Τα ιστορικά πρόσωπα, όπως ο Γ. Λασσάνης, είναι διαχρονικά και δεν αντικαθίστανται ούτε από τον λογότυπο του Δήμου Κοζάνης. Του Δημ. Κλείδη

Τον αστερισμό του νεωτερισμού επικαλούνται ωρισμένοι στην καταβαλλόμενη προσπάθειά τους να αιτιολογηθεί η ψήφιση του νέου λογοτύπου του Δήμου Κοζάνης.
Έτσι, στον βωμό των καθημερινά πολλαπλασιαζομένων νέων τάσεων θυσιάζουν ό,τι προηγουμένως υπήρχε και συγκεκριμένα στον λογότυπο του Δήμου Κοζάνης την μορφή του Γεωργίου Λασσάνη, με την πρόχειρη δικαιολογία ότι ο προηγούμενος λοτότυπος είναι το «παλιό», το οποίο υποχωρεί μπροστά στο «νέο».
Ο ισχυρισμός αυτός θα είχε κάποια βασιμότητα, εάν επρόκειτο για λογότυπο κάποιας εμπορικής εταιρίας ή επιχείρησης, της οποίας ο φορέας οποτεδήποτε θελήσει δεν δυσκολεύεται να αντικαταστήσει την απεικόνιση ενός προϊόντος (πράγματος) με την αντίστοιχη κάποιου άλλου προϊόντος (πράγματος).
Στην περίπτωση, όμως, του Δήμου Κοζάνης ο λογότυπος αφορά την μορφή – σύμβολο ενός προσώπου. Του Γεωργίου Λασσάνη, του Φιλικού, του Ιερολοχίτη, του Αγωνιστή της Επανάστασης, του πολεμιστή, του Ανώτατου Αξιωματικού, του πολιτικού, του συγγραφέα. Ενός προσώπου, το οποίο άφησε το στίγμα του, με την οποιαδήποτε ιδιότητα και αν είχε από οπουδήποτε και αν πέρασε. Ενός προσώπου, που έγραψε ιστορία στον τόπο του και αλλαχού, για το Έθνος ολόκληρο. Ενός προσώπου, κοντολογίς, ιστορικού!… Και… «αι γενεαί πάσαι» γνωρίζουν ότι τα ιστορικά πρόσωπα δεν είναι πρόσκαιρα, ούτε εφήμερα, πολύ περισσότερο δεν συμβολίζουν το «παλιό»!… Είναι διαχρονικά!… Υπ’ αυτήν την έννοια, δεν υποχωρούν, ούτε αντικαθίστανται, αλλά παραμένουν εσαεί στην επικαιρότητα, για να υπενθυμίζουν τα όσα σημαντικά επετέλεσαν!…
Κατά συνέπειαν, η επιχειρούμενη προσπάθεια συσχετισμού και ισοπέδωσης των πάντων (πραγμάτων – προσώπων) είναι, αν μη τι άλλο, ατυχής, απαράδεκτη και απορριπτέα. Πόσω μάλλον, όταν το «νέο» – που συμβολίζει τι (;), είναι ακατανόητο και άσχετο με τον Δήμο Κοζάνης – έρχεται να εκτοπίσει από τον λογότυπο την διαχρονικά ιστορική μορφή του Γεωργίου Λασσάνη!…
Είναι γνωστόν, ότι ο λογότυπος αποτελεί συνδυασμό της προς τα έξω εικόνας μιας ιδέας, μιας ιδιότητας, ενός προϊόντος, ονοματιζομένων και της σχέσης αυτών με τον φορέα από τον οποίο προέρχονται, σε συντομογραφία. Αυτά τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του λογότυπου είναι ο πυρήνας αυτού. Ο οποίος, όμως, δεν υπάρχει στον νέο λογότυπο του Δήμου Κοζάνης. Έτσι, όποιος τον αντικρύζει στα έντυπα ή αλλού, διερωτάται: Πώς ονομάζεται το προ των οφθαλμών του σχήμα; Τί συμβολίζει; Τί σχέση έχει με τον Δήμο Κοζάνης; Το οξύμωρο και παράδοξο είναι ότι ψηφίσθηκε, κατά πλειοψηφία, μεν ο νέος λογότυπος, πλην όμως, ούτε λέξη, μέχρι τώρα, για τα παραπάνω, για την… «ταμπακιέρα»!…
Είναι, επίσης, σαφές ότι ο λογότυπος είναι το έμβλημα, το «σήμα κατατεθέν» του φορέα από τον οποίο προέρχεται, σχετίζεται και τον εκπροσωπεί συντομογραφικά στις προς τους τρίτους σχέσεις του. Είναι δηλαδή το ιδιαίτερο γνώρισμα, με το οποίο ξεχωρίζει και διακρίνεται ο φορέας του από παρόμοια σχήματα. Μάλιστα, η ιδιαιτερότητα αυτή στα εμπορικά σήματα, προστατεύεται από τον νόμο, για τυχόν παραποιήσεις, παρομοιώσεις, αντιγραφές εν μέρει κ.λ.π.
Για τον λογότυπο του Δήμου Κοζάνης, οι δημότες δικαιούνται να εκφράζουν τις απόψεις τους – αρκεί αυτές να είναι καλόπιστες – εγκρίνοντας ή απορρίπτοντας τα διαπραττόμενα. Αν συμβαίνει μάλιστα η ληφθείσα απόφαση να μην είναι ομόφωνη, τότε ο διάλογος είναι απαραίτητος, που όχι σπάνιες φορές αποβαίνει και εποικοδομητικός. Σε κάθε περίπτωση, δεν είναι λίγοι οι δημότες, που πιστεύουν ότι η ληφθείσα απόφαση πάσχει, καθότι δεν στηρίζεται στα στοιχεία του πυρήνα του λογότυπου. Αντιθέτως, συντάσσονται με την άποψη ότι τα ιστορικά πρόσωπα – σύμβολα είναι διαχρονικά και δεν πρέπει να αντικαθίστανται από σχήματα ακατανόητα, καλυπτόμενα υπό τον μανδύα του «νέου». Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ότι κάθε «νέον» είναι, εξ’ ορισμού, απορριπτέο, παρά μόνον εκείνο το οποίο έρχεται να εκτοπίσει κάθε τι το ιστορικό, όπως στον λογότυπο. Το ιστορικό είναι διαχρονικό και παραμένει εσαεί, για να φωτίζει, διδάσκει, παραδειγματίζει!…
Άλλωστε, στα ιστορικά πρόσωπα – μεταξύ των οποίων και στον Γεώργιο Λασσάνη – οφείλεται το ότι οι μεταγενέστερες γενεές – και οι τωρινές που ψήφισαν τον νέο λογότυπο – αναπνέουν τον αέρα της προσωπικής ελευθερίας, του ελεύθερου συλλογισμού, της ελεύθερης έκφρασης, των ατομικών δικαιωμάτων!…
Τιμή και σεβασμός λοιπόν, στα ιστορικά πρόσωπα!… Και, προ πάντων, στον Γεώργιο Λασσάνη!…
ΔΗΜ. ΚΛΕΙΔΗΣ