Με το καλοκαίρι να ξεκίνησε, άρχισαν να ανακοινώνονται και οι θεατρικές παραστάσεις που ανεβούν το επόμενο διάστημα στο Υπαίθριο Δημοτικό Θέατρο Κοζάνης, στο Υπαίθριο Θέατρο Πτολεμαίδας αλλά και στην Ποντοκώμη. Ο “Χρόνος” όπως κάθε χρονιά σας τις παρουσιάζει σε ένα κείμενο που θα ανανεώνεται, με όλες τις παραστάσεις .
Τρίτη14 Ιουνίου: Πτολεμαίδα, Υπαίθριο Θέατρο Πτολεμαίδας
Δευτέρα 11 Ιουλίου: Κοζάνη, Υπαίθριο Δημοτικό Θέατρο
«ΠΛΑΤΩΝΑ , ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΣΩΚΡΑΤΗ»
Η Αναπαράσταση της Δίκης του Σωκράτη
«ΠΛΑΤΩΝΑ , ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΣΩΚΡΑΤΗ»
στα αρχαία ελληνικά
με ελληνικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους
Η παράσταση που καθήλωσε χιλιάδες θεατές, μετά από sold παραστάσεις στη Θεσσαλονίκη αλλά και στη Ρουμανία, την Κύπρο και το Βιετνάμ όπου αποθεώθηκε από το Διεθνές Διπλωματικό Σώμα 27 Πρεσβειών στην ιστορική Όπερα του Ανόι, και μετά το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά , ξεκινά περιοδεία από τον Ιούνιο ανά την Ελλάδα και το εξωτερικό με 60 προγραμματισμένες παραστάσεις.
Η αυθεντική αυτή Αναπαράσταση της πιο συγκλονιστικής δίκης στην ιστορία του πολιτισμού, στην ίδια ακριβώς γλώσσα που μιλούσε ο Σωκράτης, κάνουν την παρακολούθηση της για τους θεατές, μια Η H H Η αυθεντική αυτή Αναπαράσταση της πιο συγκλονιστικής δίκης στην ιστορία του πολιτισμού, στην ίδια ακριβώς γλώσσα που μιλούσε ο Σωκράτης, κάνουν την παρακολούθηση της για τους θεατές, μοναδική βιωματική εμπειρία, έχοντας την αίσθηση ότι ζουν μέσα στην πραγματική ατμόσφαιρα εκείνης της μέρας της δίκης, κι όπου ο Σωκράτης και ο Μέλητος ενσαρκώνονται μπροστά τους ζωντανά.
Είναι η πρώτη φορά, που επιχειρείται και υλοποιείται, ύστερα από 2500 χιλιάδες χρόνια, να εκφέρεται η αρχαία ελληνική γλώσσα έτσι, ώστε ν’ ακούγεται με έναν φυσικό, άμεσο και οικείο τρόπο χωρίς χαρακτήρα πειραματισμού, αναδεικνύοντας την αδιάλειπτη ενότητα όλων των μορφών της ελληνικής γλώσσας από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.
Ο Δήμος Αβδελιώδης, εμπνευστής και δημιουργός αυτού του εγχειρήματος, έχοντας διδάξει την φωνητική ερμηνεία της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και καταθέτοντας παράλληλα μια νέα μετάφραση της «Απολογίας» που συνοδεύει με υπέρτιτλους την παράσταση, γράφει στο εισαγωγικό του σημείωμα:
«Mε την «Απολογία του Σωκράτη» το οικουμενικό πνεύμα του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού φθάνει στην πιο κορυφαία του στιγμή, γιατί γίνεται συνειδητή πράξη, αποκτώντας πραγματική και αναμφισβήτητη σωματική υπόσταση με τον Σωκράτη, ο οποίος αρνείται να ζει συμβατικά, χωρίς ελευθερία, και προτιμά το θάνατο, παρά να στερηθεί τον ενθουσιασμό και τη χαρά, σαν αναζήτησης του ουσιαστικού σκοπού της ύπαρξής μας.
Στην απολογία του, αποκαλύπτει τις τυποποιημένες και φοβικές συμπεριφορές των ανθρώπων και όλη την εικόνα ενός πολιτισμού που πελαγοδρομεί ασταμάτητα χωρίς πιλότο και χωρίς ξεκάθαρο δημιουργικό σκοπό, μοιάζοντας με το σήμερα του δυτικού πολιτισμού.
Ταυτόχρονα αρχίζει και η δύση του ελληνικού κόσμου, εφ’ όσον το πνεύμα αυτού του ουμανιστικού πολιτισμού δεν μπόρεσε να ενσωματωθεί μέσα στην πραγματική ζωή, της λειτουργίας της δημοκρατίας, της παιδείας και των άλλων θεσμών, παραμένοντας σαν μια ουτοπική και άπιαστη ιδέα για ποιητές.
Είναι δύσκολο έως ακατόρθωτο να καταλάβουμε σήμερα τον πραγματικό χαρακτήρα αυτού του εξόχως οριακού κειμένου μέσα από τις μεταφράσεις του, επειδή η μεταγραφή του σε μιαν άλλη γλωσσική δομή και φωνή, είτε είναι η νέα ελληνική είτε η φωνή μιας οποιασδήποτε άλλης εθνικής γλώσσας, αλλοιώνει αναγκαστικά και παρερμηνεύει το ύφος και το ήθος του λόγου, άρα και το πραγματικό πρόσωπο του Σωκράτη και του Πλάτωνα.
