Τα κουτιά μας

2 Min Read

 

Όλοι έχουμε σε εικόνα το πως πρέπει να μοιάζει η τελειότητα. Με μια οικογένεια, την οποία αποτελούν ένας μπαμπάς, ψηλός και καστανόξανθος, μια μαμά λυγερόκορμη και με ανοιχτόχρωμα μάτια που κρατούν από το χέρι ένα αγοράκι κι ένα κοριτσάκι. Κανονική εικόνα περιοδικού δηλαδή, φουλ στο photoshop.

Τι; Μη μου πείτε όχι. Μη μου πείτε πως η δική σας εικόνα για την τελειότητα περιλαμβάνει μόνους γονείς, ομοφυλόφιλους, ανάπηρα και άρρωστα παιδιά; Μη μου πείτε ότι τολμάτε να αποτελείτε αυτό το απειροελάχιστο 0,00001% του πληθυσμού που δε βάζει τη ζωή του σε κουτιά και μπορεί να διαχωρίσει την ενίοτε ψεύτικη εικόνα της τελειότητας από την πραγματική ευτυχία;

Τότε μάλλον κάτι θα έχει πάει στραβά μ’ εσάς. Ίσως δεν φοιτήσατε στο σχολείο της γειτονιάς με τη δασκάλα που ξεχώριζε τα παιδιά σε γιατρών και κοινών θνητών ή δεν εκτεθήκατε σε άπειρες ώρες πλύσης εγκεφάλου, μέσω τηλεόρασης. Ίσως πάλι και να είστε παιδιά του E.T. που οι εξωγήινοι γονείς σας, σας βαρέθηκαν και σας έκαναν εξαγωγή στο φιλόξενο πλανήτη γη.

Ότι και να συμβαίνει, αποτελείτε την εξαίρεση του κανόνα που θέλει τους περισσότερους, ενώ απέχουν τόσο πολύ από την εικόνα της τελειότητας, να ξοδεύουν το τελευταίο τους ευρώ μαζί με το εναπομείναν καμένο εγκεφαλικό κύτταρο, για να παραστήσουν κάτι άλλο από αυτό που μπορεί να τους δώσει πραγματική ευτυχία. Σας σφίγγουμε το χέρι και σας συμπονούμε, γιατί σίγουρα αυτή η κοινωνία δεν είναι φτιαγμένη στα μέτρα σας.

Ιωάννα

[email protected]

Μοιραστείτε την είδηση