Τη βασιλόπιτά του, για το έτος 2017, έκοψε ο πολιτιστικός – λαογραφικός σύλλογος Αγίας Κυριακής ‘’Η ΤΣΙΟΥΚΑ’’. Του παπαδάσκαλου Κωνσταντίνου Ι. Κώστα

2 Min Read

Τη βασιλόπιτά του για το έτος 2017 έκοψε (5-2-2017) ο πολιτιστικός – λαογραφικός σύλλογος Αγίας Κυριακής ‘’Η ΤΣΙΟΥΚΑ’’ (Τ.Κ. του Δήμου Σερβίων-Βελβεντού) στο κέντρο εστίασης ‘’Καντάδα’’ στο Βελβεντό.

 

Τη βασιλόπιτα διάβασε ο π. Κωνσταντίνος Κώστας εφημέριος του ι. ναού Αγίου Διονυσίου και αρχιερατικός επίτροπος της αρχιερατικής περιφέρειας Βελβεντού. Το φλουρί έπεσε στον π. Κωνσταντίνο, ο οποίος το αφιέρωσε στην Παναγία, στον Άγιο Διονύσιο και στον Άγιο Αθανάσιο.

 

Στη βραδινή και ζεστή εκδήλωση παρέστησαν ο πρόεδρος του συλλόγου Αθανάσιος Παπαστάμκος, τα μέλη του Δ.Σ., ο δημοτικός σύμβουλος Νίκος Τέτος, μέλη του χορευτικού τμήματος του συλλόγου, ο ακούραστος ερευνητής της τοπικής ιστορίας και συγγραφέας Αθανάσιος Τσαρμανίδης.

 

Τη βραδιά ομόρφυνε ο χορός των συνδαιτυμόνων με παραδοσιακά τραγούδια, όπως η ‘’Πατρώνα’’, η ‘’Ζαχαρούλα’’ (παραδοσιακά της Σκούλιαρης) και άλλα της περιοχής και της Ελλάδας.

 

Παρ’ όλες τις αντίξοες συνθήκες (που δεν είναι μόνο η οικονομική δυσπραγία, είναι κυρίως η ‘’πνευματική εκτροπή’’, όπως εύστοχα έχει διατυπωθεί η ουσία της κρίσης στον καιρό μας) η ‘’ΤΣΙΟΥΚΑ’’ και πολλοί άλλοι πολιτιστικοί σύλλογοι εμμένουν στον πολιτισμό. Πολλά στοιχεία του, χωρίς αυτούς, θα είχαν εξαφανιστεί.

 

Ο ελληνικός πολιτισμός παρήχθη σε συνθήκες πιο αντίξοες από τις σημερινές. Τα πρόσωπα και οι κοινωνίες τους τροφοδοτούνταν από την Θ. Λατρεία της Εκκλησίας (την ποίηση, τη μουσική, την αρχιτεκτονική, την εικονογραφία) και τη θεολογία της και στη συνέχεια τροφοδοτούσαν τις συλλογικές τους δραστηριότητες με σεβασμό στην τροφοδοτούσα αυτές πηγή. Υπήρχε κοινωνία χωρίς στεγανά είτε θρησκευτικής περιχαράκωσης είτε κοσμικού αυτοδύναμου μεγέθους.

 

‘’Η ΤΣΙΟΥΚΑ’’ είναι ένας από αυτούς τους πολιτιστικούς-λαογραφικούς συλλόγους που με τη ζωντάνια των μελών της εξακολουθεί – εύγε! με χαρά και με συγκίνηση το επαναλαμβάνω πάλι – να διατηρεί αυτή τη σχέση. Ενώ αλλού έχει ξεθωριάσει. Κι αλλού έχει λησμονηθεί.

 

Με αφορμή τις τρεις αυτές περιπτώσεις (ζωντανής, ξεθωριασμένης ή λησμονημένης σχέσης), αναστοχάζομαι συχνά και την προς αυτές τις κατευθύνσεις (ανυποψίαστη εν πολλοίς) ευθύνη των ενοριών…

 

π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας

παπαδάσκαλος

6-2-2017

Μοιραστείτε την είδηση