Κάθε μεταφραστική απόπειρα όσο πιστή κι’ αν θέλει να είναι, δεν μπορεί να υποκαταστήσει τον πρωτότυπο λόγο ενός κειμένου, αφού εκ των πραγμάτων παράγει μιαν εντελώς νέα δομή, που ενέχει έναν διαφορετικό ήχο, παράγοντας μιαν άλλη μουσική και ένα άλλο νόημα.
Όμως ο ήχος και οι μουσικές παράμετροι είναι που ρυθμίζουν τις σημασίες και το νόημα της κάθε φράσης και όχι η τυπική ή τυποποιημένη εκφορά μιας σειράς λέξεων. Ο τρόπος που θα ειπωθούν, είναι αυτό που καθορίζει την ευκρίνεια των ιδεών, των εικόνων και των αισθημάτων που κατοικούν μέσα τους.
Οι λέξεις για να αποκαλύψουν αυτό τον κρυμμένο κόσμο, πρέπει να μην ακούγονται σαν λέξεις αλλά σαν οχήματα σημασιών που διαρθρώνουν το νόημα. Στο άκουσμά τους όχι απλώς να καταλαβαίνουμε αλλά κυρίως να νοιώθουμε.
Σκοπός λοιπόν της εκφοράς του ίδιου του αρχαίου πλατωνικού κειμένου κατά την παράσταση, δεν είναι κάποιος λόγος πρωτοτυπίας ή μιας στενά φιλολογικής ή ιστορικής αναζήτησης, αλλά η ανάγκη, από το άκουσμα της φωνής του αυθεντικού έργου, να αφουγκρασθούμε και να νοιώσουμε βιωματικά τα αισθήματα και τις ιδέες του Σωκράτη, αφού κάθε μετάφραση-ανάλογα με την οπτική γωνία και τις προσωπικές επενδύσεις του μεταφραστή-, προσδίδει κάθε φορά κι ένα εντελώς διαφορετικό προσωπείο στο Σωκράτη.
Οι πρόβες ξεκίνησαν τον Μάιο του 2012, με τη συγκεκριμένη μέθοδο που χρησιμοποιώ για την ερμηνεία ενός κειμένου –παρακάμπτοντας την Εράσμια και την Προσωδιακή εκφορά καθώς και τη χρήση των πλάγιων ήχων της βυζαντινής μουσικής–, με σκοπό ο αρχαίος λόγος να ακούγεται φυσικός και οικείος, έχοντας παρόμοιους-αν όχι τους ίδιους-, ήχους και ρυθμούς με τις προγενέστερες έως και τις σύγχρονες φωνητικές εκφράσεις της ελληνικής γλώσσας.
Οι υπέρτιτλοι της μετάφρασης δεν είναι μόνο ένας οδηγός για την πλήρη κατανόηση του λόγου του Σωκράτη αλλά και για την εξήγηση κάποιων λέξεων που τις θεωρούμε αυτονόητες επειδή τις χρησιμοποιούμε και σήμερα, ενώ η σημασία τους είναι εντελώς διαφορετική, όπως πχ η λέξη αλήθεια, η οποία για τους ακροατές του απολογούμενου Σωκράτη, σημαίνει την ακριβή διατύπωση ενός πράγματος, την πραγματικότητα.
Μέλημά μας δεν ήταν απλά μια καλή θεατρική παράσταση, αλλά κυρίως μια αυθεντική Αναπαράσταση της δίκης του Σωκράτη, με ένα πατάρι και μια κλεψύδρα, χωρίς άλλα θεατρικά στοιχεία, παρά μόνο με την ατμόσφαιρα που δημιουργεί η ενσάρκωση, από τους δυο ηθοποιούς, της φωνής του πρωτότυπου κειμένου στην αρχαία αττική διάλεκτο, της αυθεντικής δηλαδή φωνής του, που του επαναπροσδίδει το “χαμένο” από τις μεταφράσεις νόημα του.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Διδασκαλία Ερμηνείας Αρχαίου Κειμένου,
Σκηνικός χώρος,
Σκηνοθεσία, Μετάφραση: Δήμος Αβδελιώδης
Μακέτες, Κοστούμια : Αριστείδης Πατσόγλου
Σχεδιασμός κατασκευή Κλεψύδρας: ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΡΧΑΙΑΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ, Κώστας Κοτσανάς
Μεταγραφή στην Αγγλική γλώσσα,
επιμέλεια υποτιτλισμού: Αμαλία Κοντογιάννη
ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Βασίλης Καραμπούλας
ΜΕΛΗΤΟΣ: Γιάννης Κολόι
Τετάρτη 15 Ιουνίου: Κοζάνη, Υπαίθριο Δημοτικό Θέατρο
«ΤΑ ΣΑΡΑΝΤΑ ΚΛΕΙΔΙΑ» ΤΟΥ ΔΗΠΕΘΕ ΚΟΖΑΝΗΣ
Το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης για 2η χρονιά συνεχίζει το πρόγραμμα «Απ’ άκρη σ’ άκρη» με την παράσταση «Τα σαράντα κλειδιά» σε σκηνοθεσία Ελένης Δημοπούλου, ταξιδεύοντας σε όλη την Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας και σε πόλεις κατά μήκος του άξονα της Εγνατίας Οδού σε συνεργασία με τους τοπικούς πολιτιστικούς συλλόγους, τις κοινότητες και τους δήμους.
