Το 2016 η κυβέρνηση, με την …προέκταση του τρίτου «αριστερού» μνημονίου, αύξησε σημαντικώς τις φορολογικές επιβαρύνσεις των πολιτών. Αυξάνοντας φόρους και εισφορές, μειώνοντας το αφορολόγητο, κόβοντας συντάξεις και κοινωνικά επιδόματα. Και προσδοκούσαν, οι οικονομικοί της «εγκέφαλοι» ότι, ως αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής τους επιλογής, το τρέχον οικονομικό έτος, το 2017, θα έχουν σημαντική αύξηση των φορολογικών εσόδων. Ότι δηλαδή θα εισπράξουν περισσότερα από τους πολίτες.
Αμ, δε. Οι εισπράξεις, όχι μόνον υστέρησαν κατά ένα δισεκατομμύριο και πλέον, από τον στόχο που είχε τεθεί, αλλά ήταν και, κατά το ίδιο ποσόν περίπου, μικρότερες από εκείνες του 2016. Δείχνοντας στους «εγκεφάλους» αυτούς, ότι δεν είναι πάντοτε υποχρεωτικό, όταν ανεβάζεις και άλλο το «ταβάνι» των φόρων, να ανεβαίνουν αναλόγως και οι εισπράξεις. Διότι υπάρχουν όρια αντοχής, των μισθοσυντήρητων και συνταξιούχων, αυτών δηλαδή από τους οποίους προέρχεται το μέγιστο μέρος της φορολογίας εισοδήματος. Όρια, που όταν ξεπερνιούνται ισχύει πια το «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος».
Αδίδακτοι λοιπόν από την ζωή, από την πραγματικότητα, συνεχίζουν την ίδια πολιτική. Αυξάνουν και άλλο την φορολογία. Και καταρτίζουν ένα προϋπολογισμό, στον οποίο εγγράφουν τις προσδοκίες τους για μεγαλύτερα έσοδα. Προσδοκίες που αγνοούν την έννοια του πεπερασμένου. Τον εμφανίζουν μάλιστα ως προϋπολογισμό …κοινωνικής δικαιοσύνης, όταν κύριο γνώρισμα του είναι η σφαγή των φτωχότερων. Με πιο χαρακτηριστική περίπτωση την στέρηση του ΕΚΑΣ, το οποίο είχε θεσπίσει η κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου και δεν διανοήθηκε να το καταργήσει καμία δεξια κυβέρνηση εκτατέ, από 140.000 δικαιούχους. Οι οποίοι θα λάβουν την τελεύτα δόση με την σύνταξη του Δεκεμβρίου και του χρόνου μηδέν.
Άλλο ένα από τα γλαφυρά αυτού του προϋπολογισμού είναι ότι εκείνοι που τάχα θα καταργούσαν τον ΕΝΦΙΑ με έναν νόμο, με ένα μόνον άρθρο, εγγράφουν αύξηση εσόδων από τον ΕΝΦΙΑ κατά 179 εκατομμύρια. Και με τη γνωστή «δημιουργική λογιστική» εμφανίζουν τον προϋπολογισμό τους πλεονασματικό. Επειδή δεν πληρώνουν τα σχεδόν πέντε δις που χρωστούν σε πολίτες και επιχειρήσεις. Και επειδή περικόπτουν και άλλο τις κοινωνικές παροχές σε ανέργους –που αυξάνονται- και όσους έχουν ανάγκη κοινωνικής στήριξης.
Κατόπιν όλων αυτών δεν έχω παρά να επαναλάβω την χθεσινή κατακλείδα: Μην ακούσω τίποτε για νεοφιλελεύθερη πολιτική. Αυτά όλα, είναι άκρως …αριστερά και ριζοσπαστικά. Το λέει και ο Αλέξης.
Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
