Η πρόταση της συνοδεύτηκε από τα χειροκροτήματα του ακροατηρίου.
Απευθυνόμενη στους ενόρκους είπε: « Με την απόφασή σας θα ήθελα να μην αφήσετε να ξεχαστεί η ψυχή του Κωστή. Να αναβιώσει και να δικαιωθεί. Είχε άδικο, τρομακτικό και απαίσιο θάνατο, στον οποίο συνέβαλε η ίδια η μητέρα του. Πράγματι είναι μια Μήδεια της σύγχρονης εποχής. Χειρότερη από Μήδεια, γιατί ωθήθηκε από πραγματικά ταπεινά αίτια, γιατί ήθελε να απαλλαχθεί από την οικονομική υποχρέωση των οφειλών. Αυτό θα πρέπει να καταδικαστεί για να αναβιώσει η θύμηση, η ψυχή του Κωστή…»
Προηγουμένως στην εισήγηση της η Εισαγγελέας ανέφερε πως λείπουν τα αποδεικτικά στοιχεία που οδηγούν ευθέως στην εξαγωγή κάποιου συμπεράσματος για την αιτία θανάτου.
Όπως είπε: « Η οποιαδήποτε αμφιβολία μετρά υπέρ του κατηγορουμένου. Ακριβώς επειδή στην υπόθεση αυτή ευθεία απόδειξη δε μπορεί να υπάρξει, είναι αναγκαία η προσφυγή στην επαγωγική απόδειξη. Πρέπει να δούμε ποιά είναι αυτά τα στοιχεία».
Η Εισαγγελέας είπε χαρακτηριστικά:
«-Το πτώμα βρέθηκε στο κτήμα του πατριού του Κωστή , ο οποίος το επισκεπτόταν.
-Ο πατριός επικαλέστηκε την αυτοψία της αστυνομίας και την κατάθεση του κυνηγού.
– Υπάρχει σαφής ένδειξη πως στόχος όσων έβαλαν το πτώμα εκεί ήταν να το κρύψουν και όχι να ενοχοποιήσουν κάποιους.
– Το σημείο ταφής ήταν επιμελώς μελετημένο. Η πρόσβαση ήταν δυνατή σε σαρκοβόρα ζώα, που θα μπορούσαν να εξαφανίσουν το κρίσιμο στοιχείο, να βρίσκονταν δηλαδή τα σπλάχνα του θανόντος
-Οι κατηγορούμενοι καθυστέρησαν να δηλώσουν την εξαφάνιση του Πολύζου. Δεν υπέδειξαν το αγροτεμάχιο της οικογένειας στο οποίο βρέθηκε το πτώμα
-Ήταν γνωστό στους κατηγορούμενους πως ο Κωστής δεν είχε σχέση με το Άγιο Όρος, αλλά υπέδειξαν πως θα μπορούσε να είχε πάει εκεί.
-Ο Κωστής βρέθηκε με ένδυση εσωτερικού σπιτιού, χωρίς παπούτσια. Την ημέρα εκείνη έβρεχε καταρρακτωδώς και όλοι οι γείτονες ήταν μέσα στα σπίτια τους. Η αιτία που δεν άκουσαν ήταν ή ο ήχος της βροχής ή ένας αθόρυβος τρόπος θανάτου. Θεωρώ πως έχει γίνει με δηλητηρίαση!
– Οι κατηγορούμενοι συνέχισαν τη ζωή τους, έκαναν καλοκαιρινές διακοπές. Τους ενδιέφερε η άμυνά τους και όχι να βρουν τι έγινε.
– Σε ηλικία 23 ετών ο Κωστής ήταν υπερχρεωμένος και όχι από επιλογή του. Δεν μπορούσε παρά να διαμαρτυρηθεί εκτός αν ήταν ηλίθιος. Ο Κωστής δεν ήταν. Ήταν πολύ έξυπνο παιδί και γνώριζε τι σήμαινε αυτό.
– Σοβαρότατη ένδειξη είναι η άρση του τηλεφωνικού απορρήτου. Αποδείχθηκε πως η κατηγορούμενη πήρε τηλέφωνο τον Σπύρο και όχι το σύζυγό της. Μετά τον αδερφό της. Ήταν εντελώς προσχηματική, ώστε να δημιουργήσει άλλοθι, ώστε να καταδείξει ότι εκείνη τη βραδιά ο πατριός του Κωστή ήταν στη Μαγούλα. Δεν αποδείχθηκε πως το κινητό είχε πρόβλημα, σύμφωνα και με τη λογική, για μια μόνο ημέρα.