Πρώτος σταθμός, το Θερινό Δημοτικό Θέατρο Κοζάνης την Τετάρτη 15 Ιουνίου στις 9.00 μ.μ. στο πλαίσιο των «Λασσανείων» 2016 που διοργανώνει ο Οργανισμός Αθλητισμού Πολιτισμού & Νεολαίας του Δήμου Κοζάνης.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: 6987 991 949
ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ
- Στο ταμείο του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης, στον ημιώροφο της Αίθουσας Τέχνης 10.00π.μ. – 1.00μ.μ.
- Μέσω του Viva.gr (το link θα ανακοινωθεί σύντομα)
Στα καταστήματα: Public, Seven Spots, Reload Stores, Media Markt, Βιβλιοπωλεία Ευριπίδης
ΤΙΜΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΥ: Γενική είσοδος: 5 ευρώ – Ισχύουν εισιτήρια ΟΓΑ
«Τα Σαράντα κλειδιά», μια παράσταση για θεατές κάθε ηλικίας, βασίζονται σε ένα υπέροχο λαϊκό σκυριανό παραμύθι που κατέγραψε η Νίκη Λ. Πέρδικα και συμπεριέλαβε αργότερα στην ανθολογία του «Παραμύθια του λαού μας» ο Γιώργος Ιωάννου. Η ζωή και οι δυσκολίες της, η αγάπη, η αγωνιστικότητα, η ζήλεια και το μίσος, η καλοσύνη και η κακία είναι ορισμένα μόνο από τα θέματα αυτού του ξεχωριστού παραμυθιού. Οι ηθοποιοί μετατρέπουν τη σκηνή σε δάσος, θάλασσα, κάστρο για να ταξιδέψουν τους θεατές σε άλλες πολιτείες…
«Τα Σαράντα κλειδιά» μετρούν ήδη 41 παραστάσεις για σχολεία και 10.500 μαθητές από την Κοζάνη και την Περιφέρεια. Μετά από αυτήν τη σημαντική διαδρομή η παράσταση παρουσιάζεται πια σε πλατείες και σχολεία σε όλη την περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας (Πρέσπα, Φιλώτας, Αετός του Νομού Φλώρινας, Μεσοποταμία, Νεστόριο και Επταχώρι του Νομού Καστοριάς, Γρεβενά, Λευκόβρυση Κοζάνης κ.ά) και κατά μήκος του άξονα της Εγνατίας στο πλαίσιο της συνεργασίας του δικτύου των ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. της Εγνατίας Οδού.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σκηνοθεσία – Κείμενα – Απόδοση : Ελένη Δημοπούλου
Μουσική: Κώστας Βόμβολος
Κίνηση: Μέλπω Βασιλικού
Σκηνικά – Κοστούμια – Φωτισμός: Ρίτσαρντ Άντονυ
Βοηθός σκηνογράφου: Παρασκευή Ορφανίδου
Ζωγραφική εκτέλεση: Θάνος Στόκας
Παίζουν: Σοφία Αντωνίου, Σοφία Βούλγαρη, Κυριάκος Δανιηλίδης, Γιώργος Δημητριάδης, Θέμης Θεοχάρογλου, Δημήτρης Φουρλής
Φωτογραφίες: Θεόδωρος Χλιάπας
Δευτέρα 27 Ιουνίου: Πτολεμαίδα, Υπαίθριο Θέατρο Πτολεμαίδας
«ΤΟ ΜΗΛΟ»
Είστε έτοιμοι να ξαναδαγκώσετε… ?
«ΤΟ ΜΗΛΟ» (κωμωδία)
Η μεγάλη επιτυχία των
ΓΙΩΡΓΟΥ ΒΑΛΑΡΗ & ΣΤΕΛΙΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
σε σκηνοθεσία ΓΙΩΡΓΟΥ ΒΑΛΑΡΗ
επιστρέφει …σε ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ σε όλη την Ελλάδα!!
Με τους ΑΝΤΩΝΗ ΛΟΥΔΑΡΟ & ΝΑΤΑΛΙΑ ΔΡΑΓΟΥΜΗ
Τον ΓΙΩΡΓΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ στο ρόλο της “Aρχόντισσας” πεθεράς…
Και τον ΚΩΣΤΑ ΒΟΥΤΣΑ στο ρόλο της “Πολίτισσας” πεθεράς!
