Προφανώς και τα χρέη του Εκθεσιακού δεν έπεσαν ως κεραυνός εν αιθρία. Όλο και κάτι είχε ακούσει το αυτάκι μας. Αν ήταν ιδιωτικό μαγαζί, θα είχε προ πολλού κλείσει ή θα είχε κάνει το αφεντικό του τις απαραίτητες κινήσεις για να διορθώσει την πορεία. Εδώ, όμως, όλοι σφύριζαν αμέριμνοι και κοίταζαν πώς θα κάνουν την δουλειά τους.
200 ευρώ την ώρα κοστίζει η καύση του λέβητα στο Εκθεσιακό, όπως αναφέρθηκε στη συνέντευξη που δόθηκε για να ανακοινωθεί το χρέος, ενώ για την περσινή Εμποροβιοτεχνική δόθηκαν σε ιδιώτη με ανάθεση έργου 97 χιλιάδες ευρώ για να εισπραχθούν από τις συμμετοχές 42 χιλιάδες ευρώ. Σε μια διοργάνωση που συμμετείχαν εκόντες άκοντες σε μεγάλο βαθμό οι επιχειρηματίες που στη συνέχεια δεν είδαν και τις αναμενόμενες εμπορικές πράξεις.
Και τώρα έφτασε η στιγμή των κρίσιμων αποφάσεων, αλλά και του απολογισμού όλων εκείνων που διοίκησαν το καράβι και το οδήγησαν αργά, αλλά σταθερά, σε πορεία προς το αδιέξοδο.
Μέσα στις αποφάσεις ανήκει και το αν θα συνεχίσει να γίνεται η Εμποροβιοτεχνική Έκθεση, αλλά και το αν θα συνεχίσει να υφίσταται η αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία που διαχειρίζεται το Εκθεσιακό που υπήρξε εργαλείο «ευκολίας» για πολλές διαδικασίες, αφού δεν ενέπιπτε στις αρχές του δημόσιου λογιστικού.
Πάνω απ’ όλα, όμως, αποφάσεις για τους τρεις ανθρώπους που δουλεύουν τόσα χρόνια εκεί και δικαιούνται καθαρές κουβέντες.
Ιωάννα
[email protected]