-Ο πατριός απομακρύνθηκε από τον Ασπρόπυργο όπως καταθέτει η σπιτονοικοκυρά του. Ακόμη σοβαρά στοιχεία είναι τα ψεύδη της κατηγορουμένης πως πραγματοποίησε κλήσεις προς τα νοσοκομεία, που δεν έχουν καταγραφεί, αλλά και το ότι δεν ενημέρωσε το σύντροφό της αμέσως.
Ο πατριός έφυγε από τη Μαγούλα, πήγε στη Σιάτιστα, σκότωσαν τον Κωστή και τον έθαψαν στο κτήμα. Ο ιατροδικαστής αποδίδει το θάνατο 10 μήνες νωρίτερα, δηλαδή στο χρόνο που αποδίδεται η δολοφονία.
– Πέρα από κάθε λογική αμφισβήτηση, ο πατριός του θύματος δε βρισκόταν στην Αττική, αλλά στη Σιάτιστα, όπου με τη σύζυγό του σκότωσαν τον Κωστή.
– Ο Κωστής στερήθηκε τα πάντα από μικρός, από κάθε έννοια περιουσίας και στο τέλος από το αγαθό της ανθρώπινης ζωής.
-Το σώμα του διαμελίστηκε από τα σαρκοφάγα ζώα, δε νομίζω πως είναι μια προοπτική ή κάτι που μπορεί να σκεφτεί ακόμη και εχθρός κάποιου.»
Στη συνέχεια το λόγο πήρε ο συνήγορος υπεράσπισης των κατηγορουμένων. Στην αγόρευση του τόνισε πως κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας, δεν προέκυψε κάποιο ακράδαντο στοιχείο για τον τρόπο και το χρόνο της δολοφονίας του Κωστή. Υποστήριξε πως δεν υπήρξε ούτε ένας μάρτυρας που να είδε το αυτοκίνητο του πατριού τη μοιραία νύχτα στη Σιάτιστα, αλλά ούτε και το πώς οι κατηγορούμενοι μπορεί να πήγαν στο κτήμα. Όπως είπε, «τα λάθη δεν υποδηλώνουν ότι είναι κάποιος δολοφόνος.»
http://www.anikolouli.gr/index.php?pathID=1_2_70_56_109&aid=6310
Οι απολογίες της μητέρας και του πατριού
Με τη φράση «Όσα χρόνια και να περάσουν ο πόνος θα είναι ο ίδιος», ξεκίνησε την απολογία της η γυναίκα που μαζί με τον σύζυγο της κατηγορούνται για την ανθρωποκτονία από πρόθεση από κοινού σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, του ίδιου της του παιδιού.
Η κατηγορούμενη αναφέρθηκε στην εξοχική κατοικία στην Χαλκιδική που απέκτησαν με δάνεια που πήρε στο όνομα του ο Κωστής, λέγοντας πως η αγορά αυτή ήταν ιδέα του 23χρονου, γιατί ήθελε να φτιάξει το μέλλον του.
Όπως είπε: «Είχε πουλήσει το διαμέρισμα στη Σιάτιστα, γιατί δεν ήθελε να έχει σχέση με την οικογένεια του πατέρα του. Ήθελε να αποκτήσει σπίτι στη Χαλκιδική, γιατί εκεί ευνοείται η μελισσοκομία. Αυτό του άρεσε. Είχαμε 120 μελίσσια που τα πηγαίναμε σε διάφορες περιοχές. Ήταν χαρούμενος μ’ αυτό το πλάνο…».
Σε ερώτηση του προέδρου για ποιο λόγο πούλησαν το αγροτικό αυτοκίνητο σε χαμηλή τιμή και αν γνώριζε ότι στο αυτοκίνητο βρέθηκε κηλίδα αίματος, απάντησε: «Δεν υπήρχε κανείς λόγος, δεν είχαμε κάτι να κρύψουμε. Αν είχαμε κάνει κάτι, η άποψη σας είναι πως θα πηγαίναμε να το πουλήσουμε βρώμικο; Η κηλίδα αίματος θα μπορούσε να είναι οποιουδήποτε..»
Κατά την απολογία της επέμεινε πως η Αστυνομία της απαγόρευσε να πάει στο σημείο που βρέθηκε νεκρός ο Κωστής, ενώ η εξέταση της συνεχίστηκε με τα γεγονότα της μοιραίας βραδιάς. «Εκείνο το βράδυ» είπε στο δικαστήριο, «κάθισα αρκετή ώρα στον υπολογιστή μέχρι να πάρω τηλέφωνο τον Σπύρο. Πίστευα πως θα ήταν εκεί και θα έπαιζαν μπιρίμπα. Δεν πήγε το μυαλό μου πως δεν θα επιστρέψει…»
Σε ερώτηση του προέδρου γιατί δεν επικοινώνησε αμέσως με το σύζυγο της απάντησε: « Για να αναγκαστώ να πάρω τηλέφωνο κάποιον άλλο, λογικά θα είχα προσπαθήσει πριν να καλέσω τον σύζυγο μου… έχουν περάσει τόσα χρόνια, δεν θυμάμαι… Το τηλέφωνο του συζύγου μου είχε πρόβλημα.»