«ΤΟ ΜΗΛΟ», είναι μια ξεκαρδιστική κωμωδία που είιχε παρουσιαστεί με μεγάλη καλλιτεχνική και εισπρακτική επιτυχία το 2011-12 σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και μια μικρή περιοδεία σε όλη την Ελλάδα, με θέμα τις σημερινές σχέσεις ανδρών γυναικών. Ένα θέμα επίκαιρο όσο ποτέ με γέλιο, συγκίνηση, τρυφερότητα και πολλές ανατροπές. Ο Γιάννης (ΑΝΤΩΝΗΣ ΛΟΥΔΑΡΟΣ), στην Αθήνα της κρίσης του σήμερα, είναι δημόσιος υπάλληλος και θα είναι ευχαριστημένος να γίνει υποδιευθυντής κάποια στιγμή –αν όχι σε δεκαπέντε χρόνια- αλλά πάνω απ’ όλα τον ενδιαφέρει η προσωπική του ζωή, και μια γυναίκα για «σπίτι». Η Σοφία (ΝΑΤΑΛΙΑ ΔΡΑΓΟΥΜΗ) είναι φιλόδοξο και ανερχόμενο στέλεχος καναλιού, φανατική της show biz και θέλει να γίνει διευθύντρια κάποια στιγμή -αν όχι καναλάρχις- και σίγουρα δε θέλει αν παντρευτεί άμεσα εκτός κι αν έρθει στο δρόμο της ένας άντρας ψηλός, γυμνασμένος και επιτυχημένος!
Υπάρχει ποτέ περίπτωση όταν η τύχη τους φέρει κοντά, αυτοί οι δύο άνθρωποι να δαγκώσουν «το μήλο», να παντρευτούν, να κάνουν οικογένεια και να ευτυχήσουν; Και όταν τους συμβεί, πως θα αντιδράσουν; Ειδικά όταν έχουν δύο εκ διαμέτρου αντίθετες μανάδες, την «Πολίτισσα» πεθερά (ΚΩΣΤΑ ΒΟΥΤΣΑ) και την «αρχόντισσα» πεθερά (ΓΙΩΡΓΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ) που θέλουν να ελέγχουν πλήρως τη ζωή τους , τις προσωπικές τους σχέσεις και θέλουν να τους δούν «παντρεμένους», όπως οι ίδιες θέλουν! Είπαμε ότι η ζωή έχει χιούμορ, αλλά τόσο τρελό πιά;
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Κείμενο: Γιώργος Βάλαρης – Στέλιος Παπαδόπουλος
Σκηνοθεσία: Γιώργος Βάλαρης
Σκηνικά: Κων/νος Ζαμάνης
Eπιμέλεια κοστουμιών: Γιώργος Βάλαρης
Τα ρούχα του κου Βουτσά και του κου Κωνσταντίνου είναι από την Σάντρα Βουτσά ([email protected])
Μουσική- ηχητική επιμέλεια: Νίκος Ραμός
Βοηθός σκηνοθέτη: Καλλιόπη Κοτζαηλία
Φωτογραφίες: Θωμάς Χρυσοχοίδης
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Γιάννης Χριστόπουλος
Κυριακή 3 Ιουλίου: Κοζάνη, Υπαίθριο Δημοτικό Θέατρο
«Ο Κουρέας της Σεβίλλης» της Κάρμεν Ρουγγέρη
«Ο Κουρέας της Σεβίλλης»
σε κείμενο και σκηνοθεσία της Κάρμεν Ρουγγέρη
Ήταν ένα θεατρικό έργο του Μπωμαρσαί, που έγινε πασίγνωστο όταν ο Ιταλός συνθέτης Τζοακίνο Ροσσίνι, το διάλεξε για να το κάνει όπερα.
«Ο Κουρέας της Σεβίλλης δεν είναι παραμύθι. Είναι όμως ένα έργο που περιέχει όλα τα υλικά μιας συνταγής για ένα τέλειο Μουσικό Παραμύθι. Έχει δηλαδή μαγεία και ρεαλισμό, χιούμορ και μια ενδιαφέρουσα υπόθεση. Η ιδέα μου ήταν να μετατραπεί η όπερα σε ένα θεατρικό έργο για παιδιά με τραγούδια βγαλμένα από τις όμορφες μελωδίες του Ροσσίνι, έτσι ώστε να προσφερθούν στα παιδιά ακούσματα κλασσικής μουσικής. Ακούσματα τόσο απαραίτητα για την καλλιέργεια του μουσικού τους αισθητηρίου», σημειώνει η Κάρμεν Ρουγγέρη.
Το έργο διασκευασμένο με τη μεγαλύτερη δυνατή προσοχή, κρατάει τα πιο μελωδικά μέρη της όπερας και μετατρέπει τις άριες και τα φωνητικά σύνολα, σετραγούδια, δημιουργώντας μια όμορφη μουσική θεατρική εικόνα. Όλα αυτά ενώνονται μεταξύ τους με αφήγηση, θεατρικούς διαλόγους, σκηνικά που χορεύουν και πολύχρωμα κοστούμια, με άρωμα εποχής, κρατώντας αμείωτο το ενδιαφέρον των παιδιών.
Λίγα λόγια για το έργο
Όλα ξεκίνησαν στο Πράντο, μια μικρή πόλη της Ισπανίας πολλά χρόνια πριν, όταν η Ροζίνα, ένα χαριτωμένο κορίτσι απ’ τη Σεβίλλη είχε πάει να επισκεφθεί μια θεία της. Δεν είχε προλάβει να μπει στο σπίτι όταν ξαφνικά αντίκρισε τον κόμη Αλμαβίβα, που έτυχε να περνάει από κει. Αυτό ήταν. Μια ματιά ανάμεσα σ’ ένα αγόρι και ένα κορίτσι και η αγάπη της ιστορίας έχει κιόλας γεννηθεί.
