σε … δυνατό αέρα και παραλαμβάνει εν ρυπί οφθαλμού από το Βρετανικό Μουσείο την Καρυάτιδα, που επί 200 χρόνια είναι πικραμένη λόγω της βίαιης απομάκρυνσής της από τις αδελφές της, και τα Γλυπτά του Παρθενώνος. Ανακτώντας δε την αρχική του μορφή, ο Δίας εμφανίζεται μπροστά στις αδελφές της, και παραδίδει στις ίδιες την αδελφή τους και τα Γλυπτά του Παρθενώνος. Οι πέντε (5) Καρυάτιδες του Μουσείου Ακροπόλεως, αρχικά έκπληκτες μετά περιχαρείς, εναγκαλίζονται την αδελφή τους και όλες μαζί πλέουν σε πελάγη ευτυχίας. Και οι έξι (6) Καρυάτιδες ευχαριστούν τον θεό Δία. Ο Δίας με ένα του νεύμα τοποθετεί τα Γλυπτά του Παρθενώνος στη δέουσα για έκαστο Γλυπτό θέση και …χάνεται. Οι Καρυάτιδες, όλες μαζί σε μια παρέα, συζητούν επί ώρες μέχρι τα χαράματα για τα βιώματά τους, εκφράζουν τον πόνο τους λόγω του επί δύο αιώνες αποχωρισμού και αναπολούν το παλαιό κοινό παρελθόν τους. Η στην πατρώα γη άρτι αφιχθείσα Καρυάτιδα, έκτη, ακολούθως καταλαμβάνει τη θέση της στο Μουσείο Ακροπόλεως, και δη στο κενό δίπλα στις αδελφές της σημείο, για το οποίο η ίδια ήταν προορισμένη. Οι υπόλοιπες πέντε αδελφές της επιστρέφουν κι αυτές στις θέσεις τους. Όλα γίνονται μέσα στην ίδια νύχτα. Το πρωί, ο μεν κόσμος που επισκέπτεται το Μουσείο Ακροπόλεως δεν πιστεύει στα μάτια του, οι δε άνθρωποι του Βρετανικού Μουσείου διερωτώνται τίνι τρόπω απεμακρύνθησαν η Καρυάτιδα και τα Γλυπτά του Παρθενώνος εκ του Βρετανικού Μουσείου, όντως του τελευταίου ακεραίου, άνευ παραβιάσεως τινος θύρας ή παραθύρου αυτού.
Οι διάλογοι στο σενάριο θα αποδίδονται στην ελληνική γλώσσα. Ο λόγος; «Ει θεοί διαλέγονται, τη των Ελλήνων γλώττη χρώνται» (=Κάθε φορά που οι θεοί των αρχαίων Ελλήνων συζητούν, είτε μεταξύ τους είτε με τους ανθρώπους, την ελληνική γλώσσα χρησιμοποιούν). Κικέρων, Ρωμαίος ρήτορας και πολιτικός (106 π.Χ.- 43 π.Χ.).
Βεβαίως θα ακολουθήσει μεταγλωττισμός της ταινίας σε ξένες γλώσσες για να τύχει ευρείας απήχησης διεθνώς.
Η επιστροφή της τεθλιμμένης μας Καρυάτιδος και των προσφιλών μας Γλυπτών του Παρθενώνος οίκαδε, στην πατρίδα τους, (Ελλάδα-Αθήνα), και οίκοι, στο σπίτι τους, (Μουσείο Ακροπόλεως), η οποία (επιστροφή) δρομολογείται και προώρισται να διευθετηθεί, -ευχόμεθα συντόμως – θα αποτελέσει το γεγονός του ενεστώτος αιώνος.
Μετά χαράς θα υποδεχθούμε την καταπονημένη Καρυάτιδά μας και τα αγαπημένα μας Γλυπτά του Παρθενώνος, όταν με το καλό έλθουν στη χώρα μας και εμπλουτίσουν τα εκθέματα του πιο αξιόλογου Αρχαιολογικού Μουσείου στον κόσμο, ήτοι του Μουσείου Ακροπόλεως.