Σε επόμενη ερώτηση αν είχε στην κατοχή της ένα συγκεκριμένο αριθμό τηλεφώνου ο οποίος χρησιμοποιούνταν από την οικογένεια, χωρίς όμως να έχει δηλωθεί ποτέ στην Αστυνομία, η κατηγορούμενη απάντησε πως δεν γνωρίζει ποιος χρησιμοποιούσε τον συγκεκριμένο αριθμό.
Μια εκ των τριών δικαστών της έδρας στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Καστοριάς, τη ρώτησε γιατί δεν καταγράφηκε η κλήση που ισχυρίστηκε πως έκανε στο τηλέφωνο του Κωστή το μοιραίο βράδυ.
Τότε εκείνη ανέφερε: «Δεν γνωρίζω γιατί δεν έχει καταγραφεί κάτι στα κινητά…».
«Είτε μας λέτε ψέματα είτε οι εταιρίες δεν έχουν καταγράψει τα στοιχεία» ήταν η αντίδραση της Δικαστού.
Όταν ρωτήθηκε για ποιο λόγο δεν καταγράφηκαν όλες οι κλήσεις που ανέφερε, όπως το ότι κάλεσε σε νοσοκομεία ψάχνοντας για τον Κωστή, απάντησε: «Δεν ξέρω, δε δουλεύω σε τηλεφωνική εταιρεία».
Στη συνέχεια η κατηγορούμενη απαντώντας σε ερώτηση της Εισαγγελέως ποια είναι η γνώμη της για το ότι το πτώμα του Κωστή βρέθηκε σε κτήμα της οικογένειας, είπε χαρακτηριστικά: «Αυτό να το ρωτήσετε σε εκείνους που το έκαναν..και κυρίως γιατί σκότωσαν τον Κωστή. Δεν είχαμε εχθρούς. Εκείνο το βράδυ έφυγε ντυμένος κανονικά Δεν ξέρω γιατί αφαίρεσαν τα παπούτσια του, ίσως ήθελαν να μας ενοχοποιήσουν. Ούτε ξέρω γιατί είχε τα ίδια ρούχα τόσους μήνες μετά. Δεν έχω αστυνομικό μυαλό…»
Δακρυσμένη η μητέρα του Κωστή, ολοκλήρωσε την απολογία της μετά από περίπου δυόμιση ώρες, λέγοντας: «Ποιά μάνα φτάνει στο σημείο να σκοτώσει το παιδί της για να κερδίσει κάτι;»
Η απολογία του πατριού
Λίγο μετά τις τρεις και μισή το μεσημέρι στην κατάμεστη αίθουσα του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Καστοριάς, ξεκίνησε την απολογία του ο πατριός του Κωστή Πολύζου.
Σε αντίθεση με τη σύζυγο του απαντούσε σύντομα και χωρίς πολλές λεπτομέρειες στις ερωτήσεις της έδρας.
Όπως είπε: «Ενημερώθηκα εκείνο το πρωί από την σπιτονοικοκυρά μου ότι με ψάχνει η γυναίκα μου. Τυπώσαμε αφίσες του Κωστή και ξεκινήσαμε να τον ψάχνουμε. Ήρθε κλιμάκιο των Ομάδων Πρόληψης και Καταστολής Εγκλήματος, για να δούμε που θα μπορούσαμε να τον εντοπίσουμε. Πήγαμε και μέχρι το χωράφι, το είδαμε από ψηλά και μας είπαν να το αφήσουμε, γιατί θα το ερευνήσουν αυτοί.
Η Αστυνομία μας απαγόρευε να βγούμε από το σπίτι και μας απέτρεπε να εμφανιζόμαστε σε τηλεοπτικές εκπομπές. Στις έρευνες, εμφανίστηκε κάποιος που είπε πως τον είδε σε μονή του Αγίου Όρους. Επιχείρησα να πάω τον Δεκαπενταύγουστο, αλλά δεν κατάφερα. Καταγγείλαμε την κ. Νικολούλη στο ΕΣΡ, γιατί μας κατηγορούσε και απορούσε που ήμασταν ελεύθεροι. Στην Ασφάλεια μας παρέπεμπαν από τον έναν στον άλλο. Όταν βρέθηκε το πτώμα του, μάθαμε τις λεπτομέρειες από το γραφείο της Αγγελικής Νικολούλη».