Λίγες μέρες αργότερα ο Αλμαβίβα στέλνει προξενήτρα στο Γέρο-Μπάρτολο, τον κηδεμόνα της Ροζίνας, για να ζητήσει το χέρι της. Εκείνος όμως αρνείται. Τότε ο Κόμης αποφασίζει να τη βρει μόνος του και με τη βοήθεια του Φίγκαρο, του ξακουστού κουρέα της Σεβίλλης.
Συντελεστές
Κείμενο – Σκηνοθεσία: Κάρμεν Ρουγγέρη
Σκηνικά-Κοστούμια: Χριστίνα Κουλουμπή
Κίνηση – χορογραφίες – φωτισμοί: Πέτρος Γάλλιας
Διασκευή – Ενορχήστρωση: Αμβρόσιος Βλαχόπουλος, Ρεντόνα Κόλα
Στίχοι & επιλογή μελωδιών: Ανδρέας Κουλουμπής
Διδασκαλία Τραγουδιών: Ανδρέας Κουλουμπής, Μίνα Δελαπόρτα
Βοηθός Σκηνοθέτη: Κατερίνα Γεωργάκη
Βοηθός Ενδυματολόγου: Έρρικα Αλαμάνου
Υπεύθυνη Γραφείου Παραγωγής: Κατερίνα Μπανασάκη
Artwork: Λουκάς Μελάς
Παίζουν & τραγουδούν οι ηθοποιοί: Βαρθαλίτης Αντώνης, Γεωργάκη Κατερίνα, Δαβάκη Βερόνικα, Νικολάου Γιάννης, Παπαδάκης Αντώνης, Σταυρακούδης Νίκος, Τσίτσου Παναγιώτα, Χονδρογιάννης Άγγελος
Πέμπτη 7 Ιουλίου: Κοζάνη, Υπαίθριο Δημοτικό Θέατρο
«Η Λίμνη των Κύκνων» του Pyotr Ilyich Tchaikovsky
Moscow Classical Ballet
Τα Russian Ballet Theater
Παρουσιάζουν το αριστούργημα του Pyotr Ilyich Tchaikovsky
Η Λίμνη των Κύκνων
Η ωραιότερη ιστορία αγάπης ταξιδεύει, για πρώτη φορά, στα μεγαλύτερα ανοιχτά θέατρα της Ελλάδας.
Μετά από τις sold out παραστάσεις στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, το διασημότερο μπαλέτο όλων των εποχών, το αριστούργημα του Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι, η Λίμνη των Κύκνων του φημισμένου «Russian Ballet Theater», φιλοξενείται για λίγες παραστάσεις σε επιλεγμένα θέατρα της Αθήνας και του Πειραιά (26 & 27 Ιουνίου στο Κηποθέατρο Παπάγου, 28 Ιουνίου στο Θέατρο Πέτρας, 29 Ιουνίου στο Κατράκειο Δημοτικό Θέατρο Νίκαιας, 30 Ιουνίου στο Αμαλίειο Θέατρο Αμαρουσίου, 3 Ιουλίου στο Δημοτικό Θέατρο Άλσους Ηλιούπολης και 27 Ιουλίου στο Θέατρο Βράχων Βύρωνα) και σε επιλεγμένες μεγάλες πόλεις της Ελλάδας. Μια μοναδική ευκαιρία να απολαύσετε το βραβευμένο και διάσημο «Russian Ballet Theater», μια από τις πιο αναγνωρίσιμες δυνάμεις του κλασικού χορού της Μόσχας.
Η Λίμνη των Κύκνων, η πιο συγκινητική ιστορία αγάπης του κλασικού χορού, είναι το μπαλέτο, το οποίο διαχρονικά συναρπάζει και γοητεύει το κοινό (παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στις 4 Μαρτίου του 1877 στο θέατρο Μπολσόι και έκτοτε δεν έχει σταματήσει να συναρπάζει τον κόσμο). Την ίδια στιγμή αποτελεί την υπέρτατη πρόκληση στην καριέρα των χορευτών, αφού οι δεξιοτεχνικές ικανότητες και ο λυρισμός που απαιτούνται για την ολοκληρωμένη ερμηνεία του, είναι σχεδόν πέρα από τα ανθρώπινα όρια. Παράλληλα, πρόκειται για ένα αυτόνομο μουσικό έργο μεγάλων ερμηνευτικών απαιτήσεων, με αγαπημένες μελωδίες που αιχμαλωτίζουν και σαγηνεύουν τις αισθήσεις.
