Θεσμοί μόνο

Υπάρχει μια έννοια που λέγεται θεσμός και όσο αφηρημένη κι αν ακούγεται, τόσο σημαντική είναι για την καθημερινότητα και την ποιότητα της ζωής μας.
Η εκπαίδευση για παράδειγμα ή η δικαστική εξουσία αποτελούν θεσμούς καθοριστικούς για την εξέλιξη μιας οποιασδήποτε κοινωνίας. Κοινωνίες χωρίς στιβαρούς θεσμούς είναι καταδικασμένες να αποτυγχάνουν ξανά και ξανά.
Η συζήτηση περί τους θεσμούς είναι πάντα επίκαιρη. Στη χώρα μας αυτή τη στιγμή για πολλούς λόγους. Η υπόθεση των λεγόμενων επισυνδέσεων και ο τρόπος που αυτή αποκαλύφθηκε κι έγινε η διαχείρισή της είναι μια τέτοια περίπτωση. Όταν, λοιπόν, κάτι πάει λάθος, οφείλουμε να το βρούμε και να το διορθώσουμε, ενισχύοντας τους θεσμούς και τις διαδικασίες αυτών και όχι συνεχίζοντας με το ίδιο λάθος.
Πριν μικρό διάστημα, παρακολουθήσαμε στη Μ. Βρετανία το πώς οι στιβαροί θεσμοί του εκεί κοινοβουλευτισμού είναι σε θέση να εξαναγκάσουν σε παραίτηση έναν πρωθυπουργό σε λίγες μόνο ώρες. Εδώ δεν θα μπορούσε να συμβεί ποτέ κάτι τέτοιο γιατί ο κοινοβουλευτικός έλεγχος γίνεται με εντελώς ανούσιο τρόπο. Κάτι τέτοιο βλέπουμε και στη δικαστική εξουσία και στον τρόπο που αυτή συναλλάσσεται με την εκτελεστική εξουσία. Το είδαμε ξεκάθαρα στη σύγκρουση ΑΔΑΕ Ντογιάκου.
Αν δεν φροντίσουμε για στιβαρούς θεσμούς, κινδυνεύουμε στο άμεσο μέλλον να έχουμε μια εκτεθειμένη και ανήμπορη δημοκρατία.