Σε ερώτηση σχετικά με το αγροτικό αυτοκίνητο που πούλησε, απάντησε: «Το πούλησα γιατί ήταν μεγάλο. Αποφασίσαμε να πάρουμε ένα πιο μικρό για να μας βολεύει στις μετακινήσεις.» Αναφερόμενος στην κηλίδα αίματος που βρέθηκε στο αυτοκίνητο, είπε χαρακτηριστικά: «Η κηλίδα αίματος μπορεί να είναι και δικιά μου. Κόπηκα αρκετές φορές, προσπαθώντας να κουμπώσω τον μουσαμά. Μπορεί να είχε κοπεί και ο Κωστής. Είχαμε κουβαλήσει κρέατα…»
Απαντώντας σε ερωτήσεις του προέδρου σχετικά με τις επίμαχες κλήσεις που η σύζυγος του ισχυρίστηκε ότι του έκανε, είπε: «Έκανα συνέχεια επανεκκινήσεις στο κινητό γιατί δε δούλευε. Εκεί που έμενα δεν έχει σήμα. Το μεσημέρι της Παρασκευής μίλησα και με τη γυναίκα μου και με τα παιδιά. Πήγα στο περίπτερο και πήρα καρτοκινητό. Θα τους καλούσα αργότερα αλλά κοιμήθηκα. Όπως ξάπλωσα έμεινα εκεί και ξύπνησα το πρωί. Επειδή έβρεχε δυνατά δεν βγήκα. Την άλλη μέρα το κινητό αποφάσισε να δουλέψει…»
Ο κατηγορούμενος αμφισβήτησε την κατάθεση της σπιτονοικοκυράς του στη Μαγούλα πως τον είδε να φεύγει την Παρασκευή στις 5 το απόγευμα και να μην έχει επιστρέψει μέχρι τις 12 τα μεσάνυχτα.Χαρακτηριστικός είναι και ο παρακάτω διάλογος:
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: «Σας πήρε στο τηλέφωνο εκείνο το βράδυ ο μικρός γιος;»
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: «Εγώ κοιμόμουν. Δεν δε με πήρε.»
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: «Τότε γιατί το καταθέτει ο μικρός;»
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: «Δεν ξέρω…»
Όταν ο πρόεδρος επέμεινε ρωτώντας τον αν αυτό που συνέβη με το κινητό του τηλέφωνο εκείνο το 15ωρο, συνέβη καμιά άλλη μέρα, απάντησε: «Όχι συνεχόμενα.» .
Όπως και η σύζυγος του στην απολογία της και εκείνος υποστήριξε πως δεν γνωρίζει σε ποιον ανήκει ο τηλεφωνικός αριθμός που χρησιμοποιούνταν από την οικογένεια, χωρίς όμως να έχει δηλωθεί ποτέ στην Αστυνομία.
Κατά την απολογία του ισχυρίστηκε πως είχε πει στους αστυνομικούς ότι το κτήμα που βρέθηκε ο Κωστής ανήκε στην οικογένεια του, ενώ υποστήριξε πως ο μόνος που διέδιδε πως δεν είχαν καλές σχέσεις με το θύμα ήταν ο παιδικός του φίλος Σπύρος Καλαμπούκας.
«Μετά την εξαφάνιση του Κωστή» είπε χαρακτηριστικά, «είχαμε αφήσει τα 120 μελίσσια στη Χαλκιδική. Είχαν μείνει καμιά εικοσαριά. Δηλαδή εκτός από την απώλεια του παιδιού, είχαμε και απώλεια εισοδήματος χάσαμε και τις μέλισσες».
Χαρακτηριστική ήταν η παρακάτω ερώτηση του προέδρου προς τον κατηγορούμενο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: « Όποιος έβαλε το πτώμα στο χωράφι, το έβαλε εκεί γιατί ήθελε να το κρύψει, ή να το φανερώσει και να σας ενοχοποιήσει;»
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: «Μάλλον ήταν προχειροδουλειά. Μέχρι και ο μικρός είπε: Ρε μαμά, που χώρεσε εδώ ο Κωστής; Προφανώς όποιος το έβαλε στο συγκεκριμένο σημείο, δεν ήξερε πως περνά κόσμος από εκεί.»
Κατέληξε λέγοντας: «Τον Κωστή τον αγαπάμε, είναι το παιδί μας. Κάναμε σχέδια, ανεξάρτητα από τα οικονομικά λάθη που κάναμε. Ήταν είναι και θα συνεχίσει να είναι ένα παιδί που το μεγάλωσα και προσπάθησα να του στήσω ένα μέλλον… Δεν έχουμε κάνει εμείς τον φόνο».
Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναμένονται μέσα στη μέρα η αγόρευση του συνηγόρου υπεράσπισης των δύο κατηγορουμένων και η ετυμηγορία της Εισαγγελέως.