Το «Russian Ballet Theater», που διαπρέπει παγκοσμίως με τη συγκεκριμένη παράσταση, ιδρύθηκε το 2000 και αμέσως καθιερώθηκε ως ένα διαρκώς εξελισσόμενο συγκρότημα χορού. Υιοθετώντας τις παραδόσεις της κληρονομιάς του κλασικού μπαλέτου, περιλαμβάνει στο ρεπερτόριό του σχεδόν όλες τις παραστάσεις του χρυσού αιώνα του ρωσικού μπαλέτου όπως τα έργα «Λίμνη των κύκνων», «Η ωραία κοιμωμένη», «Καρυοθραύστης», «Ζιζέλ», «Ρωμαίος και Ιουλιέτα», «Μπαγιαντέρα», «Δον Κιχώτης» κ.ά. Από την εποχή της ίδρυσής του, περιόδευσε με μεγάλη επιτυχία σε πολλές χώρες του κόσμου: Γερμανία, ΗΠΑ, Ιταλία, Μάλτα, Καναδά, Μεξικό, Κίνα, Νοτιοαφρικανική Δημοκρατία, Ισπανία, Πορτογαλία. Το συγκρότημα συνεργάζεται με επιφανείς καλλιτέχνες διαφόρων ομάδων, μεταξύ αυτών και των Θεάτρων Μπολσόι, Μαρίνσκι, Στανισλάβσκι.
Η διάρκεια της παράστασης είναι 2 ώρες και 20 λεπτά με διάλειμμα.
Κυριακή 10 Ιουλίου Ποντοκώμη ,Ανοιχτό Θέατρο
Σοφοκλή «Αντιγόνη»
ΣΟΦΟΚΛΗ ΑΝΤΙΓΟΝΗ
ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ 2016
ΣΕ 30 ΠΟΛΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ
Ένα διαχρονικό σχόλιο στην αλαζονεία της εξουσίας
Ένα παγκόσμιο μήνυμα αντίστασης
Πάνω από 50.000 θεατές παρακολούθησαν την παράσταση το «σκληρό καλοκαίρι» του 2015 σε όλη την Ελλάδα. Για μια παράσταση «τίμια και σεβαστική στο είδος» έκανε λόγο ο Κώστας Γεωργουσόπουλος, ενώ η Στέλλα Χαραμή παρατήρησε την επικράτηση της «απόλυτης σιωπής», όχι απλώς στη θέαση της παράστασης αλλά «στο άκουσμα του σοφόκλειου λόγου».
«Ο λόγος του Σοφοκλή λειτούργησε κατά τη γνώμη μου ως ένα πολιτικό αντανακλαστικό από την πλευρά του κόσμου στη συγκεκριμένη περίοδο που ανέβηκε η παράσταση», παρατηρεί ο σκηνοθέτης Θέμης Μουμουλίδης και συνεχίζει: «Θεατές από όλη την Ελλάδα μετά την παράσταση μάς έλεγαν ότι ήταν αποκαλυπτικό γι’ αυτούς, το πόσο σημερινό ακουγόταν το μήνυμα του Σοφοκλή, όχι μόνο σε σχέση με την αλαζονεία της εξουσίας, ή με την αδήριτη ανάγκη να ζει κανείς σύμφωνα με τις αξίες του, αλλά και μια ακόμη διάσταση του έργου: Πόσο επιτακτική είναι η ανάγκη να μάθουμε να ακούμε ο ένας τον άλλον, αυτή την τόσο ουσιαστική λειτουργία και έννοια της δημοκρατίας. Αυτές τις εκκλήσεις του σοφού και ανθρωπολογικά διαχρονικού σοφόκλειου λόγου αγκάλιασε ο κόσμος και αυτό ήταν το μεγάλο κέρδος και η επιτυχία της προσπάθειάς μας» συμπληρώνει ο σκηνοθέτης.
το εργο
Διαδραματίζεται στη Θήβα, όπου βασίλευε η οικογένεια των Λαβδακιδών και βρίσκεται σε κατάσταση δεινής πολιτικής κρίσης – συνέπεια εμφύλιας διαμάχης. Οι δυο γιοι του τελευταίου βασιλιά, του Οιδίποδα, που χάθηκε χτυπημένος από τη βαριά κατάρα που κατατρύχει τους Λαβδακίδες, συγκρούστηκαν για τη διαδοχή. Και, ενώ ο Ετεοκλής έμεινε να κυβερνά τη Θήβα, ο Πολυνείκης, εξόριστος, ξεσήκωσε στρατό από το Άργος για να επιτεθεί στην πόλη. Η επίθεση αποτυγχάνει, αλλά στη μάχη ο Ετεοκλής και ο Πολυνείκης αλληλοσκοτώνονται. Δεν απομένουν πλέον στη ζωή παρά οι δυο κόρες του Οιδίποδα, η Αντιγόνη και η Ισμήνη, τελευταίοι κρίκοι της αλυσίδας των Λαβδακιδών.
Η τραγωδία ξεκινά την αυγή μετά τη νίκη των Θηβαίων. Ο Κρέοντας, που έχει αναλάβει τώρα την εξουσία ως στενότερος συγγενής των γιων του Οιδίποδα, διατάζει να μείνει άταφος ο Πολυνείκης, ως προδότης της πατρίδας του, και ορίζει ποινή θανάτου για όποιον παραβεί τη διαταγή του.
Η Αντιγόνη εξεγείρεται εναντίον της σκληρής προσταγής, που καταστρατηγεί τους άγραφους νόμους που προστατεύουν τους νεκρούς και προσβάλλει το ιερό αίσθημα της αδελφικής αγάπης και αψηφώντας τον κίνδυνο, επιχειρεί να θάψει τον αδελφό της. Αυτός ο αγώνας ανάμεσα στην Αντιγόνη και τον Κρέοντα για το νεκρό σώμα του Πολυνείκη, συμπυκνώνει όλες τις εγγενείς στην ανθρώπινη κατάσταση συγκρούσεις (δίκαιου και νόμιμου, αρσενικού και θηλυκού, παλαιού και νέου, ιδιωτικού και κοινωνικού, ύπαρξης και θνητότητας, ανθρώπινου και θείου). Η Αντιγόνη συλλαμβάνεται και καταδικάζεται από τον Κρέοντα σε θάνατο. Ωστόσο, από τη στιγμή που ξεστομίζει τη θανατική της καταδίκη, διαφαίνεται ο δρόμος που οδηγεί στην καταστροφή του.
Η παρασταση:
Θα περιοδεύσει σε 30 πόλεις στην Ελλάδα και την Κύπρο που στη πλειοψηφία τους δεν περιλαμβάνονταν στο περσινό πρόγραμμα των παραστάσεων. Κάποιες παραστάσεις επανέρχονται στις πόλεις που υπήρξε μεγάλη ζήτηση, με αποτέλεσμα πολλοί θεατές να μην κατορθώσουν να δουν την παράσταση λόγω εξάντλησης των εισιτηρίων.
Συντελεστες:
Μετάφραση: Παναγιώτα Πανταζή
Σκηνοθεσία: Θέμης Μουμουλίδης
Μουσική: Σταύρος Γασπαράτος
Σκηνικό – κοστούμια: Παναγιώτα Κοκκορού
Σχεδιασμός ήχου: Γιάννης Λαμπρόπουλος
Ερµηνευουν οι ηθοποιοι:
Nικήτας Τσακίρογλου, Ιωάννα Παππά, Σταύρος Ζαλμάς, Νίκος Αρβανίτης, Ελένη Ζαραφίδου, Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου, Κώστας Φαλελάκης, Κώστας Βελέτζας, Γιώργος Παπαπαύλου, Μάνος Καρατζογιάννης, Γιώργος Νούσης
Πέμπτη 28 Ιουλίου: Πτολεμαίδα, Υπαίθριο Θέατρο Πτολεμαίδας
«Τα Ψηλά Βουνά» του Ζαχαρία Παπαντωνίου
Ζαχαρία Παπαντωνίου
ΤΑ ΨΗΛΑ ΒΟΥΝΑ
Σκηνοθεσία: Βασίλης Μαυρογεωργίου
Πρωταγωνιστεί ο Αλέξανδρος Μπουρδούμης
Η παράσταση που λάτρεψαν μικροί και μεγάλοι σε μεγάλη καλοκαιρινή περιοδεία!
Το θεατρικό έργο «Τα Ψηλά Βουνά» του Ζαχαρία Παπαντωνίου σε σκηνοθεσία του Βασίλη Μαυρογεωργίου, μια από τις πιο πετυχημένες παιδικές παραστάσεις της φετινής θεατρικής σεζόν στο Θέατρο Ακροπόλ, που αγάπησαν μικροί και μεγάλοι, συνεχίζει την πορεία του με μια μεγάλη καλοκαιρινή περιοδεία.
Η παράσταση διατηρεί το λόγο και τις εικόνες του βιβλίου αυτούσια, έτσι ώστε και αν ακόµα κάποιος δε γνωρίζει “Τα Ψηλά Βουνά”, φεύγοντας από την αίθουσα, αισθάνεται οτι έχει διαβάσει το βιβλίο.
Τα σκηνικά της παράστασης εµπλουτίζονται µε ψηφιακές προβολές υψηλής ανάλυσης από κινούµενα σχέδια (3D Animation), που βασίζονται στις αυθεντικές εικόνες του βιβλίου όπως ακριβώς τις σχεδίασε ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου. Πρώτη φορά σε οικογενειακή παράσταση ψηφιακές προβολές κινούμενων σχέδιων συγχρονίζονται και αλληλεπιδρούν µε την κίνηση των ηθοποιών, συνθέτοντας ένα υπέροχο βουκολικό περιβάλλον, µε δάσος, άστρα και ουρανό.
Ταυτότητα Παράστασης
Σκηνοθεσία: Μαυρογεωργίου Βασίλης
Πρωτότυπη Μουσική: Θωμάς Καραχάλιος
Σκηνικά & Κοστούµια: Ζαµάνης Κωνσταντίνος
Χορογραφία: Μαργαρίτης Δηµήτρης
Ψηφιακά Video: Τσιµούρης Νίκος
Κινούµενα Σχέδια: Σιγάλας Βαγγέλης
Βοηθοί Σκηνοθέτη: Σιωπίδου Αναστασία, Μαραθάς Νίκος
Βοηθός Σκηνογράφου: Αγαθού Αναστασία
Εκπαιδευτική Σύµβουλος: Ιακώβου Ειρήνη – Δασκάλα 30ου Δ.Σχ.Περιστερίου
Παίζουν:
Αλέξανδρος Μπουρδούμης (Αφηγητής, Πατέρας, κυρ-Στέφανος,
Δάσκαλος, Προεστός, γριά- Χάρµαινα)
Μάνος Στεφανάκης (Φάνης)
Δόβρης Θανάσης (Αντρέας)
Ποιµενίδης Γρηγόρης (Φουντούλης, Χωρικός)
Μάρκου Κλεοπάτρα (Μάνα, Δήµος, Αφρόδω)
Μεντζέλος Σωτήρης (Καλογιάννης)
Φλατσούσης Παντελής (Δηµητράκης)
Χανιωτάκης Νικορέστης (Κωστάκης, Λάµπρος)
Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου Κοζάνη, Υπαίθριο Δημοτικό Θέατρο
Κοζάνη 1 Σεπτεμβρίου
«Πινόκιο»
Οι μαγικές σβούρες παρουσιάζουν
« ΠΙΝΟΚΙΟ » του ΚΑΡΛΟ ΚΟΛΟΝΤΙ
Διασκευή-σκηνοθεσία : Δημήτρης Αδάμης
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν… – Ένας βασιλιάς, θα μου πουν οι μικροί μου αναγνώστες. Όχι, παιδιά, κάνετε λάθος. Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα κομμάτι ξύλο. Δεν ήταν κανένα ξύλο πολυτελείας. Ένα απλό κούτσουρο ήτανε…
Έτσι ξεκινά η πιο γοητευτική, κλασική περιπέτεια του κόσμου, η ιστορία του πιο διάσημου, μικρού και ανυπάκουου ψεύτη με την υπέροχη ζεστή καρδιά και το κοφτερό μυαλό .
Ο μαστρο-Τζεπέτο, λοιπόν, από αυτό το κούτσουρο φτιάχνει έναν ξύλινο κούκλο που κλαίει και γελάει σαν παιδί. Ο Πινόκιο κατεργάρης και ανυπάκουος το σκάει και βρίσκεται στο δρόμο που είναι γεμάτος πειρασμούς, κι εκεί με όρεξη να μάθει τη ζωή και να χαρεί την ελευθερία του, θα περάσει σταυροδρόμια κι ανηφόρες.
Κι όλα αυτά έχοντας στο πλάι του τη φωνή της λογικής και της συνείδησης, ένα Γρύλλο. Κάθε του βήμα και ένα μάθημα ζωής .Το πάθημα , θ’ αργήσει να γίνει, αλλά τελικά, γίνεται μάθημα. Θα ζήσει απίστευτες περιπέτειες, ώσπου στο τέλος με τη βοήθεια της Γαλάζιας Νεράιδας θα πραγματοποιηθεί η επιθυμία του και θα μεταμορφωθεί σε αληθινό αγόρι , έτοιμο να περάσει στον κόσμο της ενήλικης ζωής.
Στην σύγχρονη παράσταση που ετοίμασαν οι «μαγικές σβούρες» και ο σκηνοθέτης Δημήτρης Αδάμης τα παιδιά βλέπουν μια απίστευτα συμβολική και χιουμοριστική αναπαράσταση του κόσμου.
Γιατί ο κόσμος που στρέφεται γύρω από τον Πινόκιο είναι συχνά αφιλόξενος, ανίκανος ή αδύναμος. Σ’ αυτόν τον κόσμο θα συναντήσει πονηρούς και ύπουλους χαρακτήρες όπως τον Γάτο και την Αλεπού. Θα βρει έναν κόσμο αρνητικό αλλά και ένα κόσμο ιδανικό στο Νησί των Εργατικών Μελισσών. Σε αυτόν τον κόσμο θα μάθει πως ο αλτρουισμός και η αγάπη είναι που μας κάνουν καλύτερους.
Στην παράσταση μας ο Πινόκιο με αυτή την ξύλινη μυτούλα που μεγαλώνει κάθε φορά που λέει κι ένα ψέμα παίρνει τα παιδιά μαζί του σε ένα ταξίδι- μάθημα από αυτά που δίνουν μόνο η ειλικρίνεια , ο αυθορμητισμός και η αθωότητα.
Η παράσταση έχει σκοπό να σας διασκεδάσει αλλά και να σας συγκινήσει, να σας χαρίσει άφθονο γέλιο αλλά και μοναδικές στιγμές τρυφερής παιδικής αθωότητας. Η μουσική και τα τραγούδια της παράστασης προέρχονται όλα από τη μεγάλη Ιταλική Σχολή και τα παιδιά θα «ταξιδέψουν» με μελωδίες όλων των μεγάλων Ιταλών Μουσουργών (Verdi, Paganini, Bellini, Puccini ) αλλά και παραδοσιακά τραγούδια από τη Νάπολη μέχρι και την Κάτω Ιταλία .
Παρούσα στη σκηνή η σπουδαία μουσικός Άννα Λάκη με το ακορντεόν της .
Συντελεστές:
Διασκευή –Σκηνοθεσία : Δημήτρης Αδάμης
Σκηνικά : Νίκος Δεντάκης
Κοστούμια : Βέρα Αναστασάκου
Kίνηση : Αντιγόνη Γύρα
Ενορχήστρωση-Διασκευή:Γιώργος Κωνσταντινίδης
Μάσκες – Κατασκευές : Ιφιγένεια Κωφού
Μουσική Επιμέλεια : Δημήτρης Αδάμης
Φωτισμοί : Γιώργος Ανεστόπουλος
Βοηθός Σκηνοθέτη : Κωνσταντίνος Παππάς
Βοηθός Χορογράφου : Ευγενία Σιγαλού
Παραγωγή : μαγικές σβούρες
